Η θλίψη ξαναφάνηκε σαν γέρικη φιγούρα,

σε ένα προφίλ του μέλλοντος, σκιά του διαδικτύου,

αρρωστημένος άνεμος που κίνησε μια σβούρα

σε μια σελίδα εικονική ηλεκτρικού φορτίου.

Η θλίψη τώρα κάθεται σαν μύγα στην οθόνη,

σε πληκτρολόγιο απρόσωπο που δεν μιλά, μα γράφει,

η μοναξιά ξανάρχεται μ' άλλη μορφή σκοτώνει,

καλωδιωμένος θάνατος με μυρωδιά από θειάφι.

Τα όνειρα μπαγιάτισαν, τα μάτια πια δεν κλαίνε,

σ' ένα στημένο διάκοσμο ακίνητων…

ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΔΙΧΩΣ ΑΣΤΡΑ

«αναίσχυντη τυραννίδα η κατάθλιψη. ταλαιπωρεί τη διάνοια, βασανίζει

τη ζωή, γδύνει τη ψυχή από το φωτεινό της πέπλο. Παράλογα κι αλλόκοτα τα πλείστα και δίχως νόημα φαντάζουν».

*…

Στο ματωμένο σου μανδύα

συγκλονισμένοι προσπαθούμε

…Ειρήνη , μ’ αφορμή τη λύπη

τον παρονομαστή να βρούμε.

Είναι αποτρόπαια η πράξη

κι’ έναυσμα, απαίσιο ορίζει

καθώς το πρόσχημα απαλείφει

στρατούς, για αντίποινα ν’ οπλίζει.

Θρηνούν, μεσίστιες σημαίες,

στη παγωνιά έρημων δρόμων

όπου, των όπλων μαύρη κάννη

στέκει γεμάτη επί ώμων

σκορπώντας, ρίγη ανατριχίλας

μα και, γροθιά υπερυψωμένη

σ’ όποιον θαρρεί, θα επιβάλλει

της…

ΓΕΜΙΣΤΕ ΜΟΥ ΤΟ ΠΟΤΗΡΙ

Γεμίστε μου το ποτήρι,

Να το πίνω ξεροσφύρι,

Κάνω απόψε χαρακίρι,

Με νομίζει μουσαφίρη.

Γεμίστε μου το ποτήρι,

Δεν της χαλώ το χατίρι,

Στο δικό της παραθύρι,

Να με θέλει νοικοκύρη.

Γεμίστε μου το ποτήρι,

Μήπως και δω πια χαΐρι,

Χαρίζω το τρεχαντήρι,

Ας μ’ έχει καραβοκύρη.

Γεμίστε μου το ποτήρι,

Βάζω στα λάθη σβηστήρι,

Να μην μπω σε μοναστήρι...

Να με…

Πάνσπερμη φυλλούρα, τα φύλλα της υπερόβιας καρυδιάς

κάτι σα γοητεία χνοάζει το καθένα απ’ της αυγής τη καταχνιά

στο λυκόφως της ουράνιας εσπέρας  μαγεμένα ξωτικά.

*

Του φθινόπωρου η λιακάδα τα ξορκίζει απ’ τη…

Μια χάρη απο το θεό ζητώ

να σου δώσω αγάπη

όση μπορώ

λουλούδια κι αστέρια

να βάλω στα μαλλιά σου

ταξίδια να ετοιμάσω

για όλα τα ονειρά σου

θέλω τη μυρωδιά σου 

εγώ να νοιώσω 

στο κορμί σου

στην αγκαλιά σου 

εκεί να παραδώσω.

Γιατί καρδιά μου πες μου γιατί?

όλο για εκείνη μου μιλάς

και εμένα βασανίζεις

τα αισθηματά σου κράτα τα

και μην μου τη θυμίζεις

άστη σου λέω να καεί

άστη να υποφέρει

εγώ τώρα τη ξέχασα

και πιά δεν με ενδιαφέρει

ξέρεις ότι με εγέλασε

ξέρεις τα ψεμματά της

όλη την αγάπη μου

σε ηφαίστειο την έριξε

με όλη την ψεφτιά της

άστη τώρα να καεί

άστη να υποφέρει

εγώ τώρα τη ξέχασα

και…

Σε παίρνω στο τηλέφωνο

στο σπίτι σου χτυπάει

όμως εκεί δεν βρίσκεσαι

κανείς δεν απαντάει

παντού σε ψάχνω να σε βρώ

και σου τηλεφωνάω

κανείς δεν ξέρει να μου πεί

όπου κι αν ρωτάω

σε μια βραδιά με ξέχασες

το ψιλομουρμουρίζεις

έμαθα νυχτοπερπατάς

και πια δεν με γνωρίζεις,

ΤΙ ΚΡΙΜΑ! ΨΕΥΤΙΚΕ ΝΤΟΥΝΙΑ

Στριμωγμένοι σε μια γωνιά,

Με τα ολόμαυρα πανιά,

Στέλνουνε με θαλασσινά πουλιά,

Χαιρετισμούς στην φαμελιά.

