Όταν γιορτάζει η Αγάπη
στα μεθυσμένα μου χέρια
εκσπερματώνει το κεφάλι μου
στο πυρήνα του σύμπαντος
Γεννώ μέσα μου γαλαξίες
Δεξιόστροφους εργάτες
Με μια Λιβηδώ ανεξέλεγκτη
Στο χάος των συνάψεών μου
Ο λόγος σαν πέος στο συμπαντικό αιδοίο
Γεννά απ΄ την απειρία της άφατης δυάδας
Τα τέκνα της υλικής απειρότητας του είναι
Στο πέρας της γης σαν απόρροια του εγώ
Ολοκληρωμένος στο πεπερασμένο μου
Την σπείρα της ανέλιξης…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Ηρακλής βαϊτσαρας στις 30 Νοέμβριος 2010 στις 15:36 —
4 σχόλια
Η μουσική των χρωμάτων
σε ασπρόμαυρα δωμάτια
απαγχονίζεται
Από σφραγίδες φθαρμένες
και χέρια χωρίς ρόζους
βασανίζεται
Ο ήχος της καλημέρας
σε ξεκούρδιστα λαρύγγια
ξοδεύεται
σκουριασμένη και φάλτσα
σαν μανδύας βλαστήμιας
στειρώνεται
βρώμικες χειραψίες
με ψηφιακή καθαρότητα
αστράπτουν
λόγια χειρουργεία
χωρίς αναισθητικό
πετσοκόβουν
Οι δρόμοι φθαρμένοι
από δίκιο κι…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Ηρακλής βαϊτσαρας στις 27 Νοέμβριος 2010 στις 19:01 —
4 σχόλια
Είμαι λέω…
Μα τι είμαι?
Είμαι ότι είμαι?
Η ότι δεν είμαι?
Αν είμαι ότι δεν είμαι
Το είναι τι είναι?
Αν είμαι το είναι?
Κι αυτό που είμαι τι είναι?
Μπορεί να είμαι όλα τα είναι
Κι αν τα είναι δεν είναι
Τότε ποιος είμαι?
Ίσως είμαι επειδή είμαι το είναι!
Μα πάλι εγώ είμαι?
Η είμαι χωρίς εγώ?
Σε περίπτωση που δεν είμαι
Να ήξερα τουλάχιστον γιατί δεν είμαι
Αν πάλι είμαι
Ποιος είναι που είμαι?
Έχασα τη…
Συνέχεια
Προστέθηκε από τον/την Ηρακλής βαϊτσαρας στις 25 Νοέμβριος 2010 στις 17:00 —
2 σχόλια
Ποιος με γνώρισε
κάτω απ΄ τη μάσκα
του διασκεδαστή?
Του θλιμμένου?
Του πότη?
Του τρελού?
Ποιος κοίταξε βαθειά ?
Πίσω από τα μάτια ?
Πίσω απ΄ το χαμόγελο το προσποιητό?
Δεν είμαι αυτό που βλέπεις
Μια χίμαιρα είμαι
Μια φενάκη!
Η ματιά που δεν εισχωρεί
πλάνα είναι!
Προστέθηκε από τον/την Ηρακλής βαϊτσαρας στις 23 Νοέμβριος 2010 στις 15:20 —
2 σχόλια
Πόση πίκρα, πόση λύπη και θυμός
να χωρέσουν στο σάρκινο κορμί
πόση δύναμη η ψυχή μας να βρει
πριν τη νύχτα ξεσπάσει οδυρμός
Ποια χέρια ξεχασμένα αγγίζουν
τις πληγές που ο φόβος ματώνει
καρδιές που σκοτάδι τις λειώνει
μάτια στο τρόμο που κλείνουν
Ανάσα που Θάλλει στο βωμό μας
σαν ύστερος αμνός της αρετής
νερό και ξύδι στον χι σταυρό μας
σαν αίμα αγάπης της προσμονής
Προστέθηκε από τον/την Ηρακλής βαϊτσαρας στις 16 Νοέμβριος 2010 στις 22:29 —
4 σχόλια
Αν ζητάς θα σου δοθεί
μα πρόσεχε τι ζητάς
Αν ρωτάς θα απαντηθεί
μα πρόσεχε τι ρωτάς
Αν εύχεσαι θα πραγματοποιηθεί
Μα πρόσεχε τι εύχεσαι
Πάνω από όλα είναι ποιος
Ζητά
Ρωτά
Εύχεται
Φρην …. Ο διαβολέας
Πάσα ομοιότης με συναφή έννοιες δεκτή
(δεν τις αναφέρω για να έχουμε διάλογο)
Προστέθηκε από τον/την Ηρακλής βαϊτσαρας στις 13 Νοέμβριος 2010 στις 21:06 —
2 σχόλια
Αν το σώμα μου είναι ναός
ο λόγος μου ανθρώπινος
είναι
Αυτό που έμαθα πια
Ο λόγος μου ανάλογος
να είναι του ναού μου
να σκουπίζω τα πόδια
πριν μπω
να αδειάζω τα σκουπίδια
του νου μου έξω
Σαν διαλογιζόμενος αντάρτης
Να αποφασίσω
Να με ξανακτίσω
Προστέθηκε από τον/την Ηρακλής βαϊτσαρας στις 7 Νοέμβριος 2010 στις 21:37 —
5 σχόλια
Έτσι …
καθώς ο κατήφορος δικαιώνεται
στα λυτά μας κορδόνια…
Προστέθηκε από τον/την Ηρακλής βαϊτσαρας στις 2 Νοέμβριος 2010 στις 19:04 —
4 σχόλια