Στη φυλακή του χρόνου

[ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ]

Στη φυλακή του χρόνου

Εγκλωβισμένος  μες του χρόνου τα στενά

στους λεπτοδείκτες κουρασμένος ακροβάτης

αδυνατείς να αποτινάξεις τα δεσμά

ζωή ζωσμένη με εάν και επιφυλάξεις

 

Γίνεται ο ήλιος το σημάδι το πρωί

με περιθώριο για πότε θα νυχτώσει

και αντί να αφήνεσαι στης μέρας τη γιορτή

από μακριά θα καρτερείς να ξημερώσει

 

Σε φαύλο κύκλο το όνειρο σου τριγυρνά

σε ένα ρολόι σέρνεται φυλακισμένο

στις ώρες χάνεται ζητώντας σιγουριά

στα δευτερόλεπτα σκοντάφτει μεθυσμένο

 

Ο χρόνος είναι της ψυχής σου η προσευχή

γυμνή και ανέπαφη στο χθες χαμογελάει

δεν την τρομάζει ούτε τη σκιάζει η στιγμή

μέσα στις σκέψεις σαν αλήτισα γυρνάει

Με το ξεκίνημα της νέας χρονιάς προσπάθησα για άλλη μια φορά να αποτυπώσω τους προβληματισμούς μου για τη σχετικότητα του χρόνου.Πιστεύω ότι εάν δεν υπήρχαν ρολόγια θα ζούσαμε περισσότερο.Ο συγχωρεμένος ο Νονός μου που πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής του στο χωριό μου στη Λάκκα Σουλίου χρόνια κάτοικος στην Ελβετία μου είχε πει από τη χώρα των ρολογιών είμαι εδώ στο χωριό και δεν χρειάζομαι ρολόι αυτό είναι ευτυχία να μη μετράς το χρόνο σου,πιστεύω ότι τα χρόνια που πέρασε στο χωριό είναι περισσότερα από ότι αν τα περνούσε στη χώρα των ρολογιών την Ελβετία.

Αφιερωμένο σε εσένα Νονέ να είσαι καλά εκεί πάνω.

 

[Τσιανος Τακης]

....Ξερω η ζωη μας ειναι μια στιγμη στο χρονο μια κληρονομια εξ αδιαιρετου οταν παραιτησε την χανεις!

Τα ρολογια ξυπνανε αλλα πραγματα.

Οριοθετουν ωραρια.γλυκα η πικρα ραντεβου,εναρξη πολεμων νεες ταξεις

ειρηνης......Εργαλια μεν κοσμηματα δε....Μας τρωει την ωρα το ρολοι. Μηχανισμος δεν ειναι?

Ωραιος Χρηστο!