Μπιπ.

[Αρτέμης Αξαρλής]

Κουπλέ

Μία  ζωή, ήσουν ζαμάν,

σε γνώρισα κι’ είπα, αμάν

τώρα, απόμεινες  χαρμάν

σαράβαλο,  άνευ βολάν.

Ρεντικολέ, τρύπιο κολάν

αφόρητο, τσαμπούκ τσογλάν

σκαρπίνι γύφτικο ήσουν, ντιπ

δίνε του πριν, σου κάνω μπιμπ.

 

Κουπλέ

Μία ζωή, παρτούζ  ολέ

σε  μένα, έριχνες  βολέ

κάργας,  χωμένος στη σβουνιά

αλητοανάμικτη  κοπριά.

Τώρα, χτυπιέσαι ρελαντί

έξω, από κάθε  πατιρντί

τσουγκράνα άπλυτη, σε τζιπ

κάνε ποιο κει ,πριν κάνω, μπιπ.

 

Κουπλέ

Μισή μερίδα και, μπουκιά

εκεί, που έκλανε η μαγκιά

τρούφα, εμφανίστηκες  φαιδρή

ίσα, να κάνεις  το νταή.

Πάρε τα χνώτα σου λοιπόν

αρκούδα, για τα ρεβεγιόν

φόρα το σώβρακο το ζιπ

κι’ εξαφανίσου, πριν το μπιπ.

[Δημήτριος Γκόγκας]

Πρέπει να κάνουμε εδώ μια στάση. Καλημέρα. Μια ρωμέικη μαγκιά στον στίχο και μια πινελιά αξιοπρόσεκτη σε αυτό το τραγούδι. Έχει μελοποιηθεί;

[Αρτέμης Αξαρλής]

Καλημέρα φίλε Δημήτρη όχι οι στίχοι ,δεν έχουν μελοποιηθεί και, είναι στην διάθεση κάθε ντερβίση συνθέτη, με όρεξη...

[Χρήστος Σκανδάμης]

Οι μάγκες δεν υπάρχουν πια. Καλό.

[Nefeli riga]

Πρέπεινα μελοποιηθει, <το μαγκικο > τραγούδι  θα εχει επιτυχία.!!..Ευχομαι.!