Dead ends,…

Through the magic veil,…

It feels so weird, tonight,…

Τα νύχια της μαύρα, σαν ροκ-star,

Πουκαμίσα, αντρική-λευκή, σαν πόρνο-star,

κόκκινο κραγιόν, σαν movie-star.

'Ολα σε μια σκήνή,

εκεί είδε την ζωή , σαν guest-star,

σε ρόλους,

μονολόγους,

διαλόγους,

παραλόγους,

επιλόγους.

Σε μια σκηνή ακροβατεί

θέαμα του κόσμου τούτου,

δεν υπνοβατεί.

Κόκκινες κουρτίνες

της ψυχής κατίνες,

φώτα,

 αναβοσβήνουν,

για να μην χαθούν τα δικά…

Κουλουριασμένο το σώμα,

σκελετομένο πτώμα,

εκφράζει, όσα δεν μπορεί,

το σφραγισμένο στόμα.

Κουρνιάζεται σαν μωρό, στο χώμα

παραλύει στο αλκοόλ,

τι βρώμα!

Το μόνο που ευελπιστεί

είναι να μείνει σε κώμα.

Τα λόγια μαστιγώνουν,

αυτό το σώμα,

σαν μαχαίρια καρφώνουν,

κόκκινο χρώμα.

Λευκό σεντόνι καλύπτει το πτώμα.

Νεκρή δηλώνω,

ψυχή και σώμα!

Η δύναμη του μυαλού είναι η πιο διεστραμμένη

και με την μεγαλύτερη ισχύη δύναμη,

αφού με μια απλή τριβή,

είτε σωματική,

είτε ιδεαλιστική,

είτε συνασθηματική,

μπορεί να προκαλέσει ανάφλεξη.

Να επιταχύνει τις συνθήκες

ή

να επιβραδύνει την ίδια την δύναμη καθαυτή.

Το εμβαδόν απλά υπάρχει,

γιατί η μάζα, μαστίζει και αρρωσταίνει

κάθε φυσική αντίδραση.

Χημικά αντιδρούμε στις έλξεις, με μοτίβο τις…

Αποφεύγω τον εαυτό μου για να καλύψω κενά μοναξιάς,

αναμειγνύομαι σε τρίγωνα που σβήνουν αξίες που έχω.

Πόσο μπορώ να σβήσω τον διακόπτη μου;

Πόσα μπορώ να κάνω για να μην κοιμάμαι μόνη μου;

Σε ένα δωμάτιο κενό, κρύο, με σκέψη τόσο δυνατή.

Η ψυχή είναι ελεύθερη, υπάρχει άρα σκέφτεται,

το σώμα μου όμως, είναι ερείπιο.

Μηχάνημα που υπηρετεί την λίμπιντο των ενστίκτων,

ζωώδη ένστικτα.

Είναι η ασπίδα μου στην γύμνια, της…