ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ

[ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ]

Το όνειρο ξεψυχάει σαν πεφταστέρι στου ουρανού το μέτωπο

Η σελήνη σαν το δρεπάνι κόβει τα τριαντάφυλλα του κήπου

Η σιωπή των πουλιών σέρνεται στο νοτισμένο άστοργο χώμα

Κι ο άνεμος κουβαλάει στους ώμους του σύγνεφα πετρωμένα.

 

Απ’ τη δημοσιά ακούγεται το ποδοβολητό του μαύρου αλόγου

Το γλυφό νερό του πηγαδιού καθρεφτίζει τις ζωντανές μέρες

Τα κοράκια γυροφέρνουν με φτερά τρισκότεινα στον ορίζοντα

Και το μελίσσι ακολουθεί σκυθρωπά την άμαξα του ταξιδιού.

 

Μέσα απ’ των δέντρων τα κλαδιά χυμούν βροχής σταγόνες

Κι οι τερμίτες ανοίγουν λακκούβα στην καρδιά του πλάτανου

Τα λουλούδια τινάζουν απ’ τις ποδιές τα μυροβόλα τους άνθη

Κι οι σκιές σκεπάζουν τα φωτερά θροϊσματα του καλοκαιριού.

 

[Τάσος Π. Δασκαλάκης]

.

Πολύ καλό !!!!!!!!!!

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Εξαιρετικο!!!

καλημερα