Άσε να γίνω.

[Αρτέμης Αξαρλής]

Άσε, να γίνω για χατίρι σου

της  Πάρου  ακρογιάλι

στα βότσαλα  μου  να  γυρνάς

ξυπόλητη και πάλι.

Άσε, να γίνω ηλιοβασίλεμα

που δύει στη Σαντορίνη

μες  τα  μισόκλειστα σου βλέφαρα

χρυσάφι, να αφήνει.

 

Της  Ρόδου άσε, να γενώ

κάστρο που  ανεβαίνεις

στη  Κρήτη  φοινικόδεντρο

στο ίσκιο του να γέρνεις.

Ίχνος  σε απάνεμη αμμουδιά

απ’ τη περπατησιά σου

άγριου  πελάγου ζέφυρος

…μπλεγμένος στα μαλλιά σου.

 

Άσε, να γίνω Κερκυραίικο

…ερωτικό καντούνι

αντιλαλιά  του ήχου σου

να  …απλώνω,  απ’ το  τακούνι.

Κι’ αν  γέρνω  σαν  πανσέληνος

στις  βόρειες  Σποράδες,

αγάπη  έκλεισα  για σε,

σε  τούτες  τις  αράδες!

[Κατερίνα]

αν και δεν αναφέρεις πουθενα τη Νάξο ... ωραίο είναι !

 

[Αρτέμης Αξαρλής]

Πανέμορφη κι' αυτή όπως και όλη η Ελλάδα. Καλημέρα.

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Υπεροχο!!!

καλημερα

[ΓΕΩΡΓΙΑ ΜΠΑΚΑΛΗ]

Πολύ καλό.. σε ταξιδεύει στα πανέμορφα, στα γαλανόλευκα νησιά μας...!!!

[Παντελής]

Υπέροχο στιχούργημα φίλε Αρτέμη.

[Τάσος Π. Δασκαλάκης]

.

Πάρα πολύ καλό !!!!!!!!