Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Νοέμβριος 2008 Καταχωρίσεις ιστολογίου (131)

ΗΡΘΕ Ο ΕΡΩΤΑΣ!

Μέσα στα μάτια σου αντίκρυσα το φως,

και το φεγγάρι στα μαλλιά σου είχε καθίσει,

κάτω απ' τα πόδια μου λες κι έγινε σεισμός

και στο μυαλό μου ένα απίστευτο μεθύσι.

΄Ηρθε ο έρωτας, κοντά μας να φωλιάσει

κι αυτό το πάθος που δε λέει να περάσει,

ήρθε η αγάπη που μας έδεσε για πάντα,

σ' ένα πακέτο με μια υπέροχη γιρλάντα.

Πριν σε γνωρίσω δεν το πίστευα ο τρελός,

πως μια συνάντηση μπορεί να συγκλονίσει,

λες και με βρήκε εν αιθρία… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 5 Νοέμβριος 2008 στις 11:00 — 4 σχόλια

Να γυρίσουμε στην αρχή είναι αδύνατον...

Τα ίχνη από τα δάκρυά σου
απλώθηκαν και άγγιξαν
την καρδιά μου,
την στιγμή που ερχόταν
το τέλος, χωρίς καμία υποψία…

Ξέρω πώς τώρα πια
για να γυρίσουμε
απ την αρχή
είναι αδύνατον,
μια ανύπαρκτη
δικαιολογία που συγκλόνισε
την διαίσθηση, ότι μπορούμε,
να μην επιστρέψουμε ποτέ,
σε εκείνο που ζήσαμε.

Προστέθηκε από τον/την santana στις 5 Νοέμβριος 2008 στις 9:30 — 4 σχόλια

Μάχη με το παρελθόν

Έρχονται στο νου μου στιγμές

που το αύριο μάχεται με το χθες

μα εγώ σε αυτήν την αρένα

ακούω λόγια πολύ μπερδεμένα

(γέφυρα)

Και κάπου λίγο πριν τρελαθώ

το παρελθόν μας, γλυκά νοσταλγώ

όσα έχουμε ζήσει

πριν η σκέψη μου σ’ αφήσει

(ρεφρέν)

Παλεύω με το παρελθόν μου

κι ο χρόνος τριγύρω θεατής

σε μια άκρη του μυαλού μου

γυρεύεις από κάπου να πιαστείς

Έρχονται στο νου μου στιγμές

πως μ’ αγαπάς ψιθυριστά… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 4 Νοέμβριος 2008 στις 19:23 — 5 σχόλια

Ps-ps-psycho

-θελεις να σε σκεπασω

με το πεπλο της ψυχης σου

η να το ξεσκισω ;

-Μπορεις να προσπερασεις

την κενοτητα σου...με το πεπλο μου

Σκεπασα ομορφα την ψυχη σου

κι αφησα ενα κομματι

το τρυπιο να κρεμεται

στην ακρη της Αβυσσου ...

Η Πτωση σου σε περιμενει...banny maniac!

Horrorpops - Psychobitches Outta Hell

They're not pom-pom dancing giggling girls

They're hard-core fun bunny maniacs

No man can deny… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την astrojoggi στις 4 Νοέμβριος 2008 στις 16:18 — 6 σχόλια

Στην άλλη όχθη

Με πέρασαν στην άλλη όχθη
χαμένα όνειρα και στόχοι.
Και τώρα στην παράνοιά μου
ξεχάστηκαν τα όνειρά μου.

Πίσω θεριά ανήμερα,
πέρασα στην αντίπερα,
δεν έχει κάτι εκεί πίσω
να θέλω να ξαναγυρίσω.

Τα ναι που είπα και τα όχι
έγιναν να με πνίξουν βρόγχοι.
Μα τώρα απ' την αντιπέρα
ίσως να δω μια άσπρη μέρα.

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 3 Νοέμβριος 2008 στις 13:30 — 9 σχόλια

Ταξιδεύουμε σε μια αχανή φαντασία..

Ταξιδεύουμε μαζί μέσα στον
χρόνο ,με το δικό μας
διαστημόπλοιο,
σε μια αχανή φαντασία..

Για όσο χρόνο ξαγρυπνώ
και σε σκέφτομαι, κανείς
δεν μπορεί να μας χωρίσει,
θα είμαστε πάντα δεμένοι,
ενωμένοι σ’ ένα σώμα..

Γύρισε στο παρελθόν και δες
πόσα λάθη έχουν γίνει ,
νέκρωσαν τα χείλη μας
να περιμένουμε κάτι, που
παρέμεινε άπιαστο όνειρο,
καθώς δεν γνώρισε ποτέ αφή.

