Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Πολύ νωρίς να πω αντίο

Στα στοιχειωμένα τα φιλιά
οι κόρες μάτωσαν
πριν το πρωί, ο ήλιος έγειρε δειλά,
αποκοιμήθηκε στα σύννεφα
δεν είναι που ντραπήκαμε
μα που ξεχάσαμε να θυμηθούμε
τα χελιδόνια άλλαξαν κατεύθυνση
εδώ χειμώνιασε νωρίς
μας πρόλαβε ο βοριάς και αγριέψαμε
το παλτό έμεινε κρεμασμένο πίσω
από την πόρτα
σ' ένα παράθυρο το βλέμμα στέγνωσε
μια γουλιά κρασί, κόκκινο που ακόμα αντέχει
στα λευκά σημάδια
σαν φάντασμα που μέσα στο θάνατο
ονειρεύτηκε ζωή
χορός παράλογος, κορδέλες φως
ο νους χορεύει βαλς με τα απίθανα
σαν δει μια χαραμάδα φως,
το πρωί καθώς ο ταχυδρόμος μού χαμογέλασε
σε σκέφτηκα,
μου έλειψες... μα πάλι είναι πολύ νωρίς
να πω αντίο...

Ν.Κ.

Προβολές: 101

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 5 μέλη

Επόμενη καταχώριση >

Σχόλιο από τον/την Δημήτριος Γκόγκας στις 18 Μάρτιος 2014 στις 7:58: Καλημέρα σας Κυρία Νατάσα. όμορφα λόγια που μετατράπηκαν σε στίχους, πιθανόν βιωματικές εικόνες. Εξάλλου η ποίηση καταγράφει τα βιώματά μας με ωραίες λέξεις, κατάλληλα συντεριασμένες. Το τέρμα του ποιήματος σας, είναι πολύ όμορφο. Μια στιγμή και η έλλειψη της απουσίας, χωρίς όμως και τηνανάγκη του αποχαιρετισμού.

Μου άρεσε ιδιαίτερα ο στίχος: μας πρόλαβε ο βοριάς και αγριέψαμε
το παλτό έμεινε κρεμασμένο πίσω
από την πόρτα...............

Είναι η 1η φορά που σας διαβάζω και θεωρώ πως θα το επαναλάβω όταν μας δώσετε την ευκαιρία.

Σχόλιο από τον/την Νατάσα Κουμπούνη στις 18 Μάρτιος 2014 στις 14:20: Αγαπητέ Δημήτρη, (ελπίζω να μου επιτρέψεις να σου μιλώ στον ενικό, τον οποίο προτιμώ να χρησιμοποιώ όταν απευθύνομαι σε έναν συνάνθρωπό μου και δη εραστή της ποίησης, άρα, συνοδοιπόρο) σε ευχαριστώ για τα γλυκά σου λόγια! Τις περισσότερες φορές τα ποιήματα, τα πεζά, τα κείμενά μου, δεν καταγράφουν τα δικά μου βιώματα αλλά τα βιώματα των ανθρώπων που αναπνέουν δίπλα μου. Από μικρό παιδί συναισθάνομαι την αγωνία, τον πόνο, τη χαρά, τον έρωτα... των ανθρώπων που ζουν γύρω μου. Αντλώ τα συναισθήματά τους που στην πορεία γίνονταν μέσα μου εικόνες κι έπειτα λέξεις. Σίγουρα, πολλά από τα γραπτά μου εμπεριέχουν και δικά μου βιώματα, όμως... ζω και αναπνέω μέσα στον κόσμο. Εδώ, είναι που μου αρέσει πολύ ο πληθυντικός... το Εμείς, μου είναι απαραίτητο για να δημιουργώ, να αισθάνομαι, να υπάρχω! Σε όλους Εμάς λοιπόν, εις υγείαν!

Σχόλιο από τον/την ΠΑΥΛΙΝΑ στις 19 Μάρτιος 2014 στις 8:42: Καλημέρα!! Να σε καλως ορίσω στη γωνιά μας και να σου ευχηθώ όμορφα στιχοταξιδευτικά ταξίδια.

Βλέπω μια αρκετά όμορφη και ώριμη γραφή που κρύβει πίσω από τις λέξεις της πολλά.

Μου άρεσε από την αρχή ως το τέλος και στον κάθε στίχο αφήνεις πίσω του ένα άρωμα περιέργειας του τι σκεφτόσουν όταν το έγραφες.

Συγχαρητήρια!!!

Σχόλιο από τον/την Νατάσα Κουμπούνη στις 20 Μάρτιος 2014 στις 0:03: Παυλίνα σε ευχαριστώ για τα όμορφα λόγια σου!!!

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 20 Μάρτιος 2014 στις 10:33: Εξαιρετικο!!!

Καλως ηρθες!

Σχόλιο από τον/την Νατάσα Κουμπούνη στις 20 Μάρτιος 2014 στις 15:34: Καλώς σας βρήκα!!!

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 22 Μάρτιος 2014 στις 7:44: http://youtu.be/CuDN_SQG6xg

και εγώ χαίρομαι, να έχεις όμορφη ημέρα Νατάσα.

Σχόλιο από τον/την Νατάσα Κουμπούνη στις 24 Μάρτιος 2014 στις 19:56: Σ' ευχαριστώ Παντελή! Νίκος Ξυλούρης, δεν υπάρχουν λόγια... είναι από αυτούς που δεν φεύγουν ποτέ...

Σχόλιο