Σε κυβερνούσε ο καιρός, σε κατακτάει ο χρόνος,

μικρά σημάδια του χαμού βαραίνουν τα φτερά σου,

σε ένα ακόμα χάραμα θα ταξιδέψεις μόνος

σε έναν τόπο δανεικό που κλέβει τη χαρά σου.



Είχες τα όνειρα οδηγούς για μονοπάτια άλλα,

κρατώντας τα πατήματα που δεν αφήνουν ίχνη,

σε αστεριών πατώματα, σε οράματα μεγάλα,

μα αλλά γράφει η καρδιά κι άλλα η ζωή σου…

Μέσα στα χρόνια τα πεζά,

μέσα σε νότες ξένες,

βρίσκω τα λόγια μου χαζά,

σε πίστες στολισμένες.



Μέσα στη ζάλη των ρυθμών

σιωπώ, δεν αντιλέγω,

σε μια γενιά των αριθμών

εγώ τι να γυρεύω.



Μέσα στη θλίψη του καιρού

παλιό μικρό γεράκι,

ψάχνω να βρω του καθαρού

του κόσμου το…

Μετράω τα λόγια ανωνύμων μεθυσμένων,

χαμένα όνειρα γυρεύουν στα ποτήρια,

κρατάω ατάκες των ευαίσθητων χαμένων,

σκιές των μπαρ χωρίς αγάπες και χατήρια.



Μετράω τα λόγια των φτωχών και των απόρων,

κρατάνε όνειρα του δρόμου σαν τσιγάρα,

μέσα στη βρώμικη χαρά των άθλιων χώρων,

ψελλίζουν λέξεις να ξορκίσουν την κατάρα.



Μετράω τα λόγια παρανόμων…