ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ...

[Νίκη-Αννα Π.]

ΑΓΑΠΑ ΤΟΝ ΠΛΗΣΙΟΝ ΣΟΥ ΩΣ ΕΑΥΤΟΝ……

Πόσοι από μας κατάλαβαν την πραγματική έννοιά του. Εγώ πάντως άργησα…. Αγαπούσα όλους τους άλλους, εκτός από μένα!!… Και κάποια στιγμή διαπίστωσα πως οι δικοί μου άνθρωποι για αυτούς που είχα δώσει με τον Α ή Β τρόπο πράγματα, θυσιάζοντας ή παραμερίζοντας δικά μου θέλω και επιθυμίες, με θεωρούσαν απλά ‘’δεδομένη’’ και δεν εισέπραξαν ποτέ τι δικό μου μπορεί να θυσίαζα για να είμαι αυτό το ‘’δεδομένο’’ για εκείνους!!

Τότε ήρθε η αφύπνιση για μένα !! – Δεν μπορεί , κάπου εγώ είμαι λάθος για να έχω δώσει τόσο διαφορετική εικόνα, από την πραγματική!!
Και πράγματι αυτό ήταν η καθοριστική Αρχή για την Αναγέννησή μου, μετά από πολλή δουλειά με τον εαυτό μου, και διερευνώντας διαπίστωσα πως τον είχα παραμελήσει και ξεχάσει πρώτη εγώ, βάζοντας πάντα πρώτες τις προτεραιότητες των άλλων και παραγκωνίζοντας τις δικές μου!!

Τελικό αποτέλεσμα αυτής της δουλειάς; Είμαι πλέον ο εαυτός μου και δεν διαπραγματεύομαι τις αξίες μου στο όνομα καμιάς αποδοχής, μπορώ και λέω όχι όταν το αισθάνομαι, μπορώ να αφήνω πίσω ότι με καταπιέζει, να κάνω τις επιλογές μου αναλαμβάνοντας το όποιο τίμημα γι’ αυτές, συνειδητοποίησα τις υποχρεώσεις μου απέναντι στον εαυτό μου κ.ά. πολλά!

Δεν έχουμε δικαίωμα να χαρίζουμε τον εαυτό μας σε κανένα πέρα από το Δημιουργό μας, απλά έχουμε υποχρέωση να διαθέτουμε ότι καλό έχουμε σαν προσφορά στους άλλους, που όμως θα έχει τα δικά μας όρια αυτή η προσφορά! Κι αν ξεπεράσουμε τα όρια, τότε δεν φταίνε οι άλλοι, παρά μόνο εμείς οι ίδιοι !…..

΄Ολη η ουσία είναι στο ‘’ως εαυτόν’’!!
Αγαπάμε τον εαυτό μας ; Ιδού μια καλή ερώτηση. Αν δεν αγαπήσουμε τον εαυτό μας κι αν δεν τον καταλάβουμε, πως θα αγαπήσουμε τους άλλους, και το σπουδαιότερο, πως θα μας αγαπήσουν!

Περνάμε μια ζωή στο τρέξιμο, να τα προλάβουμε όλα, και κάποια στιγμή νιώθουμε αδικημένοι κι αρχίζουμε ‘’ εγώ, που έτρεχα όλη μέρα, που θυσιάστηκα, που δεν είχα χρόνο καθόλου για μένα, που αυτό , που εκείνο , που το άλλο, και ζητάμε από τους άλλους να μας αποζημιώσουν για όλα αυτά που χάσαμε……που θυσιάσαμε……. Φορτώνοντάς τους ευθύνες, ενοχές, βάρος! Και όλα αυτά γιατί; Για κάτι που κάναμε εμείς / εγώ/ εσύ……