Στριμωγμένοι σε μια γωνιά,

Χριστέ μου! πόση παγωνιά,

Φέρνουν στον νου τους τα παλιά,

Όταν είχανε τον ήλιο στα μαλλιά.

Στριμωγμένοι σε μια γωνιά,

Βγήκε ο χάρος παγανιά,

Και δεν βγάζουνε μιλιά,

Που τυραννιόνται σαν σκυλιά.

Στριμωγμένοι σε μια γωνιά,

Τι…

ΤΟ ΑΡΩΜΑ ΣΟΥ

Σαν να ζεις μες στο φως

Το άρωμά σου μελωδία

Ο πιο έναστρος του κόσμου ουρανός

Είναι κρυφή προσμονή

Να κλείσεις μες στα δυο σου χέρια

Όποια σκέψη έχει μείνει ζωντανή

Μα εγώ

Σαν αερικό

Στον βυθό σου απλά

Θέλω ν’ αφεθώ

Μοιάζεις να ζεις μες στο φως

Το άρωμά σου μελωδία

Ο πιο έναστρος του κόσμου ουρανός

Μοιάζει…

Σε όλα μου τα σφάλματα 

σε όλα μου τα λάθη

σε όλες τις αμαρτίες μου

και σε όλα μου τα πάθη

έβαλα πλέον κλειδαριά

και πια δεν ξαναπέφτω

έχω εσένα αγκαλιά 

και όλα τα αντέχω

όλες τις αμαρτίες μου 

στεφάνι θα τις πλέξω

θα είναι το συγνώμη μου

στη πόρτα μας απ'εξω.

Πίστεψέ με Αγάπη μου ...

Λαίμαργη θάλασσα, κρύσταλλα άυλα τα ζωντανά νερά σου,…

ΤΑ ΒΑΣΑΝΑ

Τα βάσανα, τα βάσανα,

Τραγούδαγε τα Σάββατα,

Μην το έχεις πρόβλημα,

Ας μην κάθεσαι φρόνιμα.

Δεν είσαι και για σκότωμα,

Άμα σου βγήκε τ’ όνομα,

Δεν είναι τα πάντα ρόδινα,

Όπως στα τρελά όνειρα.

Τα βάσανα, τα βάσανα,

Μοιάζουνε με την θάλασσα,

Κάμε για καλή μάγισσα,

Την αγάπη καπετάνισσα.

Να βρίσκεις όλο βότανα,

Να μην πιαστεί στα δόκανα,

Δεν θέλει καν το ρώτημα,

Δεν…

Σήκω ρε φίλε για να δεις

πως άλλαξε ο ρυθμός ζωής

χάθηκε το χαμόγελο

μπλόκαρε το μυαλό μας

μονάχοι μας χορεύουμε

επάνω στο κενό μας

δεν έχει τώρα νόημα

δεν έχει ενδιαφέρον

κανένας πια δεν νοιάζεται

για αύριο για μέλλον

όλοι παραδοθήκαμε

σηκώσαμε τα χέρια

αχταρμάς γίναμε

μας πήραν τα μαχαίρια.

Τα πήρε όλα ανάποδα

την έχει αλήθεια βάψει

η τρέλα μέσα στο μυαλό

μόνιμα έχει αράξει.

Κανείς δεν το περίμενε

αλήθεια να τα πάρει

και η τρέλα τώρα μόνιμα

η τρέλα να κουμαντάρει.

Τ α πήρε τώρα αλλιώτικα

τα έχει όλα αλλάξει

και η τρέλα τώρα μόνιμα

μόνιμα έχει αράξει

Γλυκόπικρη ανασαιμιά.. 

Του κόσμου η αυταπάτη

κρεμάστηκε  χαμόγελο,

σε είδωλα χλωμά.

Ανέμη κλώθωγυριστή,

στο ραγισμένο αδράχτι

αφέθηκε να τριγυρνά

κοινώς,  διαχρονικά.

Ελπίδων διφορούμενα..

Προκρούστιο  κρεβάτι…