Πνεύμα ανήσυχο.

[Αρτέμης Αξαρλής]

Κρύβω, ένα πνεύμα ανήσυχο
που δεν μ’ αφήνει ήσυχο
στιγμή,  να ησυχάσω.
Με το μυαλό αρέσκεται
σ’ αντίθεση να έρχεται
και καταφέρνει διαρκώς,
να περπατώ  σιωπηλός
μήπως,  ειρμό και  πιάσω.

Μολύβι  πρέπει και χαρτί
στη τσέπη μου κάθε στιγμή
να έχω, φυλαγμένα.
Γιατί είναι παλαβιάρικο,
τρελό και σκανδαλιάρικο
και  μόλις  δει  παράξενα
τ’ αποτυπώνει,  κ’  άξαφνα
προειδοποιεί  εμένα.

Πριν μου επιδώσει διαταγή
σκύβει και λέει στο αυτί
γραμματικό,  σε βάζω.
Όλο αποπνέει  τσαμπουκά,
επίμονα και σταθερά
μ’  εδώ  είναι  η αντίφαση
 η δική  μου ψυχοσύνθεση
να, το διασκεδάζω!

Κάνω τα κέφια του επειδή
είν’ του γιατρού  μου εντολή,
μη πάρω εγώ το  κρίμα.
Σε πνεύμα λέει  ατίθασο,
παράξενο κι’  αφύσικο,
αφού  κατέχεις  φόντα
μη του πηγαίνεις  κόντρα.
Έτσι , συμπλέω στα βαθιά
τιμόνι αυτό  εγώ κουπιά
και,  προχωράμε πρίμα!

[ΤΥΨΕΙΣ]

έξυπνο..!

[Ειρήνη]

Έξοχο!!!

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Πολυ ωραιο!!!

καλησπερα

[Κατερίνα]

πολύ πολύ καλό Αρτέμη!!!

[Τάσος Π. Δασκαλάκης]

.

Πολύ καλό !!!!!

Την καλημέρα μου !

[Παντελής]

μη τάξεις σε άγιο και τρελό!!!!!!!!

 

καληνύχτα Αρτέμη.

[alter ego#--ξινή]

Καταπληκτικό!