Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Όλες οι καταχωρίσεις ιστολογίου (11,507)

Το Καντύλι της Αγάπης

Στο καντήλι της αγάπης

Στάξανε η αναμνήσεις

Φούντωσε η φλόγα πάλι

Ξέρω πως δεν θα γυρίσεις

Στο δωμάτιο πεταμένο

Είναι ένα δαχτιλύδι

Εκεί το χω αφησμένο

Κι ειν για μένα μαύρο φίδι

Και γυρίζω της σελίδες

Της ζωής μου μία μία

Ψάχνοντας μιλώ για σένα

Μα ελπίδα πια καμία

Στο καντήλι της αγάπης

Όρκοι είναι σκορπισμένοι

Ένα ένα τους μαζεύω

Μιας αγάπης μου χαμένης

Το φιλί σου ξεχασμένο

Βλέπω κ… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 16 Φεβρουάριος 2009 στις 17:31 — 11 σχόλια

Ξέρω...σε χάνω

Είπα ένα τελευταίο χαρτί

απόψε να τραβήξω

καρδιά μου,και..ή θα καώ

ή κάτι θα κερδίσω

Προσπάθησα πάρα πολύ

μ΄έναν μονάχα στόχο

να μου απαντήσεις μια φορά

να μπεις σ΄αυτόν τον κόπο

Ξέρω,σε χάνω όνειρό μου

στη νύχτα σβήνεις αργά

όπως το δάκρυ που πέφτει

πάνω σε μια μολυβιά

Να με πληγώσεις θέλησες

μ΄ένα σου μήνυμα λιτό

τόσο...που με διέλυσες

μα εγώ σ΄ευχαριστώ

Τι να κρατήσω από σένα

τίποτα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την PEIRAIOTISSA στις 16 Φεβρουάριος 2009 στις 11:42 — 12 σχόλια

Το έπος του Στιχοπλάστη (Δ' μέρος)

Το εθνικό συμβούλιο των αρχιστρατηγών

συγκέντρωση αποφάσισε όλων των Γαμητών.

Να έρθουνε από παντού όλοι οι κορυφαίοι,

καλοί, κακοί, ανάποδοι, άσχημοι και ωραίοι.

Την εντολή στη Δήμητρα δίνουν να συγκεντρώσει

τους αρχηγούς των Γαμητών και να τους οργανώσει.

Η Λάμδα Νι και Έψιλον ήρθε με μάτι λαύρο

και η Χρύσα από τη Βέροια με δυό κιλάκια μαύρο...

Η φίρμα Πειραιώτισσα μ' ένα ταγιέρ λινό,

τον μάγκα που θα της τη βγεί τρώει για… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 16 Φεβρουάριος 2009 στις 11:02 — 13 σχόλια

ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΞΕΡΩ...

Χωρίς να ξέρω που με πάει αυτός ο δρόμος,

Χωρίς να ξέρω αν ποτέ θα λυτρωθώ,

Η μοναξιά μου είναι ο μόνος κληρονόμος

Κι οι αναμνήσεις που βαραίνουν το μυαλό.

Χωρίς να ξέρω αν ποτέ θα ξημερώσει

Κι αν η καρδιά μου θα γευτεί κάποια χαρά,

Κι αν κάποια μέρα η μοίρα θα με δικαιώσει

Για όσα πέρασα, να βρω παρηγοριά…

Μα δε βαριέσαι, μα δεν πειράζει,

Πίκρες βουνό, καρδιά που ξέρει από καημό,

Μα δε βαριέσαι , λίγο με νοιάζει,

Έχω πια μάθει… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 16 Φεβρουάριος 2009 στις 10:30 — 11 σχόλια

Δε ζητάω να μ' αγαπήσεις (με τραγούδι) -Ζειμπέκικο

Δεν ξέρεις πόσο σ’ αγαπώ - δε με καταλαβαίνεις,

σου φαίνεται περίεργο αυτό που μου συμβαίνει.

Δεν ξέρεις πόσο σ’ αγαπώ - και νοιάζομαι για σένα,

ποτέ δε με κατάλαβες - σου φαίνονται όλα ψέμα.

(Δε ζητάω να μ’ αγαπήσεις, να με βάλεις στη καρδιά σου.

