Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΙΚΟΤΗΤΑ

Από τους περαστικούς,
κανείς δε στάθηκε
στην απλωμένη ματιά
που στεγνώνει στον ήλιο,
ή στο παράθυρο
που είναι διάπλατα ανοιχτό
για να μπει ο αέρας
και να σκορπίσει
τα θρύψαλα άλλης μιάς νύχτας.
Η παρατηρητικότητα
δε βρήκε λαβή.
Όλα έμοιαζαν φυσιολογικά
αποφορτισμένα.
Κι όμως,
δεν ήταν...

Προβολές: 66

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 7 μέλη

Σχόλιο από τον/την Βασίλης Ασπρογειάτης στις 31 Οκτώβριος 2011 στις 18:03: Καλησπέρα στη γωνιά μας...

Σχόλιο από τον/την Γεωργαράς Νικόλαος στις 31 Οκτώβριος 2011 στις 22:53: Η παρατηρητικότητα
δε βρήκε λαβή.
Όλα έμοιαζαν φυσιολογικά
αποφορτισμένα.
Κι όμως,
δεν ήταν...

Φοβερός ο επίλογος σου! Δεν ξέρω καν τι αρμόζει εδώ..Τα είπες όλα..

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 31 Οκτώβριος 2011 στις 22:58: Το δάκρυ που κι αν στεγνώσει αφήνει το αποτύπωμά του....

Το παρατήρησα Βασίλη και είναι υπέροχο όλο!!!!

Καλησπέρα!

Σχόλιο από τον/την Παντελής στις 31 Οκτώβριος 2011 στις 23:41: κι αν γελάω είναι ψέμα,

η καρδιά μου στάζει αίμα.

με λίγα ποιητικά λόγια με βάρος το πόνημα σου.

καλό ξημέρωμα Βασίλη.

Σχόλιο από τον/την Κατερίνα στις 1 Νοέμβριος 2011 στις 0:57: Η παρατηρητικότητα
δε βρήκε λαβή.
Όλα έμοιαζαν φυσιολογικά
αποφορτισμένα.
Κι όμως,
δεν ήταν...

αυτή η διαπίστωση , ισχύει σε μαγαλο βαθμό Βασίλη

πάντα ευστοχος!