===========================

Φούρναρης καταξιωμένος παραλής

τεχνίτης, μάστορας απ’ τους καλούς

άρτους μακρόστενους η στρογγυλούς

έφτιαχνε κλάσεως πολυτελούς …

Ήτανε εκπαιδεύσεως τριπλής

έμαθε τέχνη πρακτικά από μικρός

μετά σχολή-δουλειά, καφές πικρός

και μαγαζί ωσότου εγίνη φαλακρός …

Όλοι τον παραδέχονταν στην πόλη,

άλλα απ’ τη ζωή δεν πεθυμούσε

η Θεία Χάρη του…

=======================

Κρυβόσουν στα πυκνά πουρνάρια
άθελα σπρώχτηκες σε καραντίνα
και μιά Ιταλιάνα καραμπίνα
σου ρίχνει ανάλγητα δραμιάρια …

Οδύνη ασύλληπτη το πρωϊνό
το ταίρι σου έπεσε από βόλι,
δυό καραμπίνες απ’ την πόλη.
Πόσο είναι πένθιμο το δειλινό …

Έγινε ο τόπος σου καμένη γη
διώκτης ακάματος η πείνα..,
κατατρεγμένη απ’ όλους ελαφίνα,
στη στερεμένη έσβησες πηγή …

.

'

Σήμερα βρέχει απ’ το πρωΐ

μέσα στο σπίτι καθηλώθηκα,

στού νέτ την αχαλίνωτη ροή

βγήκα και ξάνα-βεβηλώθηκα …

Στα σάϊτ γύριζα των ποιητών

να νιώσω σύντροφων σπιρτάδες,

και πάλι βρήκα, ..χμ.. παρντόν,

αντί για ποίηση ..κουράδες …

Κατά τη γνώμη μου, ..το λέω,

το ποίημα πρέπει να αγγίζει,

χορδή καρδιάς κι ένα ωραίο

φόντο ψυχής να ζωγραφίζει…

'

Νιός φουντωμένος στέκεται

και λέει στην καλή του..,

ορμονοδιαπλέκεται

θολώνει η κεφαλή του

η γλώσσα περιπλέκεται

μιλάει με την ψ@λή του …

«Νιώσε τι έχω στην καρδιά

κι άκου τι χτύπο κάνει,

ζήσε του πόθου τη βραδυά

της γλύκας την πλεκτάνη …

Δώσε μου τα πολύτιμα

κι εγώ θα τα εκτιμήσω,

μη θορυβείς το ζήτημα

θα σε αναβαθμίσω !

Έλα…

'

Στ’ αλήθεια δε μου έτυχε ποτέ σε ραπ να γράψω

αυτό το στυλ στιχουργική δεν έτυχε να ψάξω.

Τώρα που τ’ ανακάλυψα από την Κλεονίκη

τι έχανα τόσον καιρό κατάλαβα με φρίκη.

Κι έτσι για αναπλήρωση θα γράψω στην Ειρήνη

χρόνια πολλά στη μόρτισα, χίλια χρονώ να γίνει.

Το στυλ αν δεν κατάφερα καλά να αντιγράψω

θα πέσω στην κατάθλιψη και μαύρα θα τα βάψω.

Μα πριν αυτά σου εύχομαι Ειρήνη σε καυγάδες

τ’…

'

Γέροντας κρούει το σήμαντρο στ’ Άη Γιώργη το ξωκλήσι

κρούει τον ξυλοκόπανο και τη μικρή καμπάνα

να ‘ρθούν οι νιές οι όμορφες, να ρθούν τα παλικάρια

να ‘ρθούνε οι παλιομανιές, να ‘ρθούν και τα ζαγάρια

να ‘ρθούνε και οι γέροντες με τα τρανά ζωνάρια.

Κρούει ξανά ο Γέροντας, κρούει και ματακρούει

κι απόκριση δεν έρχεται κι απόκριση δεν παίρνει.

Μη τάχα νά ‘πεσε κακό κι αναποδιά τους βρήκε;

Μη τάχα κάπου να γλεντούν κι αρραβώνα…

'

Αηδόνι στην αυλή λαλεί

κι η πασχαλιά μοσχοβολεί.