Θέλω μόνο ένα βλέμμα, θέλω τη συμπάθεια σου.) δις

Δεν ξέρεις πόσο σ’ αγαπώ - και νοιώθω αγωνία,

όταν σε βλέπω να ‘ρχεσαι - στου δρόμου τη γωνία.

Δεν ξέρεις πόσο σ’ αγαπώ - ποτέ δε θα το… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 15 Φεβρουάριος 2009 στις 21:00 — 14 σχόλια

Δεν θα βρείς Λιμάνι!!!

Το δειλινό σ’ αντάμωσα
Μου ήσουν απελπισμένη
Την Κυριακή σου γύρεψα
Και αυτή συννεφιασμένη

Μες τα θολά ‘σαι τα νερά
Στα ερείπια τριγυρίζεις
Στ' ατέλειωτα τα βράδια σου
Τα αστέρια να τρυγήζεις

Στον ουρανό είν’ η χαρά
Ψηλά ναι και δεν την φτάνεις
Στερέψανε η αγκαλιές
Και πώς να βρεις λιμάνι

Μες τα θολά σαι τα νερά
Στον βούρκο τα όνειρα σου
Ο έρωτας μια μαχαιριά
Βαθειά μέσα στην καρδιά σου

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 15 Φεβρουάριος 2009 στις 14:30 — 15 σχόλια

Αναρχικό μου μυστικό

Βρείτε περισσότερη μουσική σαν κι αυτή στο Poihtikh gwnia

Όσα μου είπες τα κρυψα , σαν άσσο στο μανίκι

αβάντα νά ,χω κι όπλο μου στη δύσκολη στιγμή

κι όσα ακόμα να μου πεις τα βαλα σκουλαρίκι

για να φοβούνται δάκρυα ,γινάτια και λυγμοί.

Αναρχικό μου μυστικό ,

βότσαλο απ’ το Αιγαίο

μες στης ψυχής το υπόγειο

τραγούδια έβαλες

γεννήθηκες… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 15 Φεβρουάριος 2009 στις 14:30 — 14 σχόλια

Το έπος του Στιχοπλάστη (Γ' μέρος)

Για τη συνέχεια σ' αυτή την άγνωστη ιστορία,

η μούσα Θάλεια μού 'δωσε ποιητική σοφία.

Έκανε στο καράβι αυτό το Στιχοπλάστη μούτσο

να αφηγηθεί πως τα μ@@νιά επλάνεψαν τον π@@τσο.

Οι Γαμήτες Κώστας και Πετρής, φίλοι αγαπημένοι

το Ελενάκι άρπαξαν σαν σκύλοι ξαναμένοι.

Στην πλάτη τους το κουβαλούν να μην χρονοτριβίσουν

το πάνε κάπου απόμερα κι οι δυό να το γ....λεντήσουν..

Ο σαραντάπηχος Κωστής με τα πολλά καπρίτσια

είχε σπιτώσει κι άλλα δυό… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 15 Φεβρουάριος 2009 στις 14:14 — 15 σχόλια

Ασε με να λέω.....

Ασε με να το πιστεύω
και να επιμένω πως
τη ζωή σου κυριεύω
και της είμαι ο σκοπός.

Ασε με να λέω ότι
θα μου σβήσεις τις ουλές,
σκέψη σου πως είμαι πρώτη
και γι αγάπη θα μου λες.

Ασε με να λέω μέσα
στην καρδιά σου κατοικώ,
ότι είμ' η πριγκιπέσσα
σου και όνειρο γλυκό.

Ασε με λοιπόν να λέω,
όλα αυτά να τα θαρρώ,
γιατ΄αλλιώς δεν αναπνέω,
άσε με να σε χαρώ.

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 15 Φεβρουάριος 2009 στις 2:30 — 12 σχόλια

Εις τους αιώνες

Λίγο ή πολύ πριν

Λίγο ή πολύ μετά.

Έτσι θυμάμαι

Έτσι μετράω .

Έχοντας ορόσημο,

Τη στιγμή που

Άλλαξε τον κόσμο

Στα μάτια μου.

Που ακαριαία

Γέμισα

Με πορφυρά αισθήματα

Και τρικυμιώδη ένστικτα

Που έδωσαν άλλο σχήμα

Στη ζωή μου.

Σαν την άγρια θάλασσα

Που με τον καιρό

Δίνει το σχήμα που θέλει στα βράχια.

