ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ ΓΙΑΤΙ ΑΝΗΚΩ ΣΤΟ ΑΥΡΙΟ





Σε μια Στιγμή Ενόρασης

Δικαίωση της Όρασης . . .

Στου Ανέμου Πούπουλα

που αφέθηκαν στο Χώμα να στρωθούν

για να Περάση ο Εαυτός σου

που είχες (Διχάσει) . .

Απόσταση αυτή που σου Πρέπει

ΓΙΑ ΝΑ ΈΧΩ ΑΣΦΆΛΕΙΑ

στου Δρόμου την Σκέπη . . .

Μες τη Ζωή σου Αφήνωμαι

και στα Χέρια σου Υποκλίνομαι . .

Σε μιας Μουσικής το Άγγιγμα

και του Μυαλού σου το (Κράτημα)…

ΔΟΞΑ ΣΤΟΝ ΕΠΟΥΡΑΝΙΟ







Δόξα στον Επουράνιο

που τείνει χώρις Αύριο ,

στης Δόξας καθαρτήριο

και όλων των Ψυχών πλυντήριο . . .

Ψυχές σε Χρονοχρέωση

στου Κόσμου την Δικαίωση . .

Ενόραση που Φύσηξε σε Πλάνη

που εκδικήθηκε το Ανέμελο που ΑΡΝΉΘΗΚΕ . . .

Εικόνα που ξεχάσθηκε

στο Σθένος που ταράχθηκε

σε χρώμα που Δοξάσθηκε . .

Μίσεψε το Όνειρο σε Αχερουσία

και αφέθηκε στην Πεμπτουσία . .…

ΠΛΑΝΕΨΕ ΜΕ ΣΤΟ ΑΔΥΝΑΜΟ







Στο Ένα αφήνω το Κάτι

χρεώνω ένα γινάτι

και σου κλείνω το Μάτι . .

Δως μου το Είναι σου

να σου δώσω το Μέσα μου ,

να νοιώσω τη Δόξα σου

χωρίς να χάσω το Στάχυ . . .

Πλάνεψε με στο Αδύναμο

να νοιώσω κάτι από το Παντοδύναμο ,

Χρεώνοντας το Εφήμερο σε αφ' υψηλού Πολύμερο . .

Προσπάθεια μέσα απ' την Συνάφεια

σε ενός Παιδιού την (Άνοια) που

Αγγίζει την (Διάνοια) . .…

!

ΜΑΛΑΜΑΤΕΝΟΙ ΣΤΙΧΟΙ ΠΟΥ ΛΕΥΘΕΡΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΨΥΧΗ





Μια Θάλασσα ΦΩς

που ανοίγει ο Ουρανός ,

το Σύννεφο Δακρύζει

και ο Χρόνος Ανθίζει

στα Μεταξένια Χρώματα

που έχουν του Αέναου

τα Βιώματα . .

Πίνω της Δόξας Γιοματάρι

και της Αυγής Δοξάρι . . .

ΜΑΛΑΜΑΤΕΝΟΙ Στίχοι που

Λευθερώνουν την Ψυχή

σε ενα Διάβα που Δοξάζει το Πρωί . .

Λειώνει το Τέλμα

στης Κόλασης το Πέλμα ,

χαρίζοντας…

ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΛΕΞΗ ΜΑΓΙΚΗ





Είναι μια λέξη μαγική

π’ ανήκει στην καρδιά σου,

δίνει στο νόημα ζωή

και κυβερνά τα όνειρά σου.



Είναι μια λέξη εξωτική

π’ ανήκει στη ζωή σου,

δίνει στον πόνο την ευχή

να φύγει απ’ την ζωή σου.



Είναι μια λέξη δυνατή

που ανήκει στην ψυχή σου,

δίνει στα θέλω σου πνοή

και κυβερνά την δύναμή σου.



Αγάπη μόνο θα την πουν

για Αγάπη θα μιλήσουν,

και…

ΠΑΡΕ ΤΟ ΠΑΦΛΑΣΜΟ ΤΟΥ ΝΟΥ





Κόψε τη Μισή

απ' την Πνοή μου

να σου δώσω το Όνειρο

που (Πίνω) . .

Στου Χρόνου το αντάμωμα

Δώσε μου το μέσα σου

που ζει χωρίς την Προσευχή . . .

Πάρε το Παφλασμό του Νου μου

Χώρισε στα δυό το Εσύ

και Χάρισέ μου το Τάμα

που έχεις στη Ψυχή . .

Σου Παραδίδω την Ανατολή

Δώσε μου την Δύση

για να κλείσω

μια Ευχή για τα σένανε που ζει . . .

Αφήνω μια…

ΜΕ ΕΝΑ ΦΕΓΓΑΡΙ





Με ένα Φεγγάρι

σ' Αγαπώ βλέπω

τον Ήλιο στο Θεό ,

κλείνω το βλέμα της ψυχής

στο Σώμα με ένα τόνο

στου Χρόνου το λεπτό . .

Μια Θάλασσα καθρέφτη

στο Ουρανόχρωμα του θέλω

και ένα (Ψέμα) κλεμένο

από των χειλιών σου

την Πνοή, Αγγίζω

την Αλήθεια στην Ψυχή . . .

