Βαρύ και ασήκωτο

[ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ]

Τα σεκλέτια μου τα ορίζω μοναχά εγώ

δε γουστάρω να μου λένε πως θα ονειρευτώ

άρχοντες παραμυθάδες έξω από εδώ

στον οντά μου ένα είναι το αφεντικό

 

Το κονάκι μου δεν δίνω εγώ μπιρ παρά

Θα στα κόψω εγώ τα χέρια παλιομασκαρά

μου το παίζει η κουφάλα φίλος ακραιφνής

από τώρα ψάχνε τρύπα να βρεις να κρυφτείς

 

Βάλε μάστορα στην κούπα κόκκινο κρασί

στρίψε και ένα τσιγαράκι κάνουμε γιορτή

όσοι είναι μερακλήδες πίνουνε  μαζί

τα λαμόγια τα πετάμε  απ΄ το μαγαζί

 

Όποιος θέλει ας κοπιάσει ανοιχτή η γωνιά

εδώ σβήνεται ο πόνος καίεται  στη φωτιά

το μεράκι αγναντεύει με τον μπαγλαμά

και τις έγνοιες τις θάβουν φίλων χωρατά   

 

Και όταν θα έρθει εκείνη η ώρα η άγια στιγμή  

τότε  όλοι σαν αδέρφια θα είμαστε μαζί

στην κρεμάλα θα τον πάμε κάθε νταβαντζή

όποιος πάει να μας πουλήσει βουρ για το Γουδί

[Τάσος Π. Δασκαλάκης]

.

.

Πολύ ωραίο !!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

Και τα σχόλια εξαιρετικά !!!!!!!!!

 

Ωραία τα ρακόμελα , τσίπουρα, μαρμελάδες

και οι πενιές της συντροφιάς ,νιότης αστραφτεράδες

Όσο χτυπούν ασίκικα λυγίζουν τα κορμιά μας

πολλές φιγούρες ανάερα  ,φρου φρού και τα προικιά μας!

 

Σ` όποιον αρέσει κάθεται στον ίδιο αμανέ

και των καιρών τα δύσκολα τα κάνει φρικασέ

τα "βράζει" στη χυτράρα του μαζί με τον γκισέ

κι αφήνεται στα όμορφα κι ας είναι φευγαλέ-

 

Την καλησπέρα μου !