Βοσπορίτης ...

[ANNINOΣ ΓΙΑΝΝΗΣ]

*

Μέσα  στο  καταχείμωνο  βουτούσε  ο  Αντώνης

στου  Βόσπορου  τα  πορφυρά  νερά  γιά  να ψαρέψει,

γιούσουρι  και  μαλάματα  την  φύτρα  του  να  θρέψει

σαν  ζεις  στο  περιθώριο  στα  σιωπηλά  ματώνεις 

 

Μ` αλμύρα  και  ιώδιο  το  σώμα  σμιλεμένο

τραχειές  οι  φάλτσες  αυλακιές,  στα  χέρια  και  στην  πλάτη,

σημάδι  του  απόκληρου, σφραγίδα  του  εργάτη

του  μόχθου  μεροκάματο  και  απαγορευμένο.

 

Μα  της  καρδιάς  το  πλάτωμα  κι  υπομονή  η  τόση

κάμανε  τις  ημέρες  του  αλάρια  να  κυλάνε,

μονάχα  κάποια  όνειρα  ξάγρυπνο  τον  κρατάνε

αν  θάχει  τάχα  κι  αύριο  τροφή  σ` αυτούς  να  δώσει.

 

Στιγμές, ζαμάνια ... τέρμινα  σ` ένα  ρυθμό  περνούσαν 

στης  καθημερινότητας  την  δύσβατη  πόρεια,

στα  χείλη  το  παράπονο  και  μιά  η  απορία

γιά  της  ζωής  τα  βάσανα  όπου  καλά  κρατούσαν.  

 

Κι  ήρθε  ο  καιρός ...  ο  τρυγητής,  στην  ώρα  του  να  φέρει

απλόχερα  και  δίκαια  τα  δώρα  να  μοιράσει,      

το  βιός  που-είδε  ν` αυξάνεται  κι  όλα  όσα  είχε μάσει

στους  λίγους  απογόνους  του  με  αγάπη  να  προσφέρει.

 

Κάθε  που  το  λυκαύγισμα  με  τέχνη  ζωγραφίζει

βάφοντας  τα  ουράνια  στο  χρώμα  το  ιώδες

με  αίτιο  σιβυλλικό ... λίαν  μυστηριώδες        

θέλω  γιά  εκείνον  να  μιλώ  ... μα  νοιώθω  πως  τ`αξίζει       

 

 

* * *

 

Αλήθεια  πόσα καλοκαίρια  πέρασαν  ...  θυμάσαι άραγε ;

.

Κωνσταντινούπολη  <>  07  Γενάρη  2012  -  15:00 

έως  Κυριακή  25  Μάρτη 2012  21:30  κάπου  στον κόσμο.

[Κατερίνα]

μια ομορφιά !

 

ζωντάνια , ροή και νόημα Γιάννη !!!