Νοιώσε του Αέρα το Φιλί

που στάλθηκε με Προσμονή

και έχασε το Σήμερα

που αφέθηκε σε μια (Διαταγή) . .…

ΑΝΟΙΓΩ ΤΟΝ ΟΡΙΖΟΝΤΑ





Ανοίγω τον Ορίζοντα

για να Περάσεις ,

και ένα Ήλιο Φως

στα Πόδια σου

για να διαβάσεις . .

Στη Ματιά σου

μέσα κλείνω

δυό Σελίδες

Σ' ΑΓΑΠΩ

και μια λάμψη

μέσα που ανήκει

στο Θεό . . .

Την Ανάσα σου

στα Χέρια μου

κρατάω κι ένα

δρόμο της Καρδιάς

περνάω . .

Ξεκουράζω την Ψυχή σου

στου Μυαλού μου την Ελπίδα

και αφήνω Στοχασμό

στου…

ΠΑΛΙΚΑΡΙΆ





Ανέγγιχτος η δυναμογόνος πίστη..

Τα συναξάρια δεν χωρούσαν τον άνθρωπο…

Το ασυνάρτητο χάος που λέμε ζωή γίνεται αρμονία..

Ταμπουρωμένος στην αρετή του ο άνθρωπος αστρονόμισε τον ουρανό..

Πίσω από τα φαινόμενα βρίσκεις την ουσία…

Παλικαριά του ανθρώπου είναι να ξεπερνάει τα σύνορα.

Μια εφτακάθαρη φλόγα φωτίζει το νου..

Παλικαριά του ανθρώπου να αναγνωρίζει τα σύνορα χωρίς τρόμο…

Ένα αεράκι χλωμό…

ΔΙΑΒΑΙΝΟΝΤΑΣ ΤΑ ΟΡΙΑ





Άνοιξε διάπλατα

ο ουρανός τα χέρια,

χάρισε στη θάλασσα

αγάπης περιστέρια.



Ταξίδεψαν οι θύμισες

σε πέλαγα χαράς,

διαβαίνοντας τα όρια

που φτιάχτηκαν για ‘μας.



Δάκρυσε ο άνεμος

σ’ απανεμιάς μετόχι,

και το νερό ζωγράφισε

με της ζωής τη λόγχη.



Προσπέρασαν το σήμερα

του δρόμου οι εποχές,

έδωσαν το στίγμα τους

σε πύρινες στοές.



Κι…

Μέσα Από Τους Κτύπους Της Καρδιάς     

ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΣΟΥ Η ΣΚΕΨΗ







Της καρδιάς σου η σκέψη

πόσο άλλο ν' αντέξει,

Ουρανούς να κοιτάζει

και σε λουλούδια να χαράζει.



Ένα όνειρο τάχα

που μετράει μονάχα,

στης ζωής τ' ανηφόρι

και στου δρόμου τ' άγριο ξεροβόρι.



Μια στάλα είναι το δάκρυ

που κυλά σε κάποιαν άκρη,

και αφήνει ελπίδα

σαν σε χρόνο του Μήδα.



Σαν παραμύθι που μεθά

στο άκουσμά του μόνο

είναι η…

ΣΕ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ ΕΚΛΕΙΣΕΣ





Σε μια ματιά σου έκλεισες

την ομορφιά της Φύσης,

Λαμπύρισμα στον Ουρανό

μιας Άνοιξης επίσης.



Πέρα από τα δύσκολα

μέσα απ’ τα Γραμμένα,

πάνω στον Ορίζοντα

έξω από τα δοσμένα.



Σε μια ματιά σου έκλεισες

του Σύμπαντος την σκέψη,

Ανέμου το φτερούγισμα

ισχύς που είχε(ς) θέση.



Πέρα από τα μελλούμενα

μέσα απ’ τα χαμένα,

πάνω στης Γης το…

ΣΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ ΣΟΥ ΣΤΑΘΗΚΑ !







Στην Ομορφιά σου στάθηκα

όταν σε πρωτοείδα,

στα Μάτια σου που έλαμπαν

στού Αιθέρα την σελίδα.



Στο βλέμμα σου (γονάτισα)

την (άνοιξη) όταν είδα,

κι ένα σου σκίρτημα απλό

άπλωσε την (Ελπίδα).



Μες τα Μαλλιά σου έλαμπαν

τα χρώματα του (Χρόνου),

ένα αέρινο πρωί

στο Διάβα ενός Δρόμου.



Το Μυαλό σου σε κίνηση

πάντα να προσμένει,

σε μία…

ΗΛΙΟΣΤΟΛΙΣΤΗ ΚΥΡΑ !





Πάρε τα Χρυσαφένια Μάτια σου

Ηλιοστόλιστη Κυρά,

και τα Ολόδροσα τα χέρια σου

απ’ του Αγέρα τη ‘μιλιά.



Τ’ απόρθητα της Γλυκό-σκέψης σου

και Ουρανόβρεχτα Βιολιά ,

που πάνω στο Στοχασμό σου στέκονται

σαν Παραδείσια ζωγραφιά.



Μιάς Σίβυλλας τ’ Ανάπαμα

σου δίνει πρώτη Χάρη,

και ενός θεού Έρωτα το Δίλημμα

της Άνοιξης ροδόφυλο Θελγητάρι.



Μια Γλυκοθωρούσα…