Οίκτος

[Katia]

Χειμώνας άγριος
ο κόσμος άδειος
φρικιό του δρόμου
στρώνει χαρτόκουτο
να κοιμηθεί

Νύχτα φαρμάκι
τρύπιο σακάκι
μια τζούρα η γόπα
καίει το σπιρτόκουτο
να ζεσταθεί

Κι εσύ πίσω κοιτάς απ το τζάμι
Τ' ακριβά σου τα μάτια
κόβει ο οίκτος κομμάτια
Τις κουρτίνες σου κλείνεις, στενάζεις
Με το νου, πόσα τάζεις.. και τάζεις ...

Καθάριο έπεσε
νύχτα και σκέπασε
χιόνι την πόλη
-στερνό του Σάββατο
στερνή πνοή-

Κορμί χαμένο
μελανιασμένο
λύτρωση βρίσκει
στ' άσπρο του σάβανο
ως το πρωί

Κι εσύ πίσω κοιτάς απ το τζαμί
Τ' ακριβά σου τα μάτια
κόβει ο οίκτος κομμάτια
Τις κουρτίνες σου κλείνεις, δακρύζεις
Μ' ενοχές τη ζωή συνεχίζεις ...

______________________

μελοποιημένο από το "Palio Flaski"

[Κατερίνα]

φιλενάδα μου ευαίσθητη ...

υψηλών προδιαγραφών στίχος που αφοπλίζει με την αλήθεια του

 

για τη φωτό τι να πω... τα σέβη μου και γι' αυτήν

 

 

χρόνια πολλά πολυτάλαντη ... να τους χαίρεσαι και να σε χαίρονται!!!!!!!

[XARMOLYPH]

...Νύχτα φαρμάκι 
τρύπιο σακάκι 
μια τζούρα η γόπα 
καίει το σπιρτόκουτο 
να ζεσταθεί...

...εξαιρετικό...η ποιότητα μιας κοινωνίας...αντικατοπτρίζεται...απ'την θέση που έχουν οι αδύναμοι κ'οι ανήμποροι...μέσα σ'αυτήν...

[ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ]

Χρονια πολλα Κατια

παντα να εχεις τοο υπεροχες εμπνευσεις