Καταλήγουμε σε δυσβάσταχτες σχέσεις είτε πρόκειται για γονείς με παιδιά, είτε για ζευγάρι , είτε για φίλους και γενικά κάθε μορφή ανθρώπινης σχέσης.
Πόσες φορές δε νιώσαμε ‘’θύμα’’; Ακόμα και μέσα στο ίδιο μας το σπίτι; Και το αφήνουμε να μένει πληγή μέσα μας, ενώ αν το ψάξουμε θα δούμε πως εμείς το αποφασίσαμε και ειδικά από τη στιγμή που αυτό που δίνεις σε κάνει να νιώθεις ‘’θύμα’’, τότε χρειάζεται διερεύνηση με μας τους ίδιους.
΄Αν αναρωτηθεί κανείς πόσες φορές αισθάνθηκε έτσι και πόσα κατάλοιπα έχουν μείνει…..κι αυτό γιατί δε θέλησε ποτέ να το αναλύσει και να το δει από την καθαρή πλευρά και μόνο.

Αντί να νιώθουμε πίκρα, οργή , θυμό και τόσα άλλα αρνητικά συναισθήματα κάθε φορά που πιστεύουμε πως δώσαμε και αδικηθήκαμε, που μας δηλητηριάζουν τη ζωή, αν θελήσουμε να δούμε την πραγματικότητα , θα απαλλαγούμε από όλα αυτά. Και η πραγματικότητα είναι πως για όλα όσα δίνει κανείς, είναι υπεύθυνος ο ίδιος, το θέλει και το κάνει. Αν στην πορεία αποδειχθεί πως ο άλλος , οι άλλοι, δεν ανταποκρίθηκαν, δεν εκτίμησαν, εκμεταλλεύτηκαν ή δεν έδωσαν αυτά που περιμέναμε, το πρόβλημα είναι δικό τους!! Δικό τους και το βάρος που όμως δεν είμαστε εμείς αυτοί που θα τους το φορτώσουμε….. Το εισπράττουν μόνοι τους!

Αντί λοιπόν για ‘’θύμα’’ με όλα αυτά τα αρνητικά συναισθήματα που κουβαλάμε, πρέπει να νιώθουμε περήφανοι για τον εαυτό μας που είχε και έδωσε…. Και πάλι αν χρειαστεί θα δώσει. Αγαπήστε τον, κατανοήστε τον και μην τον πυροβολείτε εσείς πρώτοι. Πάρτε τον από το χέρι, όπως θα παίρνατε ένα μικρό παιδί και οδηγήστε τον ξανά στη ζωή!!

Αναγνωρίστε του την προσπάθεια, το δόσιμο , όποιο κι αν είναι αυτό, επιβραβεύστε τον και προχωρήστε με αυτοπεποίθηση , γιατί σίγουρα μόνο όμορφα μπορεί να νιώθει κανείς για κάτι τέτοιο, παρά να χάνει το ηθικό του και να πέφτει σε κατάθλιψη!

Συγχωρέστε τους ‘’θύτες’’ , δείτε τους όπως θα βλέπατε με συμπάθεια κάποιον άνθρωπο με πρόβλημα, και αντί να λυπάστε εσάς, κρατήστε συμπόνια για αυτούς που πιστεύατε μέχρι χθες πως καταχράστηκαν τα αισθήματα και την προσφορά σας.
Αν πάλι στη διερεύνηση με το μέσα μας, δούμε πως ότι δώσαμε το δώσαμε για ένα σκοπό , γιατί περιμέναμε κάτι συγκεκριμένο…..τότε πάλι το φταίξιμο δικό μας , πληρώσαμε απλά γιατί δε δώσαμε αλήθεια!
Αποδεχόμαστε το τίμημα και πάλι απελευθερωμένοι από όποιο ποταπό συναίσθημα, πάμε παρακάτω παίρνοντας το μάθημά μας!! Απαλλαγμένοι από κάθε αρνητικό συναίσθημα για τους άλλους. Αυτό δώσαμε , αυτό πήραμε. Πέσαμε έξω στους υπολογισμούς μας.

