Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Σπάνια επαγγέλματα.

Ο Μεσβήνης και ,τα μπαρμπούτσαλα.

Ένας μακροχρόνια άνεργος, προσέρχεται στην εφορία, με σκοπό να επιδοτηθεί, για άσκηση νέου επαγγέλματος.
Ο υπάλληλος συμπληρώνοντας τα στοιχεία ρωτά τον ενδιαφερόμενο: Και, για ποιο, επάγγελμα ενδιαφέρεστε?
Μεσβήνης.
Μεσβήνης?
Μάλιστα.
Περίεργο! Πρώτη μου φορά, ακούω τέτοιο επάγγελμα, για περιμένετε μισό λεπτό λέει, πηγαίνοντας βιαστικά στον προϊστάμενο.
Το ίδιο έκπληκτος μένει και, εκείνος στο άκουσμα του επαγγέλματος μεταφέροντας ωστόσο, με την σειρά του το αίτημα στο Υπουργείο, για πληροφορίες.
Από το υπουργείο έχοντας πλήρη άγνοια προτείνουν στον προϊστάμενο, να ερωτηθεί ο ενδιαφερόμενος ώστε, να δώσει περισσότερες λεπτομέρειες.
Έτσι και, γίνεται.
Πες μας, βρε χριστιανέ μου μήπως είναι κανένα επάγγελμα που να έχει σχέση, με υπολογιστές, μοντέρνο? Γιατί, δεν το έχουμε ματακούσει.
Μπα, δεν έχετε ξανακούσει το, Μανάβης?
Βεβαίως αυτό, είναι πασίγνωστο!
Ε’ λοιπόν, είναι το αντίθετο του! Απαντά ο άνεργος αγέρωχα.
Εντάξει, εντάξει, εκείνος σχετίζεται, με φρούτα, λαχανικά, ζαρζαβατικά εσύ, με τι, θα απασχολείσαι?
Με ότι, απασχολούμε και, σήμερα.
Δηλαδή?
Μπαρμπούτσαλα… αφήνοντας, αποσβολωμένο τον προϊστάμενο.