H Ακίδα





Μια ακίδα….Στην καρδιά

οι τύψεις για ενοχή…

Που ολοένα την ματώνει..



Έχει πυροδοτήσει τη βολή

να φύγει… Να βρει κι άλλες. ..

Καρδιές να τις πληγώσει…



Σαν φωνή ακούγεται που..

Από το μάτι του κυκλώνα…

Αγωνιά και θέλει να βγει…



Θέλει να αφήσει να φανεί…

Ότι θα φύγει σαν καταιγίδα

δυνατή…

Αναμνήσεις





Κι αν έφυγες…Kι αν πήγες σ’αλλα μέρη...

Το χρώμα τ’ουρανού θάναι το ίδιο...

Και συ θα θέλεις να το αλλάξεις..

Αλλάζει όμως το χρώμα του ουρανού;

Αλλάζει το σχήμα του ουράνιου τόξου;



Θα σκέφτεσαι τις ανθισμένες λεμονιές...

Το άρωμα που βγάζουν τα άνθη τους...

Και συ θα θέλεις να το αλλάξεις...

Αλλάζει όμως το άρωμα της λεμονιάς;

Έρχεται η Άνοιξη χωρίς αρώματα;



Θα θυμάσαι τον ήχο από τα…