Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Παράλληλα αντίθετοι

http://www.youtube.com/watch?v=v-FPPeo5Y9Y&feature=related

Τον πήρανε χαράματα την τσίμπλα είχε στο μάτι

να πάει να σβήσει τη φωτιά προτού να απλωθεί

παιδί δεκαεξάχρονο το βγάλαν τρομοκράτη

γιατί είχε βάλει στο μυαλό να αντιπαραταχτεί

Παράλληλα αντίθετοι των δυο παιδιών οι δρόμοι

δίπλα στο άγχος για το βιος σε απέναντι γωνιά

του ενός περίσσευε η πυγμή του άλλου η συγνώμη

κοντά ήταν οι σκέψεις τους οι πράξεις μακριά

Ο ένας ήταν αυλικός της άρχουσας της τάξης

ο άλλος ονειρεύονταν τον κόσμο με βιολιά

ήταν αντιμαχόμενοι με ίδιο τον πατέρα

του ενός του μίλαγε ο νους του άλλου η καρδιά

Τα περιστέρια κλάψανε και μαύρο βγάλαν δάκρυ

το βόλι έβαλε σκουσμό σα βρήκε την καρδιά

έφυγε ο νιος που μπόραγε τον κόσμο να αλλάξει

ξοπίσω έμεινε ο αδερφός που έσβηνε τη φωτιά

Τα αφεντικά σιγήσανε χάσανε τη φωνή τους

για λίγο όλα κομπιάσανε τους έφυγε η λαλιά

πέντε λεπτά περάσανε να κάνουν να συνέρθουν

και ύστερα ξανά μίλησαν για στόχους και δουλειά

Ο σπόρος όμως έπεσε γαντζώθηκε στο χώμα

αίμα αθώο θα χυθεί μέχρι να ποτιστεί

όσο και να του ρίξουνε σκουπίδια να σαπίσει

πάντα το φόβο θα έχουνε οι μεγαλοαστοί

Δε γίνεται να ζούμε εμείς και δίπλα να πεθαίνουν

άλλος να φτύνει το νερό και άλλος να διψά

παιδί μικρό του γείτονα το χάρο να παλεύει

και το παιδί το διπλανό συνέχεια να γελά

Όλοι όσοι ονειρεύονται να αλλάξουνε τον κόσμο

ούτε κουκούλες έχουνε μήτε μάσκες φορούν

μήνυμα μεταφέρουνε χτυπάνε τις καμπάνες

όσους και περισσότερους ξυπνήσουνε μπορούν

Προβολές: 230

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 14 μέλη

Σχόλιο από τον/την ΤΥΨΕΙΣ στις 6 Δεκέμβριος 2012 στις 11:43: Όλοι όσοι ονειρεύονται να αλλάξουνε τον κόσμο

ούτε κουκούλες έχουνε μήτε μάσκες φορούν

μήνυμα μεταφέρουνε χτυπάνε τις καμπάνες

όσους και περισσότερους ξυπνήσουνε μπορούν

όλο είναι πάρα πολύ ωραίο !!!! αλλά και εγώ βρίσκω αυτήν ειδικά την στροφή τέλεια !!!!!

Σχόλιο από τον/την NO στις 6 Δεκέμβριος 2012 στις 12:28: Θλίβερη επέτειος ενός θλιπτικού γεγονότος. Ένας θάνατος ρεγάλο στα παιχνίδια ενός σάπιου συστήματος. Οι στίχοι δεν χρειάζονται σχολιασμό, ό,τι και να πεις θα είναι λίγο. Μπράβο Χρήστο.

Σχόλιο από τον/την ΤΥΨΕΙΣ στις 6 Δεκέμβριος 2012 στις 14:22: ΄θα γράψω και δεύτερο σχόλιο , το οποίο δεν θα είναι για το ποιήμα σου φίλε αλλά για την μνήμη του παιδιού.....

Ωραίες οι μνήμες , αλλά πρέπει να διδασκόμεθα απο αυτές.

Ο εκπρόσωπος του συνδικάτου των εργαζομένων στα σώματα ασφαλείας , είχε δηλώσει τότε μετα τον θάνατο του παιδιού , ότι αρκετοί στο σώμα της αστυνομίας έχουν ψυχικά νοσήματα , και κάποιοι παίρνουν διάφορες ουσίες (ακόμα και αναβολικά ) και ότι επανελειμένως ζήτησαν απο το συνδικάτο να ορισθεί επιτροπή ψυχ. ελέγχου.

Μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει.

Δηλαδή ακόμα και σήμερα έχουμε ψυχάκιες που κυκλοφορούν με όπλα!!!!

Δεν τρέφω καμία συμπαθεια στην αστυνομία λόγω της ιστορίας της .

Αλλά με αντικειμενικότητα λέω ντροπή , σε όλους όσους ευθύνονται για τον θάνατο του παιδιού.....Κυβέρνηση , δικαστικό σώμα , ακόμα και στο ίδιο το συνδικάτο των εργαζομένων στα αστυνομικά σώματα , την σκανδάλη αυτή μαζί με τον τρελό την τράβήξανε πολλοί.....

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 6 Δεκέμβριος 2012 στις 17:11: Τίποτα δεν έχεις αφήσει Χρηστάρα!!!!

Άριστα στα πάντα όλα!!!

Σχόλιο από τον/την Τάσος Π. Δασκαλάκης στις 6 Δεκέμβριος 2012 στις 18:28: .

Πάρα πολύ ωραίο !!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Παύλος Μελάς στις 6 Δεκέμβριος 2012 στις 19:45: Όλοι όσοι ονειρεύονται να αλλάξουνε τον κόσμο

ούτε κουκούλες έχουνε μήτε μάσκες φορούν

μήνυμα μεταφέρουνε χτυπάνε τις καμπάνες

όσους και περισσότερους ξυπνήσουνε μπορούν

Πολλά μπράβο φίλε Χρήστο!!!!!!!!!!