Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Μπορεί ...

Μπορεί να ήταν της ψυχής τα σύννεφα

που τον ορίζοντά μας έκαναν θολό,

μπορεί να ήταν τα βαριά μας βήματα

που κάναν το ταξίδι μακρινό.

Μπορεί τα πλάνα της καρδιάς τα σήματα

που μας οδήγησαν σε λάθος αγκαλιές,

μπορεί τα οργισμένα μπλάβα κύματα

που μας παρέσυραν σε έρημες ακτές.

Μα ήταν όλα τα μικρά που ζήσαμε

ότι μας μάγεψε ... παντού σ` αυτή τη γη,

κι όσες πιστέψαμε κι αγαπηθήκαμε

όλες μας χάρισαν μιά ανοικτή πληγή .

Κι έτσι παράμερα τώρα στεκόμαστε

του πεπρωμένου μας οι παρατηρητές,

δειλά όταν βραδιάζει προσευχόμαστε

στο έργο της ζωής μας θεατές.

* * *

Το παρελθόν μας δεν μπορεί να αλλάξει στα σίγουρα, ούτε τα όποια δυσά-ρεστα και μη γεγονότα συνδέονται με αυτό, καθώς και οι συνέπειές τους ... όπως και αν αυτό μεταφράζεται ...

Μπορεί όμως να αποτελέσει ένα γόνιμο πεδίο, διαλογισμού και αναζήτησης, μέσα στο οποίο ο κάθε ένας από εμάς, αφού έρθει σε περισυλλογή θα/να ανιχνεύσει όλα εκείνα τα εφόδια που του είναι απαραίτητα και θα τον βοηθήσουν να συνεχίσει το προσωπικό του ταξίδι, προς τον πυρήνα του κύτταρού του, την απαρχή της δημιουργίας του ... την ολοκλήρωσή του σαν οντότητα.

M/V WINNER / Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2008.

Ανατολή στη ράδα του Πειραιά,

σαράντα έξη καλοκαίρια μετά …

Προβολές: 70

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 2 μέλη

Σχόλιο από τον/την ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ στις 24 Οκτώβριος 2013 στις 2:08: *

Το κάθε σημάδι στο κορμί μας, είναι η πιστοποίηση πως κάποτε πολεμήσαμε ...

υπήρξαν μάχες που κερδίσαμε ... και άλλες που ηττηθήκαμε, ακόμη και "κατα κράτος" ...

μα κάποτε, καταλάβαμε πως η αληθινή μάχη δεν έχει καμμία σχέση με τον καβγά,

και πως τελικά άξιζε τον κόπο ... γιατί, γιά κάθε μας ήττα,

πήραμε σαν ανταμοιβή δύο κατακτήσεις ...

αφού ο πόνος του χθες έγινε η δύναμη του σήμερα ...

*

Αυτό, όλοι όσοι πολέμησαν το γνωρίζουν ...

*

Να είστε και να περνάτε καλά!