Στου ονείρου το καρνάγιο

[ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ]

Στου ονείρου το καρνάγιο ψες με την αστροφεγγιά

κάποιος θύμωσε στον Άγιο και έριξε μια ντουφεκιά

δεν την άντεχε την πίκρα και την άδικη ζωή

το όνειρο του τσακισμένο βούλιαξε στην προσευχή

 

Πεταχτήκαν οι αγγέλοι και τον πήραν αγκαλιά

του τραβήξανε το χέρι πριν να κάνει τη ζημιά

το ντουφέκι είχε βάλει φυλακτό προς την καρδιά

την σκανδάλη να πατήσει να πετάξει μακριά

 

Mα δεν είχε έρθει η ώρα η ψυχή του να διαβεί

και όπως έφυγε η σφαίρα πήγε σε άλλη διαδρομή

το καντήλι του είχε ακόμα λίγο λάδι και φωτιά

θα ξανάβλεπε τον ήλιο πάλι να χαμογελά

 

Φίλε μου συνταξιδιώτη του ονείρου εραστή

να μη κάνεις το χατίρι του στημένου δικαστή

σήκωσε ψηλά τα μάτια κοίταξε στον ουρανό

τα  αετόπουλα πετάνε με οποιονδήποτε καιρό

 

Και αν σε κάναν να δακρύσεις και αν σε καναν να πονάς

Θέλουν μόνος σου να γίνεις της ψυχής σου ο φονιάς

θα περάσει τούτη η μπόρα χελιδόνι θε να ρθεί

θα σημάνουν οι καμπάνες της ελπίδας τη γιορτή

 

Στις μερες μας εχουν αυξηθει κατακορυφα οι αυτοκτονιες για οικονομικους λογους δεν ξερω εαν οι συγκεκριμενοι ανθρωποι ειναι δειλοι η περηφανοι δεν τους δικαιολογω ουτε τους ηρωποιω αυτο που ξερω και αισθανομαι ειναι ντροπη και θλιψη για ολους μας

[Γεωργαράς Νικόλαος]

Πολύ όμορφο!! Συγχαρητήρια!!