Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Δεν σε ακούω πια,,,Δεν με ακούς πια...

Δεν σε ακούω πια

χαλύβδινοι, θωρακισμένοι τοίχοι

κραυγάζω δυνατά και πάλι

μα στη βοή η ανάσα βαρυγκωμάς πιασμένη

Δεν με ακούς πια

πικρή, ασχημονούσα σιωπή

τραυλίζεις απανωτά και πάλι

μα ο νους ακούει την ήχο του απρόσμενου βουητού

Δεν σε ακούω πια

απόρθητες, ασθμαίνουσες ανάσες

στριγγλιάζω νοερά και πάλι

μα στον αέρα ο ψίθυρος κρύωμα αρπάζει

Δεν με ακούς πια

οικτρή, επίστρατη ιαχή

γρυλίζεις στα ανοιχτά και πάλι

μα ψυχή διάλεξες την ομίχλη των λόγων που μου μοιάζουν

Προβολές: 133

Σχόλιο από τον/την Δημήτριος Γκόγκας στις 26 Νοέμβριος 2012 στις 7:13: δεν γνωρίζω εάν το ποίημα είναι βιωματικό αλλά σίγουρα αντικατοπτρίζει ζωή, αν και μας έχεις συνηθίσει σε κάτι πιο μακροσκελές. Ψυχογράφημα θα έλεγα με το γνωστό ποταμό λέξεων σωστά δεμένων μεταξύ τους σε κάθε στίχο και σε κάθε στροφή. ....μα στον αέρα ο ψίθυρος κρύωμα αρπάζει........

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 26 Νοέμβριος 2012 στις 13:25: Εδώ καταθέτω τα όπλα.....

Μια σιωπή-ουρλιαχτό....!!!!

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 26 Νοέμβριος 2012 στις 16:28: Εξαιρετικο!!!

Σχόλιο από τον/την Παύλος Μελάς στις 26 Νοέμβριος 2012 στις 23:00: Δεν σε ακούω πια

απόρθητες, ασθμαίνουσες ανάσες

στριγγλιάζω νοερά και πάλι

μα στον αέρα ο ψίθυρος κρύωμα αρπάζει

Υπέροχη ποίηση!!!!!!!!!καλό βράδυ βάιο

Σχόλιο από τον/την NO στις 27 Νοέμβριος 2012 στις 2:15: Πραγματικά πολύ δυνατό. Μπράβο

Σχόλιο από τον/την ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ στις 27 Νοέμβριος 2012 στις 10:51: Σαν ταινία του Αλμοδοβάρ μου μοιάζει Βάιε εκεί που ψάχνεις τι θέλει να πει ο ποιητής ξαφνικά ένα ρίγος σε διαπερνά όταν αντιλαμβάνεσαι ότι τα είχες όλα από την πρώτη στιγμή μπροστά σου.

Σχόλιο από τον/την alter ego#--ξινή στις 28 Νοέμβριος 2012 στις 13:29: Εδώ όμως, τουλάχιστον εσύ, ακούστηκες...

Μέσα στην απόγνωσή του, (σχήμα οξύμορο) θαυμάσιο!!