ΤΟ ΠΟΡΤΡΑΙΤΟ ΤΗΣ ΘΛΙΨΗΣ





Ήρθε το φθινόπωρο…

Τα φύλλα πέφτουν απ’ τα κλαδιά..

Τα βήματα μου αθόρυβα

άσκοπα μέσα στη σιωπή,

με πάνε σε μονοπάτι άγνωστο

να βρω ένα χαμένο βασίλειο,

κρυμμένο πίσω από τα δένδρα..



Ανήμπορη πια να περπατήσω

σέρνομαι στο μονοπάτι,

που θα με οδηγήσει εκεί ..

Μα βυθίζομαι σιγά- σιγά

στο αδηφάγο έδαφος….



Ποτέ, ποτέ …

Ακόμη και η πιο νοσηρή φαντασία

δεν έχει γεννήσει τέτοια…

          Ο ΠΡΟΔΟΤΗΣ           

Ματιά κεραυνοβόλα έριξες

και όλοι μαρμαρώσανε..

Τι θέλεις τι ζητάς μέσα στη πόλη;

... Ο κόσμος σου είναι μακριά

στην άγρια έρημο.

Εκεί βόσκει ο φόβος σου

και συ τον συμμαζεύεις.

Κατέβα από το άλογο της συμφοράς.

Κατάπιε το σάλιο σου

να υγρανθεί το λαρύγγι σου.

Πνίγεσαι…

Καβάλα πάνω στο άλογο

φαντάζεις…