Ανέκφραστα περπάτησες
την άβυσσο του μίσους
και θέρισες της θύελλες
σε χρόνο του ανίσου.

Κυρίαρχη η ζωή σου
σε μια μικρή στιγμή,
π’ αγγίζει περηφάνια
σαν χρώμα που διαρκεί.

Ανέγγιχτα τα αισθήματα
διαβαίνουν την αυγή,
χαρίζοντας συναισθήματα
σε διάφανη πνοή.

Ήλιοι που δεν σκόνταψαν
στου δρόμου το σοκάκι,
φώτισαν υπέροχα
ζωής τα μύρια πάθη.

Ένα Αστέρι της Βροχής

και ένα λουλούδι Παραδείσου,

που κάνουν πάντα συντροφιά

μες την Καρδιά του Νου σου.



Τα Όνειρά σου τα όμορφα

τα Βράδια που κοιμάσαι,

όταν ανοίγει ο Ουρανός

και δίπλα του θε νάσαι.



Μια πινελιά η Σκέψη σου

στο χρώμα των ματιών σου,

εικόνα Αγιοστάλακτη

που βρίσκεται εντός σου.



Αγάπη είναι η έκφραση

στα μάτια όταν κοιτάζουν,

ο Κόσμος σου τον Κόσμο μου…

Σαν δυό σταγόνες του νερού

που αγγίζουνε το σώμα,

μοιάζει η δική σου η καρδιά

που αλλάζει σ’ ένα χρώμα.



Κι όταν λειώνουνε απ’ τα βουνά τα χιόνια

ποτάμι γίνεται η ζωή,

κι η ομορφιά της Άνοιξης

χαρίζει χελιδόνια.



Κάνε το χρόνο σου σταυρό

και διώξε του κακού τη φόρα,

πάρε στα χέρια σου Θεό

και δώσε του καλού την ώρα.



Κι ο ήχος που ακούγεται

στο θρόισμα των φύλλων,

γίνεται…

Μια ηρεμία φοβερή

που ξεκινάει την Αυγή,

σ’ αγγίζει μέσα στην ψυχή

στο κατευόδιο της μέρας που θα ‘ρθει.



Ανέτειλε ο ήλιος το Πρωί

σ’ ένα παράθυρο που ανοίγει στη ζωή,

με ένα κτύπο της Καρδιάς που προσπαθεί

να δώσει κίνηση στο σώμα που θωρεί.



Χαρούμενη η σκέψη που μπορεί

και γαληνεύει σ’ ένα φύσημα τ’ Ανέμου ως ευχή,

μπροστά στο χρόνο που προσμένει – καρτερεί

το προσδοκώμενο της τύχης που θα…

Ήλιος και Θάλασσα μαζί

μια μαγεμένη Κυριακή,

σ' ένα ξέφωτο Σεπτέμβρη που μπορεί

και γαληνεύει την ψυχή.



Μια ηρεμία νοητή

σ' ένα απάγκιο του ορίζοντα που ζει,

μέσα απ' της Θάλασσας και τ' Ουρανού μορφή

της όρασης θεσπέσια Ανατολή.



Ανέκφραστη η σκέψη που θωρεί

το κατευόδιο των φύλλων την αυγή,

σ' ένα τέλος που η φύση συμφωνεί

σ' ένα άγγιγμα της γης που καρτερεί.



Ήλιος και Θάλασσα μαζί…

ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΣΑΝ ΚΙ ΑΥΤΗ





Κι αν σε κοιτώ κι αν σε κοιτώ

το κόσμο σου θέλω να φτάσω,

να σ’ αγαπώ να σε ποθώ

σα να ‘τανε να σε χάσω.



Το πεπρωμένο ακολουθώ

σα να ‘τανε γραμμένο,

τις μοίρας το χαρμόσυνο

του χρόνου το δοσμένο.



Κι αν μου μιλάς κι αν μου μιλάς

εγώ σ’ ακούω τώρα,

που ανοίγουνε τα πέλαγα

στης ευωδιάς την ώρα.



Μια μέρα σαν κι αυτή

που η Άνοιξη γιορτάζει,

λουλούδια σου προσφέρουνε

ο…

Ταξίδεψαν τα όνειρα
στην κουπαστή του χρόνου,
και έγιναν ονείρατα
μες την καρδιά του κόσμου.

Πλημμύρες είναι που χάνονται
τα δάκρυα στα μάτια,
όταν κοιτάζεις το χορό
στ’ αέρα τα γινάτια.

Χάϊδεψαν τα κύματα
την όμορφη ελπίδα
και έγιναν μηνύματα
αγάπης για πατρίδα.

Προσκύνησε ο άνεμος
του δρόμου σκαλοπάτια
και ήρθε και αντάμωσε
αέρινα παλάτια.

Στον ορίζοντα κοιτάζω
βλέπω όμορφο καιρό,
και το βλέμμα σου αγγίζω
στης ζωής τον πηγεμό.

Μιας δροσοσταλιάς η όψη
στον απέραντο Νοτιά,
είναι άστρο εκεί που λάμπει
πίσω από θεϊκή ματιά.

Ανεκπλήρωτοι οι πόθοι
σε ροδόνερου ματιά,
καθρεφτίζουνε αγάπες
που απαρνήθηκαν πολλά.

Πέρα-Δώθε προλαβαίνεις
στη ζωή ν’ ανταμωθείς,
μ’ ένα βλέμμα καταφέρνεις
της καρδιάς της να’ σαι ο νικητής

Μύρισε χειμώνας και ήρθε ο καιρός

όπου ο άνεμος θα νοιώσει σαν θεός,

η μέρα γρήγορα γλυκά θα προσκυνήσει

το άγιο δισκοπότηρο που είχαν ευλογήσει.

Οι άγιοι γοργά θα συναχθούν…

Ανάμεσα στα μάτια σου

βλέπω τον κόσμο όλο,

παγώνοντας τα σύμπαντα

και της καρδιάς το πόνο.

Αχτίδες είναι…

Ζωγράφισα το Σώμα σου

με του Ουρανού τις λέξεις,

και μιας Σελήνης σ’ Αγαπώ

στ’ Ονείρου τις εκθέσεις.

Αργοψιθύρισα  μ’ ένα…