Αγάπησα με… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την NaTaSsA στις 14 Φεβρουάριος 2009 στις 20:21 — 15 σχόλια

Οριστική διαγραφή

Παίρνω στα χέρια το στυλό

να ζωγραφίσω την καρδιά σου

και μες τον πανικό μου

καρδιοχτύπι , βάσανό μου

τραβάω με πόνο ΧΙ διπλό

να διαγράψω τη σκιά σου

που σημαδεύει τον έρωτά σου

Τη φωτογραφία μας κοιτώ

βλέπω με φιλάς και γω πονάω

τη σχίζω χωρίς να το σκεφτώ

πάνω της με θυμό ξεσπάω

Γιατί είναι πληγή μου ζωντανή

κείνο το στερνό φιλί, που τόσο αναζητάω

Γιατί ήσουν για μένα στη ζωή

το πρώτο σ’ αγαπώ , που ακόμη δεν… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Helene52 στις 14 Φεβρουάριος 2009 στις 19:30 — 9 σχόλια

Ενα τσιγαρο τελευταιο...

Ενα τσιγαρο τελευταιο

μαζι σου αποψε κανω κι υστερα θα φυγω,

και λογια που ισως ηθελα να τ' αποφυγω

παλι θα πω, μα δε με νοιαζει τωρα τι θα πεις εσυ.

Ολα αποψε θα τα καψω

τιποτα να μη θυμαμαι πια

φτανει που τα ξερει ολα η καρδια.

Ολα αποψε θα τα σπασω

πισω μην ξαναγυρισω πια

φτανει που τα ξερει ολα η καρδια.

Ενα τσιγαρο οσο κρατησει

δε φτανει να μιλησουμε για τοσα χρονια,

και αν καιρο κραταει τωρα αυτη η κολωνια

δε… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Χαμογελο στις 14 Φεβρουάριος 2009 στις 14:23 — 17 σχόλια

Λόγια Θαμμένα!!!!!

Λόγια κρυμμένα

Στην καρδιά

Χάδια επιθυμίας

Κλείνω τα μάτια

Ξαφνικά

Αγάπης νοσταλγία

Και η ψυχή μου

Πιο κοντά

Μπρος στον γκρεμνό σου

λαχταρά

αγάπης ευτυχία

μα τι να πω ποιός ξέρει

πόσο σ’ αγαπώ

μα δεν μπορώ βαρέθηκα

αστέρια να μετρώ

να ζω την τιμωρία

λόγια θαμμένα

στα βαθειά

βράδια ανησυχίας

σβήνω τα λάθη

της καρδιάς

φιλιά της αμαρτίας

και συ καλή… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 14 Φεβρουάριος 2009 στις 13:56 — 10 σχόλια

Το έπος του Στιχοπλάστη (Β' μέρος)

Καθολική επιστράτευση διατάζει η Σοφία,

διατάζει να επιδείξουνε άφθονη παρρησία.

Με βούλα και επίσημα ο πόλεμος θα γίνει,

ουδείς καλός η αχαμνός, απ' έξω να μη μείνει.

Στέλνει φιρμάνι χωριστό, στο γυναικείο πληθυσμό

να σταματήσουν άμεσα!, τον πεοθηλασμό.

Τους άντρες να μην κυνηγούν, μουν@κια διατάζει,

τώρα,! να παρουσιαστούν, όπου η πατρίς προστάζει...

Δέκα επτά μερόνυχτα, ήρθαν δέκα χιλιάδες,

κάθε λογής πολέμαρχοι, στρατιώτες και… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 14 Φεβρουάριος 2009 στις 12:30 — 38 σχόλια

ΕΛΑ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ!...

Γιατί μετράμε κάθε τι με προθεσμίες

Γιατί τα χάδια θεωρούνται αγγαρείες;

Γιατί τα θέλω μας συχνά τα προσπερνάμε

Και τις ανάγκες μας ποτέ δεν τις μετράμε;

Γιατί φοβόμαστε καρδιά μου το ‘’για πάντα’’

Μαζί θα γράψουμε του έρωτα μπαλάντα

Και οι καρδιές μας θα έχουν πάντα καλοκαίρι

Κι οι δύο μαζί μες τη ζωή χέρι με χέρι.

΄Ελα να ζήσουμε, να προχωρήσουμε,

αυτά που θέλουμε, θα καταφέρουμε.

