========

Σπείρε μαρούλια στο χωριό

μολότωφ στην Αθήνα,

να κάψεις το σκουπιδαριό

της μίζας τον πυρήνα.

Κράτα τη Μάρω στο χωριό

ξέσκιζε στην Αθήνα

το γαμημένο πουσταριό

που σ’ έριξε στην πείνα.

Κράτα το χτήμα απόμακρα

να καβαντζάρεις ζέν

φτωχούλη ζείς θεόμακρα

‘π’ τον Πασοκομεζέν.

Φορούσανε στενόμακρα

και σ’ είχαν αγκαζέν

τώρα κοιλιές…

========================================

Δείξε μου εσύ το δρόμο της αγάπης

Στο παγωμένο ηλιοβασίλεμα

Σύννεφο που δάκρυ δεν πετάς

Άνεμε που απ’ τα ψηλά δέντρα περνάς

Πες μου για του έρωτα το σμίλεμα

Δείξε μου εσύ τον δρόμο της αγάπης

Σελήνη της νυχτός διαβάτισσα

Πουλί του κρύου δειλινού

Γέννημα βράχου τ’ ουρανού

Πες μου γιατί βαθειά σ’ αγάπησα

Δείξε μου εσύ την πόρτα της…

'

Κώστας Μπακλαβάρναλης

Οι ωραίοι …

Μέσα στη ντίσκο τη μοντέρνα

με αρώματα ανακατωσιά,

ο Τζάκ στην πόρτα λέει: ‘’πέρνα’’

ένα ποτό, τρείς μοιρασιά.

Χαμένα χρόνια στην εφηβεία

τρεχαλητό, γαμήσι, βία.

Ποιόν να μιλήσεις να καταλάβει

τότες για ποίηση αγνή,

ότι κι αν πείς ο χοίρος σκάβει.

Μοίρα πού μ’ έριξες; ..στυγνή !

Χρόνια υπόφερνα μαραζωμένος

σε κόσμο ατάλαντο…

'

Νίκος Γκαββοδίας

Στο σούπερ μάρκετ πήγαινα για συλλογή των πόντων

κοπάδι μ’ άλλα πρόβατα που ανάβουνε κερί.

Ήταν η μέρα προσφορά τυριών και περγαμόντων,

(την κάρτα σπίτι ξέχασα) και παγωτών κρικρί.

Περνάμε για Αρμάνηδες μα είμαστε κουρέλια

κοπάδι χίλια πρόβατα τσομπάνης αφανής.

Βοσκούμε οι ρεκλαμόπληκτοι, ψωνίζουμε βαρέλια

που πάμε δεν το σκέφτηκε μήτε ρωτά κανείς.

Με τα δικά σου τα λεφτά χάρος…