Η ΒΕΝΤΕΤΑ

[NO]

                      Η ΒΕΝΤΕΤΑ 

 

Ω! Συμφορά τι έπαθα, τι νύχτα ήρθε μαύρη

ω τούτο πρέπει μοναχά το αίμα να το πλύνει

με το βαμβάκι μ’ έκοψε η γλώσσα του η λάβρη

τώρα θ’ ακούσει σχολιανά και τι θα τον ξεπλύνει

 

Εγώ πολύ τον παίνεψα του είπα τόσα λόγια

κι αυτός με είπε κόλακα και υπερβολικό

απόψε μάλλον θ’ ακουστούν θρήνοι και μοιρολόγια

απόψε σ’ ανταπόδοση θα γίνει φονικό

 

Τι πάει να πει η “προσφώνηση πως είναι ατυχής”

και “επιεικώς μου φαίνεσαι σαν υπερβολικός”

με δυο κουβέντες μ’ έκανε να νιώσω δυστυχής

και από άγιος έγινα με μιας διαβολικός

 

Τον κόλακα στα μέρη μου εμείς τον λέμε γλύφτη

και το ’χουμε για προσβολή κι αν είσαι σερπετής

μονομαχία σου ζητώ, την ορρωδία κρύφ’ τη  

ή ζήτα μου συγχώρεση…. εδώ γονυπετής

 

Τι κι αν δεν είμαι Κρητικός εγώ κρατώ βεντέτα

που έκρυψα ανάθεμα κι εκείνη την πιστόλα

μου μοιάζεις μεγαλόσωμος, ..αν είπα μια κουβέντα

ξέχνα την τώρα αδερφέ κι ας πιούμε μια ρομπόλα

                                                Δ.Β.Κ

(Εγώ κερνώ)

Στον φίλο μου Χρήστο, με απειρομεγέθη διάθεση χιούμορ και μόνο. (Μάλλον θα το εντάξω στα εύθημα αριστουργηματικά μου συγνώμη αφηγηματικά μου ήθελα να πω). Καλημέρα Χρήστο, διδασκόμενε δάσκαλε, και χρόνια πολλά.

[NO]

Καλή μου Παυλίνα είναι χιούμορ. Τα πάντα είναι χιούμορ ή τα κάνουμε έτσι, γιατί έτσι πρέπει να γίνεται. Σε ευχαριστώ για την συμπαράσταση....... 

[NO]

Κωνσταντίνα θυμάσαι που σου είπα ότι και τα σχόλια σου έχουν κάτι το ποιητικό; Πες μου τώρα έχω άδικο;

 

[ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ]

Καιρό είχα να γελάσω έτσι,α επί της ευκαιρίας είναι το πρώτο ποίημα που γράφτηκε για μένα ομολογώ ότι στην μονομαχία(ποιητική) έχασα.Όσο για τη ρομπόλα κάποτε θα την πιούμε,όχι πολύ βέβαια γιατί έχουμε και μια ηλικία.Να είσαι καλά και χρόνια πολλά.

[Τάσος Π. Δασκαλάκης]

.

Ωραία προσπάθεια !!!!!!

-

Μέσ` απ` το λογοχτύπημα ξεπήδησαν θυμάρια

και τα μελίσσια κάθησαν στο νέκταρ ρουμφιστί

κι ως να σωθεί νέκταρ σας θροΐζουν τα πτερύγια

και σ΄άλλα σας αρώματα να απλώσουν σα βεντάλιες

και να αρωματίσουν του κόσμου τις αλάνες...

[NO]

Κατά πρώτο χάρηκα που σε έκανα να γελάσεις μ’ αρέσουν οι άνθρωποι που έχουν χιούμορ, κατά δεύτερο θα σου γράψω κάποια στιγμή ένα δύο ακόμα για να τριτώσει το καλό, κατά τρίτον ομολογώντας την “ήττα σου” στην ποιητική μονομαχία, νομίζω ότι εσύ τώρα γίνεσαι λίγο υπερβολικός, κατά τέταρτο τα σαράντα και κάτι δεν είναι κάποια ηλικία, είναι 2 Χ 20, δηλαδή διπλή νιότη για να μην πω εφηβεία. Και κατά πέμπτο κι εσύ να είσαι πάντα καλά για να "μονομαχούμε" πάντα έτσι, και να πιούμε κάποια στιγμή αυτή τη ρομπόλα.

[NO]

Φίλε Τάσο, τα δικά σου σχόλια ξεφεύγουν των δυνατοτήτων μου να σου απαντήσω ισάξια. Ωράιες λέξεις και περιεκτικότατος καρδίζεις κάθε φορά τον θαυμασμό μου. Να είσαι καλά.

[ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ]

Αυτός είναι δάσκαλος Κράζων.

κατά τέταρτο τα σαράντα και κάτι δεν είναι κάποια ηλικία

να ανακαλέσεις πάραυτα σαράντα παρά κάτι.

[NO]

Ανακαλώ πάραυτα και ζητώ συγνώμη. Άρα είσαι παρά κάτι σε διπλή εφηβεία. Όσο για τον Κυριο Τάσο νομίζω και οι δυο μας κάνουμε λίγο λάθος. Δεν είναι δάσκαλος είναι καθηγητής και βάλε.

[Ειρήνη]

Εδώ πολέμοι αρχίσανε αμάν και βάι-βάι μου φαίνεται ο άφωνος  και γάδαρο πως σκάει. Κλωτσιές θα πέσουν και γροθιές προβλέπω και χαστούκια. Τρέχω πολεμοφόδια να βγάλω απ' τα σεντούκια. Πρέπει να εφοδιαστώ και να ζωστώ με σφαίρες γιατί μας περιμένουνε πολύ άγριες μέρες. Φέρνω και τη γιαταγάνα κι όποιον πάρ΄ο χάρος μάνα! Του πολέμου ανάβει σπίθα ώχου Παναγιά βοήθα!

[Ειρήνη]

Αν κάνεις τον εκθειασμό  ν' αρχίσεις όλα κι όλα τις σφαίρες κατά πάνω σου θ' αδειάσει η πιστόλα.