ΚΈΡΚΥΡΑ

Στης Κέρκυρας τα όμορφα καντούνια,

Μία νεράιδα εγύρεψα να βρω.

Το κουρασμένο μου κορμί να ξαποστάσω,

κι από το στόμα της ροδόνερο να πιω.

Κι ύστερα αντάμα τραγούδια να υμνούμε,

κάτω απ’ της θάλασσας τον έμορφο σκοπό.

Τα δυο της μάτια τα μελιά θα λαμπυρίζουν

Και θα ‘ναι ένα με τον έναστρο ουρανό.

Τα σώματά μας τα θερμά θα ενωθούνε

Μα με καημό το πρόσωπό μου το θωρεί.

Γιατί σκοτείνιασε η όψη σου αγία μου;

Γιατί συννέφιασε η…