Δε βγάνουν τα πουλιά μιλιά

κρυμμένα στην αγραμπελιά.

Ακούν λαλιά στη σιγαλιά

‘π’ της μελωδιάς το βασιλιά.

Ταίρι καλεί και διαλαλεί

«Έχω το πιο γλυκό φιλί..»

Αηδόνι στην αυλή λαλεί

κι η φύση το παρακαλεί..

«Κάνε φωλιά στη ‘μυγδαλιά

κονάκι στη φασκομηλιά,

να παίζουν στη μηλιά βιολιά

να χύνεται φωτοβολιά,

σαν…

'

Σαν λίγο το παράκανα για ‘φέτο

και ήπια ίσως λίγο παραπάνω

τελείωσε, ήταν γεμάτο έως πάνω

το κατοστάρι, ένα νέκταρ σκέτο …

===========

Με  μπατζανάκια και γαμπρούς νορμάλ

πίναμε και γλεντούσαμε δυό μέρες

την τρίτη έμπλεξα με κάτι συμπεθέρες

τα γκάζια φουλ, παντόφλα το πεντάλ …

Με τον κουμπάρο δίπλα που από μάνα

δεν έχει κόφτη στο ρακί και μουχαμπέτι

στου βαρελιού τη μέση ένα…

'

Με ‘έκοψα’ στα μπράβο εθισμένο

παλιά σαν ήμουνα μικρός

πνευματικά νεκρός,

έπιανα πένα και συνηθισμένο

στίχο ‘πετούσα’ σοβαρός

και ευχερώς …

Κάπου εκεί κατάλαβα το λάθος

πόσο φαινόμουν θλιβερός

καταφανώς σαθρός,

με οδηγούσανε το πάθος

και ο δικός μου οχτρός

ο πλανερός …

Πιάνω την πένα τώρα με εμπειρία

εφόσον και άλλοι ζούν κοντά

στο διπλανό οντά,

κατέχουν κι…

'

Απ’ τον κουμπάρο μου ‘πως ήρθα

μισό το αίμα είν’ αλκοχόλ..,

ακόμα δεν λέω πως συνήλθα

κι ας έχω φάει προφιτερόλ …

δύο …

Γράφω στιχάκια στο άψε ρε μάγκα

και σβήσε και πιάσε ‘ουσίες’ πολλές

σε χρόνο παθόντα σε τρώει μαρμάγκα

χαθήκανε ήθη κι αρχαίες ‘σχολές’ …

ορθό πεδίο …

Κι αν καταλάβεις να μου σφυρίξεις

το άλφα- ποί’μα και -βητικόν

ματιά φευγάτη με ζόρι να ρίξεις

σε ρύμνη που…

'

Στο ποίημά μου «Αγάπη μου βρωμιάρη» ..

που μοσκοβόλησε με μύρο και μπαχάρι …

Είδα του φίλου μου του Τάσου ένα σχόλιο

κι αντίκρισα την εμφανή του αγωνία..,

Από μικρό του κάνανε του ‘πρέπει’ το εμβόλιο

ανησυχεί, ο αμόλυντος, για τη μορφή μου στη γωνία

Ίσως και κάποιοι κάποια πράγματα να είπαν

κι αυτός του πνεύματος, ο άδολος ακρίτας,

τον όφι διακριτικά να βγάλει από την…

'

«Μυρίζει η αμασχάλη σου μωρό μου

ζέχνουν και τα ποδάρια σου βαριά

και μιά πορδή έχεις στα σκαριά

και μού ‘χεις σακατέψει το πλευρό μου …»

Μου είπες χθές το βράδυ αναπάντεχα

και έφυγε όλη η ρομαντζάδα

φταίει η ύπουλη η φασολάδα …

Μόνος σαν ήμουν πως με άντεχα ..;

«Αγάπη μου.., έχεις ξεχάσει πάλι

τα δόντια σου να πλύνεις από χθές,

άμα μετά απ’ το φίκι-φίκι θές

θα φας κλωτσιά που θα σου έρθει…

'

Σήμερα είναι πρώτη του Απριλίου

θυμάμαι τα παλιά καλά τα χρόνια

μιάς άγραφης τηρούσαμε εγκυκλίου

τις προσταγές, σαν φεύγανε τα χιόνια.