Προστέθηκε από τον/την santana στις 3 Νοέμβριος 2008 στις 10:55 — 3 σχόλια

Η μπαλάντα του έρωτα

Ένα απλό ευχαριστώ

για όλα αυτά που μου ‘χεις δώσει

δεν θα είναι αρκετό

αγάπη μου, για να στα ξεπληρώσει

(ρεφρέν)

Όταν σ’ έχω αγκαλιά

η ζωή μοιάζει με θαύμα

μου γιατρεύουν κάθε τραύμα

τα δικά σου τα φιλιά

Όταν είμαστε μαζί

θα δαμάζουμε τον χρόνο

και στου έρωτα τον θρόνο

θα ‘μαστε για μια ζωή

Μία χάρη σου ζητώ

δίπλα μου για πάντα να σαι

να μπορώ να σε κοιτώ

κάθε βράδυ όταν… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 2 Νοέμβριος 2008 στις 22:23 — 5 σχόλια

ΕΓΙΝΕ ΒΑΛΣΑΜΟ Ο ΚΑΦΕΣ...

Την πληγωμένη μου καρδιά έβαλα κάτω,

Να τα μιλήσουμε μαζί σαν φιλαράκια,

Κι εκεί που πίστευα πως είχε πιάσει πάτο,

Την πήγα πίσω στ’ αρχικά μας τα σοκάκια…

Χέρι με χέρι σ’ ένα επώδυνο σεργιάνι,

Βρήκαμε όλα της ζωής μας τα αγκάθια,

Τα ξεριζώσαμε, είπαμε πια πως φθάνει,

Και ο καφές είναι γλυκός, μα …αφήνει κατακάθια.

Κι ενώ το πίστευα πως είναι τελειωμένη,

Την είδα λεύτερο πουλί και ανανεωμένη,

Και περπατάμε πια μαζί σε νέα… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 2 Νοέμβριος 2008 στις 13:00 — 7 σχόλια

ΠΟΛΕΜΟΣ...

Γεννήθηκα μέσα σας!

Με γέννησε το μίσος,

η κακία,

ο φθόνος,

η φιλοδοξία,

η ματαιοδοξία,

η κερδοσκοπία,

...ο άνθρωπος!

Υπάρχω

παντού και πάντοτε...

με νιώθετε πλάϊ σας

μα δε με βλέπετε...

κι όμως, χορεύετε μαζί μου,

στο ρυθμό μου!...

Μακραίνετε τη ζωή μου!

Θα υπάρχω,

όσο εσεις με τρέφετε,

με ζητάτε...

και με γεμίζετε

δάφνες και στεφάνια!!

============================

ΝΙΚΗ-ΑΝΝΑ… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 2 Νοέμβριος 2008 στις 10:46 — 4 σχόλια

Στο ονειροδρόμιό σου

Στο ονειροδρόμιό σου

Άραξα ναυαγισμένος

Κι απ’το πεζοδρόμιό σου

Κοίταζα υπνοτισμένος

Δυο ματάκια όλο χάρη

Να φωτίζουν το σκοτάδι

Σαν ολόγιομο φεγγάρι

Που ριγά σ'ένα μου χάδι

Και ζηλεύω την αγάπη

Που σκορπάνε στον αέρα

Στο δικό μου μονοπάτι

Να τη φέρνανε μια μέρα

Στο ονειροδρόμιό σου

Στέκομαι μαγνητισμένος

Και στο κοσμοδρόμιό σου

Ξενυχτάω μαγεμένος

© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 1 Νοέμβριος 2008 στις 8:30 — 5 σχόλια

Παθολογική αγάπη

Σε βλέπω να χαρίζεις τα φιλιά

σαν κι αυτά που έδινες σε μένα

σιγά-σιγά μου σφίγγεις την θηλιά

που στον λαιμό μου έδεσα για σένα

Με πνίγει να σε βλέπω να μιλάς

σε άλλον άντρα θάρρος όταν δίνεις

ζηλεύω όποιον γύρω σου κοιτάς

φοβάμαι πως γι’ αυτόν μ’ αφήνεις

Αυτές οι σκέψεις μου με έκαναν τρελό

και σαν σκιά σε παρακολουθώ

Σε βλέπω να γυρεύεις συντροφιά

στο σπίτι σου μόνη δεν γυρίζεις

γιατί να έχεις τόση… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 1 Νοέμβριος 2008 στις 0:16 — 3 σχόλια