Είσαι ένας άνθρωπος ξένος απόψε

[Βαιος Μεταξογιεννης]

Είσαι ένας άνθρωπος ξένος απόψε

πρεσβευτής άξεστου αιμορραγικού όχλου

πετροβολάς τα τζάμια που με την άχνα έγραφα επάνω

το ακάνθινο στεφάνι του ονόματος σου

στην παγωνιά του ανέμου σπέρνεις τριγμούς

τις ορεσίβιες βλέψεις μου χαμηλώνεις στην ομίχλη

με το βλέμμα μιας παθητικής επιθετικής μονολιθικότητας

ατιμάζεις την ύστατη γιορτή στο τέλος του κόσμου

γενίτσαρος και πορθητής του απέραντου γκρίζου όχλου

παρακεντάς τον αμνιακό σάκο των αμόλυντων γεννήσεων

αναζητώντας να σφάξεις τον Μεσσία που θα αναστήσει αναμνήσεις

Είσαι ένας ξένος άνθρωπος απόψε

εκπορνευτής ονείρων που πνίγηκαν στη γέννα των αιώνων

θάβοντας ανθρώπινες φωνές που έπιναν το μοβ των ανεμώνων

το νεραιδόκοσμο τον νοητό που χάιδευε το σούρουπο

και με τα άνθη μιας επιτύμβιας γραφής στόλιζα συρματοπλέγματα

μαράζωσες και έπνιξες με απέραντα πελάγη αμμοχάλικου

το ανάρπαστο που τραγουδούσε τις ανάσες που σιωπούσαν

λαμνοκοπείς σε θάλασσα αδάκρυτη ταχείας πήξεως

αναζητώντας στα τυφλά την υδάτινη σκουριά βουρκωμένων εκλείψεων

έχοντας ξεχάσει πως είναι να αγαπάς το όλον του εαυτού σου

στο ασφαλτικό μαυσωλείο που εναποθετόταν το κέρινο ομοίωμα σου

[Ειρήνη]

Εξακολουθώ να σιωπώ...

Σε μια "βαριά ατμόσφαιρα" σου φεύγει η μιλιά...

Σ' αυτά τα δυο γραπτά ολόκληρη η ψυχή!

Παρά ταύτα, θαύμα, γραμμένα!!!

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Εξαιρετικο!!!

[NO]

Είσαι ένας ξένος άνθρωπος απόψε

εκπορνευτής ονείρων που πνίγηκαν στη γέννα των αιώνων

θάβοντας ανθρώπινες φωνές που έπιναν το μοβ των ανεμώνων

το νεραιδόκοσμο τον νοητό που χάιδευε το σούρουπο

 

Το όλον υπέροχο.

[alter ego#--ξινή]

...........Άλαλα τα χείλη!!!