Τίποτα δεν είναι αιώνιο , πέρα από το σύμπαν που όμως κι αυτό διαμορφώνεται με τους αιώνες.΄ Ότι αρχίζει έχει και ημερομηνία λήξης.
Γιατί όταν έρθει η στιγμή της λήξης μας πιάνει αμόκ; Γιατί ποτέ δε βλέπουμε από την αρχή μέχρι τη λήξη , πόσο όμορφα περάσαμε; Παρά στεκόμαστε στο τέλος και μόνο; Γεμίζουμε από αγανάκτηση, οργή και όλα τα σχετικά και πόσοι δεν οδηγούνται στην παγίδα της εκδίκησης!
Γιατί όλα αυτά; Ο άνθρωπος που θα ασπαστεί την εκδίκηση, μπαίνει στο δρόμο χωρίς γυρισμό…….Χαλάει τη δική του ζωή όσο κι αν δεν το καταλαβαίνει , τυφλωμένος από όλα αυτά τα συναισθήματα τα ποταπά που τον τραβούν προς τα κάτω….. δηλ. τη γήϊνη φύση του!
Ας ζούμε λοιπόν το κάθε καινούργιο, ας μη φοβόμαστε ή αντιστεκόμαστε στις αλλαγές κι ας αφήσουμε το σύμπαν να λειτουργήσει για λογ/σμό μας.
Το να φορτωνόμαστε βάρη που ίπτανται, αρκεί να το κατανοήσουμε, χαλάμε τη δική μας τη ζωή άδικα!
Η ζωή πιο κάτω θα μας αποδείξει πως ανταμείβει και πως επιπλήττει . Γιατί να μην περάσουμε στους ανταμoιβόμενους;

΄ Ότι θέλει να φύγει, να προσπεράσει, άστο να το κάνει! ΄Άλλος αναλαμβάνει να του δώσει το δικό του μάθημα….. γιατί να επομισθείς εσύ το δικό του βάρος;

Τι θα πει ‘’απόρριψη΄΄, και ‘’εγκατάλειψη’’ ……. Ο άνθρωπος που στέκεται γερά στα πόδια του και ξέρει ποιος είναι , τα έχει ξεπεράσει αυτά !
Φανταστείτε κάθε φορά που μπαίνουμε σ’ ένα κατάστημα να ψωνίσουμε και από 30 μπλουζάκια ή φορέματα π.χ. διαλέγουμε το ένα και αν, τι σημαίνει ότι είναι όλα άχρηστα ; Απλά δεν μας κάνουν για χ προσωπικούς λόγους, για κάποιον άλλον όμως είναι καταπληκτικό και το παίρνει.

Κάπως έτσι είναι και με τους ανθρώπους, το ‘’απορρίπτω’’ έχει να κάνει με προσωπική και μόνο επιλογή και διαλογή , οπότε ο ‘’απορρίπτων’’ έχει στην πορεία τη δική του βράβευση ή αποδοκιμασία για την αρνητική επιλογή του, ο δε απορριπτόμενος εξ’ ίσου το ίδιο. Επομένως, ‘’απορρίπτων’’ και ‘’απορριπτόμενος’’ σημειώσατε Χ. Γιατί να στενοχωρηθώ λοιπόν, ας το αφήσω να μου το δείξει η ζωή πιο κάτω! Το ποιος χάνει και το ποιος κερδίζει θα φανεί στην πορεία…..

Και η ‘’απόρριψη’’ και η ‘’εγκατάλειψη’’ ρίζες έχουν στην παιδική ηλικία του καθενός ( αν ψάξει θα το βρει…).που το νιώσαμε κάποτε και το κουβαλάμε σε κάθε μας βήμα …. Επειδή, δεν το ψάξαμε , δεν το αναλύσαμε!
Η έννοια της εγκατάλειψης, έχει να κάνει και με την εξάρτηση. Μας μεγαλώνουν έτσι, κι όμως ο άνθρωπος πρέπει να είναι αυτόνομος. Και ένας αυτόνομος άνθρωπος συνεχίζει τη ζωή του και η λέξη ΄΄απεξάρτηση’’ παίρνει τη θέση της λέξης ‘’εγκατάλειψης’’ και επιστρέφει στην αυτονομία του, μετά από μια διεργασία ‘’απεξάρτησης’’!
Αντί να κυνηγά , να πονά , να νιώθει άσχημα , να μνησικακεί για κάτι που τέλειωσε, αποκτά καινούργια ενδιαφέροντα και προχωρεί….