Ήταν η μέρα που στ’ ανάποδα μιλούσαν

μέρα που έβγαινε το ψέμα στο κλαρί

φίλοι, γνωστοί και άγνωστοι γελούσαν,

μα τώρα ήρθανε οι αλλιώτικοι καιροί …

Όλες τις μέρες -μόνο τώρα;- μας γελάνε

τ’ άδικο ψέμα στις καρδιές κυριαρχεί

της γής οι άνθρωποι η ζώα να…

'

Στο σπίτι σου έχεις σπάσει τους καθρέφτες

και περιφέρεσαι στην αγορά βιάζοντάς με

ακούς τα σχόλια μαναχά από τους ψεύτες

με λούζεις με τα ‘κάλλη’ σου φρικιάζοντάς με ...

-------------------------------------------

Παράτα πιά το κόκκινο μαλλί

γύρνα ξανά στη μαύρη ρίζα

πέτα κι αυτό το χάλια χαμαλί

η άντε σάλτα απ’ τη μαρκίζα ...

Βγάλε απ’ το στόμα το σκληρό

ύφος και αυτό το άθλιο…

'

Το βότανο της λησμονιάς

που να το βρω ρωτάω

για να σκορπίσει η μαύρη συννεφιά

..μάνα μ' η μαύρη συννεφιά ...…

'

Ύμνο να γράψω, λέω, για την Ειρήνη

γι’ αυτή την άκακη των ποιητών ψυχή,

κώνειο κι αψιθιά συνέχεια πίνει

κι αντέχει χιόνι, ξεροβόρι και βροχή …

Πριν τη γνωρίσω από ένστικτο υμνούσα

την ποίησή της την πηγαία, την αγνή,

στίχο-φωτιά και ρίμα της αδημονούσα

να πλημμυρίσει μες στο στέκι, σαν φανεί …

Θέλω να πω για την…

'

Δέκα και τέσσερις ξενόφερτη γιορτή

γιορτάζαμε κι εμείς πρίν λίγα χρόνια.

Μες το Φλεβάρη περιμέναμε να ρθεί

λίγο πριν να φανούν τα χελιδόνια …

 Ήρθανε όμως των πρακτόρων οι καιροί

και εχάθη ο έρωτας μέσα στη φτώχια,

σιοσα-ληστές, εντεταλμένοι, στυγεροί,

θλίψη στα σύννεφα και Τουρκοβρόχια …

Ζούσα του έρωτα και εγώ την αγκαλιά,

πριν έρθει…

'

Χωρίς καθόλου όρεξη να γράψω

απόψε ξεκινώ μια ιστορία…

Χωρίς να θέλω μέσα μου να ψάξω,

κοιτώ τα χέρια μου με απορία …

Πόση έχεις ρίμα δύναμη και σύ ρυθμέ

στο ντι-εν-έι μου επάνω χαραγμένε

γκρίζο αχνάρι στο μπετόν αρμέ

σατυρικέ, με δράμα στίχε γκαστρωμένε …

Μιά ιστορία που δεν θέλω να την πω

με σπρώχνει αυτή η δύναμη να γράψω.

Μην κάποιο…

Σώπασε τώρα μη μιλάς

μην πείς γι’ αυτά που έχεις κλειδωμένα

σώπα, μην κλαίς και μη γελάς

για όλα αυτά τα χρόνια τα χαμένα …

Κράτα το βλέμμα χαμηλά

με τι κουράγιο πας να μ’ αντικρίσεις

μαζί περάσαμε πολλά

πρίν την καρδιά στα δυό μου τη χωρίσεις …

Σώπα και τίποτα μη λες,

χαμένα…

'

Είχα πέντε φράγκα

πήγα Βουλγαρία

‘κεί παίζω το μάγκα

και ‘βαριά ιστορία’…