Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Το καφε μπαουλο μου

Παντα αναρωτιομουν γιατι κρατουσα

ενα μπαουλο κλειστο τοσα χροννια,

χιλιοβαμενο στην γωνία

με λαδομπογιά καφέ,

χρόννια θυμαμε ατέλειωτα

οταν μου ερχόταν το εβαφα

απ'έξω,

γυαλιζε πολυ ομορφα

καθως επεφτε το φως της λαμπας

πανω του,ιδιως το βραδυ

ανοιξα το μπαουλο σημερα

δυο φωτογραφιες οικογενοιακες υπηρχαν

ενα παλιο ζευγαρι υποδηματά μου

ενα παιχνιδι παιδικό

μια ζακετα με ωραια χρωματα,

τιναξα την σκονη

και την φορεσα

ο χειμωνας ειχε ερθει!!!!!!

Προβολές: 81

Σχόλιο από τον/την Δημήτριος Γκόγκας στις 16 Ιούλιος 2013 στις 14:05: μια ζακετα με ωραια χρωματα,

τιναξα την σκονη

και την φορεσα

ο χειμωνας ειχε ερθει

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 17 Ιούλιος 2013 στις 9:30: Πολυ ωραιο!!!

Σχόλιο από τον/την Τσιανος Τακης στις 17 Ιούλιος 2013 στις 9:31: Ναι Γιωργο συμφωνω κι εγω. Μου μυρισε η μπογια του!!!

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 18 Ιούλιος 2013 στις 0:27: άστα αγαπητε φίλε Γιώργο ο χρόνος τα σβήνει όλα στο διάβα του,

φέρνει τον αγέρα του Καβάφη το ποίημα σου, σε ευχαριστώ

για το ενδιαφέρον να αναλύσεις τη ρίμα μου, μακάρι να πήρες κι εσύ κάτι.

καλημέρα σου!!!!

Σχόλιο από τον/την Katia στις 21 Ιούλιος 2013 στις 4:23: Ενας πινακας ολοζωντανος.. με χρωματα ζεστα και ατμοσφαιρα μελαγχολικη, γεματη νοσταλγια..

Ενας ομορφος πινακας!!!!!

Καλη σου μερα!