Κάποιος που φεύγει, μπορεί να γυρίσει αν σε θυμάται ‘’όρθιο’’, κι αν δε γυρίσει, όμως δε θα σε ξεχάσει ποτέ! Καμιά πιθανότητα δεν έχεις όμως αν σε θυμάται ‘’ισοπεδωμένο’’ και ‘’χαλί για πάτημα’’!! Κι αν δε φύγει τώρα , θα φύγει κάποτε, η θα είναι απών κι ας είναι δίπλα σου……και θα ζήσεις μια ζωή μέσα σ’ ένα ψέμα.

Αναγνώρισέ του το δικαίωμα της δικής του επιλογής αυτό που έμαθες πια να αναγνωρίζεις και σε σένα ! Κράτησε το κομμάτι το δικό του που σου έδωσε και έγινε δικό σου όσο το έδινε, και νιώσε ζεστασιά μέσα σου, αντί για ρίγος. Κι αν πάλι δεν σου έδωσε τίποτα, τότε πες του ‘’ευχαριστώ’’ που φεύγοντας από τη ζωή σου σε λυτρώνει, σε ελευθερώνει!…..
Τα σύννεφα όταν μαζευτούν και συνεδριάζουν στο στερέωμα, γίνεται να μη στείλουν βροχή; ΄Αλλοτε ευεργετική και άλλοτε καταστροφική και μετά από αυτό αποσύρονται….. Και πίσω από τα σύννεφα είναι ο ήλιος , όμως δεν τον βλέπουμε γιατί τον κρύβουν. Μπορούμε να ανατρέψουμε τα φυσικά φαινόμενα; Τότε γιατί δεν τα παρατηρούμε για παραδειγματισμό μας σε ότι μας συμβαίνει και μας μπλοκάρει;

Το γατάκι σου έρχεται κοντά όταν θέλει να παίξει, ή θέλει χάδια! Μετά αποσύρεται στα ενδιαφέροντά του, δεν σου λέει κάτι αυτό ;

Παρατηρώντας τη φύση, και το σύμπαν γύρω με ανοιχτό μυαλό , θα εισπράξουμε τα μηνύματα που εκπέμπουν…..Αρμονία χωρίς αντίθεση δεν μπορεί να υπάρξει! Η ανατολή έχει και δύση , το φως διαδέχεται το σκοτάδι, το ξημέρωμα τη νύχτα, η λιακάδα το χιόνι κλπ. Γιατί λοιπόν η ζωή μας να διαφέρει, αφού κι εμείς είμαστε μέρος του σύμπαντος;
===================================================================
ΝΙΚΗ-ΑΝΝΑ Π. (Από τη Συλλογή ''ΟΙ ΑΠΟΧΡΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΠΛΕ''

A’ Βραβείο ΄Αρθρου ‘’ ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ’’ 2007

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Σκεψεις αρμονιας!!!!
Μαζι σου

[Χωρολάτρης]

Πολύ δυνατές και "ψαγμένες" οι απόψεις σου Νικιάννα μου!..Συμφωνώ απολύτως σε παρα πολλά από αυτα που ειπες..και κυριως σ αυτην την ξεκάθαρη αποδοχή του συνόλου της υπαρξη μας χωρις αναγκαστικά να εστιάζουμε κάπου είτε επειδη μας βολευει είτε επειδη μας φοβίζει..αν και ο φόβος βόλεμα ειναι λέω εγω..μια ευφιής δικαιολογία αποσυντονισμου για ήδη αχρησιμοποίητες συχνότητες..Μπραβο..Πολύ ωραιο όλο!