Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Μου 'στείλαν ειδοποίηση ...

============================

Μού ‘στειλαν ειδοποίηση να φύγω

να πάω σπίτι μου να δώ …

κάτι μου λέν’ σε θέλουνε για λίγο

πρωΐ Τετάρτης ήτανε, ..μουντό …

Κι αντίκρα.., αντίκρα μαχαιριά !

η κάσα του θανάτου !

Με μιά μου πήρε την ψυχή χεριά

κοράκι τ’ Άδη τ’ αχορτάτου …

Ποιός μες την κάσα νά ’ναι πεθαμένος;

Πως τρέμω… φίλος..; συγγενής..;

Κόμπος στο στήθος, ..έμεινα χαμένος …

Θεέ μου, ας μην είναι κανείς …

Στις φλέβες μέσα, αίμα παγωμένο

κοτρόνα, ασήκωτο φορτιό

φίδι στριφνό στα σωθικά χωμένο

σαράκι, άσκημο χτικιό.

Σκίστηκε πέρα μα για πέρα

καρδιά, ψυχή μαζί κι ο νούς.

Κατάρα ! ά! καταραμένη μέρα !

Κατάρα ! ά! στους μαύρους ουρανούς …

==============================

Προβολές: 218

Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 12 Σεπτέμβριος 2011 στις 21:53: '

Παλιά ανάμνηση, βαθιά θαμμένη

βγήκε απόψε παγανιά,

πονά η καρδιά μου η καημένη

στης θύμησης την παγωνιά ....

.

Σχόλιο από τον/την Liontas στις 12 Σεπτέμβριος 2011 στις 22:12: Πολύ όμορφο φίλε μου... Τραγικά όμορφο, θα έλεγα!

Μεταφέρεις με ιδιαίτερα γλαφυρή ποιητική γραφή την "αύρα" του θανάτου, καθώς και τα συναισθήματα που αυτή η αύρα γεννά.

Περισσότερο μου άρεσε το δεύτερο και το τέταρτο τετράστιχο, για τις εξαιρετικές τους παρομοιώσεις.

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 12 Σεπτέμβριος 2011 στις 22:17: Mέχρι να δω πως έρχεται 'πο παρελθόντα έτη

πήγ' η ψυχή στην κούλουρη και μ' έπιασε σεκλέτι.

------

Και σε μας θα τις ξυπνήσεις

κάτι τέτοιες αναμνήσεις.

Στις μνήμες μας κάτι κοινό

έχουμε με τ' αποψινό.....!!!!!

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 12 Σεπτέμβριος 2011 στις 22:21: Κι είχα σκοπό το σιτευτό να σφάξω το μοσχάρι

που είδα πάλι στη Γωνιά να βάζεις το ποδάρι

Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 12 Σεπτέμβριος 2011 στις 22:38: '

Λιόντας και Ειρήνη ήρθανε να με προϋπαντήσουν

και τον καλό το λόγο τους για μένα να μιλήσουν.

Έχουν τον τρόπο να μιλούν, βαθιά μες την ψυχή μου

γιαυτό έχουν την εκτίμηση μα τρίς και την ευχή μου

όλα να έρχονται δεξά, στους στίχους, στις ζωές τους

γιατί και μέ' η ανάσα μου ταιριάζει στις πνοές τους ...

.

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 12 Σεπτέμβριος 2011 στις 22:43: Πικραμενο μα τελειο ποιητικα!!!

καλησπερα στιχοπλαστη

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 12 Σεπτέμβριος 2011 στις 22:46: Εάν δεν εταιριάζαμε που λέει η παροιμία

ένα φτερό στον άνεμο θα ήταν η Γωνία.....

Όμως με το σημερινό που έχεις φέρει θέμα

και μετά της εικόνας του μου πάγωσες το αίμα

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 12 Σεπτέμβριος 2011 στις 22:56: Μέσ' απ' την ειδοποίηση-ξεπρόβαλλε η Ποίηση!!!!!!!!!!!!!!!!

(Το κυριότερο το άφησα για το τέλος)

Σχόλιο από τον/την ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ στις 12 Σεπτέμβριος 2011 στις 23:00: Ολοι σε τουτον τον οντά

καρδιά εχουν μεγάλη

και η αγάπη καθενός

ολους μας περιβάλλει

Μα και όταν πονος στεκεται

σε μενα η σε εσενα

τοτε ραγιζει η καρδια

παγωνει ολων το αίμα