Είδαν πολλά τα μάτια μου
στου ουρανού τον θρόνο,
τη μια γινόμουν συννεφιά,
την άλλη υδάτινα καρφιά
πάνω στη γη καρφώνω.

Είδαν πολλά τα μάτια μου
σαν γλάρος του πελάγου,
πάνω από πέτρινα νησιά,
τα βαφτισμένα θαλασσιά
απ' την πνοή ενός μάγου.

Είδαν πολλά τα μάτια μου
σαν λεύκα και πλατάνι,
με χαραγμένο τον κορμό,
με μια καρδιά για λυτρωμό,
ψυχούλα να ζεστάνει.

Είδαν πολλά τα μάτια μου
σε φορτηγά καράβια,
στων οριζόντων τις γραμμές,
σκιές που πλέκουν διαδρομές
στου χρόνου τη μοράβια.

Είδαν πολλά τα μάτια μου,
μου 'παν πολλά οι λέξεις,
σε μια φωνή, σε μια πνοή,
σε μια γεμάτη αναπνοή,
θα είσαι ό,τι διαλέξεις.

Είδαν πολλά τα μάτια μου
σε δρόμους χωρίς τέλος,
και ακόμα μένω ζωντανός,
ένας αλήτης ταπεινός
και αλύτρωτος Οθέλλος.

Προβολές: 44

Σχόλιο

Πρέπει να είστε μέλος του Ποιητική γωνιά για να προσθέσετε σχόλια!

Γίνετε μέλος του Ποιητική γωνιά

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services