Μοναξιά

[ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ]

Μοναξιά

Μέσα στους τοίχους  τρεμουλιάζει μιαν ανάσα

μόνη παρέα ένα άψυχο παιχνίδι

της μοναξιάς το πρώτο αλλάδερφο στολίδι

μέλι  μου απόρριξε στη γέννα η  μελάσα

 

Θρόισμα ανέμου περιμένει και σιωπάει

ξάγρυπνο βλέμμα προσδοκάει ένα σπουργίτι

να βρει το δρόμο μυστικά απ’το φεγγίτη

αυτή σκέψη ζωντανή θα την κρατάει

 

Βλέπει τις  στάλες της βροχής καθώς  χορεύουν

Θεέ μου μια στάλα το κορμί μου να αγγίξει

να ξεπλυθεί η μοναξιά μου και η θλίψη

γροικάει τα όνειρα που ολόγυρα πεζεύουν 

 

Γνέθει το χνώτο ζωγραφιά στη τζαμαρία

απ΄τα εσώψυχα πηγάζει το μολύβι

σκαλίζει ασθμαίνοντας  το πιο γλυκό ταξίδι

ένα καράβι που αποζητάει  ελευθερία

[Τάσος Π. Δασκαλάκης]

.

Πολύ καλό !!!!!!!!

Καλή χρονιά !