Ξέχνα τους φόβους σου και αγκάλιασέ με,

Στο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 14 Φεβρουάριος 2009 στις 11:30 — 11 σχόλια

ΟΔΟΣ ΑΝΩΝΥΜΟΥ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΣ

ΟΔΟΣ ΑΝΩΝΥΜΟΥ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΣ

Χιλιάδες αζήτητα πτώματα,

μακριά από εξουσίες, κυκλώματα.

Νεκροί; Ζωντανοί; Και ποιος νοιάζεται;

ο τόπος «σωτήρες» χρειάζεται.

Απόντες σοφών συζητήσεων,

σε πάνελ δελτίων ειδήσεων,

δεν έχουν κονέξια και βύσματα,

μα ούτε στο κόμμα ερείσματα.

Αμέτοχοι των αποφάσεων,

καλόπιστοι δέκτες συστάσεων,

απλοί ψηφοφόροι αναλώσιμοι,

υπήκοοι ανακυκλώσιμοι.

Οδός «Ανωνύμου… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την paroikos στις 14 Φεβρουάριος 2009 στις 10:13 — 6 σχόλια

Το έπος του Στιχοπλάστη (Α' μέρος)

Μεγάλη μούσα Ερατώ δύναμη πότισέ με

έπος να γράψω λυρικό, στο πνεύμα φώτισέ με.

Δώσε και σύ Πολύμνια στο Στιχοπλάστη γνώση,

πριν να τελειώσει μη σκεφτεί, να πάει να ξαπλώσει...

Μεσάνυχτα μιάς Κυριακής στο πλοίο ανεβαίνω,

με ασαφή προορισμό στο άγνωστο πηγαίνω.

Μεγάλο πλοίο, τό 'φτιαξε, ένας εφοπλιστής,

γιά να μαζεύει ποιητές τούδε και στο εξής..

Όνομα είχε όμορφο, ποιητική γωνία,

ζούσε μέσα στα σπλάχνα του, μεγάλη κομπανία.

Ο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 13 Φεβρουάριος 2009 στις 21:00 — 30 σχόλια

Κάθε π'ανοίγω την καρδιά

Κάθε π'ανοίγω την καρδιά

δακρύζω και ματώνω

κρυφό θεριό η μοναξιά

στο βλέμμα της παγώνω

Γι'αυτό θα φύγω στα βουνά

σκοτούρες να μην έχω

να έχω φίλους τα πουλιά

με τ'όνειρο να τρέχω

Και σένα έρωτα φονιά

που με πονάς τα βράδια

κατάρα σού'ριξα βαριά

να ζεις μες τα σκοτάδια

Θα ψάξω νά'βρω το θεό

και θα μιλώ μαζί του

για να ξεχνάω τον καημό

με την υπομονή του

© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 13 Φεβρουάριος 2009 στις 20:30 — 18 σχόλια

Θά΄μαι για σένα...

Θά΄μαι για σένα...

η αγάπη που αρνήθηκες

κι η ζωή που φοβήθηκες

η ευτυχία που δανέιστηκες

για μια βραδυά

Θά΄μαι για σένα...

ο εγωισμός που προσκύνησες

ο πανικός που ξεκίνησες

και το λάθος που δεν μίλησες

ούτε μια φορά

Θά΄μαι για σένα...

το κορμί που λαχτάρησες

το φιλί που μου χάρισες

το γυαλί που μου ράγισες

μεσ΄την καρδιά

Θά΄μαι για σένα...

το αστέρι που ευχήθηκες

το φεγγάρι που… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την PEIRAIOTISSA στις 13 Φεβρουάριος 2009 στις 14:34 — 7 σχόλια

Είσαι Αέρας Είμαι Κύμα!!!

Σπάσε της παρωπίδες
Του εγωισμού σου
Δως μου λίγες ελπίδες
Πες πως με αγαπάς

Είσαι αέρας είμαι κύμα
Όπου θες εσύ με πας

Ένα ταξίδι με εγωισμό
Πόσο φοβάμαι θα ναι τραγικό

Σπάσε της αλυσίδες
Του εγωισμού σου
Να αλλάξουμε σελίδες
Μονάχη που θα πας

Είσαι αέρας είμαι το κύμα
Στον πυθμένα σύ με πας

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 13 Φεβρουάριος 2009 στις 12:32 — 9 σχόλια