Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Το τέρμα του δρόμου

Ως το τέρμα του δρόμου σαν φτάσεις,
θα γυρέψεις σαν ήλιος να δύσεις,
δεν θα βρείς πληρωμένες ειδήσεις,
ούτε βάρκα θα ' βρεις να περάσεις.

Ως το τέρμα του δρόμου σαν φτάσεις,
τους νεκρούς, ζωντανούς θ' αντικρίσεις,
την παλιά σου ζωή θα γνωρίσεις
και θα θέλεις ξανά να γεράσεις.

Ως το τέρμα του δρόμου σαν φτάσεις,
θα ανταμώσεις παιδάκι να κλαίει,
για ένα μέλλον χαμένο θα λέει
και ποιος είσαι μεμιάς θα ξεχάσεις.

Ως το τέρμα του δρόμου σαν φτάσεις,
ένα βλέμμα ψηλά να σηκώσεις,
δεν θα 'βρεις πια θεό να προδώσεις,
ούτε νύχτα ξανά να αποδράσεις.

Ως το τέρμα του δρόμου σαν φτάσεις,
μια ελπίδα κρυμμένη κι αν φέρεις,
δεν θα βρεις μια καρδιά να προσφέρεις,
ούτε γέλιο ξανά να μοιράσεις.

Προβολές: 103

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 19 Ιούνιος 2012 στις 18:39: Εξαιρετικο!!!

καλησπερα

Σχόλιο από τον/την Τάσος Π. Δασκαλάκης στις 20 Ιούνιος 2012 στις 5:45: .

Πάρα πολύ καλό !!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Βαιος Μεταξογιεννης στις 20 Ιούνιος 2012 στις 22:26: Χαραμίζουμε όνειρα ευχές

θυσιάζουμε χρώματα εποχές

για να γεμίσουμε ζωές

που παίρνουν τεχνητές αναπνοές

Σχόλιο από τον/την Nick Renito στις 21 Ιούνιος 2012 στις 10:49: Εξαιρετικό!!!...

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 25 Ιούνιος 2012 στις 17:02: χάρε αν ήσουν άνθρωπος,

θα το ένιωθες μόνος,

ο παντοτινός χωρισμός,

ο πιο αβάσταχτος πόνος.

να με συμπαθάς για τη φιλική παρεμβολή Παναγιώτη.