Το ιστολόγιο του Πάρης Παπανικολάου -- Φεβρουάριος 2014 Αρχείο (17)

Απόψε η πανσέληνος



Απόψε η πανσέληνος καθρεφτίζει τη λαμπερή σου παρουσία,

με δάκρυα που κυλούσαν ποτάμια στα ρόδινα σου μάγουλα,

θεατής σε μιαν απέραντη φανταχτερή οπτασία,

που σαν φλόγα πυρκαγιάς έκαιγε με μένος ύπουλα.



Η κίνηση σου χαριτωμένη απ' του ανέμου το λίκνισμα,

έπνεε σαν σ’ ένα…
Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Πάρης Παπανικολάου στις 28 Φεβρουάριος 2014 στις 16:24 — 6 σχόλια

Συντρίμμια Ι

Στης γαλάζιας θάλασσας τον πάτο,

συντρίμμια σκορπισμένα κομμάτια,

πετάμενη αγάπη σε απώτερο λάκκο,

σκουρόχρωμη απατηλή, κακόβουλα ματιά.

 

Έφυγες μακριά κι ούτε γύρισες το βλέμμα,

με νυχτερίδας τα…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Πάρης Παπανικολάου στις 27 Φεβρουάριος 2014 στις 14:35 — 7 σχόλια

Συντρίμμια ΙΙ

Στης γαλάζιας θάλασσας τον πάτο,

μάζευα τα σκορπισμένα μου συντρίμμια,

Αγναντεύοντας σιωπηλά στον βάλτο,

Των νεφών σου ματιών την ηλιαχτίδα.

 

Όμως μετανιωμένος θα ‘θελα να ‘μαι κοντά σου,

ν’ άπλωνα…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Πάρης Παπανικολάου στις 27 Φεβρουάριος 2014 στις 14:34 — 4 σχόλια

Το χάραμα

Το πάθος πως φουντώνει,

κάθε φορά που συναντώ,

εσένα στο μπαλκόνι.

 

Το χάραμα ξυπνούσα

και πότιζα τα άνθη,

στη μεριά σου όμως κοιτούσα.

 

Μάτια γαλαζοπράσινα,

σαν λιβάδια του ουρανού, τα βλέπω

κι ας ήταν ακόμη μισοσκότεινα.

 

Το κορμί σου υπέροχο και λυγερό,

λεπτό και μικροκαμωμένο,

πόσο θα ‘θελα μια νύχτα να το χαρώ.

 

Τα μελαχρινά σου μαλλιά,

ήταν το έμβλημα της…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Πάρης Παπανικολάου στις 24 Φεβρουάριος 2014 στις 22:50 — 6 σχόλια

Ανθισμένος κήπος

Τα μάτια αυτά τα λαμπερά,

την ζωή μου συγκλονίζουν,

τόσ’ όμορφα γυαλιστερά,

γαλάζια στην όψη που ζαλίζουν.

 

Το κορμί σου ήθελα να θωρώ,

μες σε κήπο με κερασιά ανθισμένα,…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Πάρης Παπανικολάου στις 22 Φεβρουάριος 2014 στις 16:14 — 6 σχόλια

Το δάκρυ της ντροπής

Στα μάτια σου δεν ήθελα να βλέπω,

θεοσκότεινα πηγάδια συμφοράς,

στα μάτια σου ακόμη παραβλέπω,

τις ψεύτικες υποσχέσεις που πουλάς.



Δεν ήσουν άξια αγάπη να δεχτείς,

όμως σ’ αγάπησα με πάθος φλογερό,

ότι ένοιωθα για σένα δεν έλεγες να δεις

και μ’ άφησες στην άκρη να πονώ.



Τ’ αμαρτωλό σου το κορμί,

ήταν για μένα ο υγρός…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Πάρης Παπανικολάου στις 21 Φεβρουάριος 2014 στις 18:47 — 6 σχόλια

Γλυκιά φαντασία

Στέρεψαν τα δάκρυα,

σε ποταμό του Άδη,

στέρεψε κι ο έρωτας,

στο αχανές σκοτάδι.



Τα μάτια σου που ‘ταν, 

όμορφα κι ας ‘κλαιγαν,

στα μάτια σου δεν έβλεπα,

πονηριά όπως ‘λεγαν.



Τα μαλλιά σου κατάξανθα,

υπέροχα γυαλίζαν,

παν’ στου λόφου τα στενά

οι μέλισσες τριγυρίζαν.



Μυρωμένο άνθος,

του αγρού κι αν ήσουν,

στο…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Πάρης Παπανικολάου στις 20 Φεβρουάριος 2014 στις 18:26 — 6 σχόλια

Γιολάντα

Βρέχει μια Κυριακή

κι ονειρεύομαι εσένα,

καταιγίδα δυνατή,

ο ουρανός έκλαιγε για μένα.

Δεν είσαι πια εδώ,

κοντά μου κι ‘ναι κρίμα,

στα μάτια σου πότε θα δω;

του ήλιου την αχτίνα.

Στη λήθη με…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Πάρης Παπανικολάου στις 18 Φεβρουάριος 2014 στις 22:12 — 8 σχόλια

Η Ακριβοθώρητη

Η ακριβοθώρητη που την καρδιά μου τόσο μάγεψε,

Μιαν ανύποπτη στιγμή που σ’ αντίκρισα στο συναπάντημα,

μάτια καστανά χάρμα, ο ουρανός θαμπωτικά έλαμψε

ατενίζοντας το κορμί σου, θελκτικός πειρασμός κι αμάρτημα.



Ήτανε πικρόχολες οι στιγμές της ανίας και η μοναξιά,

πλάι σου μόνο ζητάω να βρίσκομαι εκλιπαρώντας,

τα τρυφερά μου πάνω σου ν’…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Πάρης Παπανικολάου στις 17 Φεβρουάριος 2014 στις 16:13 — 6 σχόλια

Το φαινόμενο της γοητείας

Είσαι το παραδείσιο άνθος,

που ήρθε στην καρδιά μου

κι έφερε την άνοιξη,

ένα δειλινό.



Ο έρωτας είχε την μορφή σου,

νεράιδα πεντάμορφη,

γλυκιά και γοητευτική,

σαν την αυγή.



Θα σ' αγαπώ παντοτινά,

έφερες στην ψυχή μου,

τα χρώματα της ίριδος,

με το ουράνιο τόξο.



Είσαι το φως στις σκέψεις μου,

με τις ζεστές ακτίνες του πάθους,

που χάριζαν ζωή,

σαν τον…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Πάρης Παπανικολάου στις 14 Φεβρουάριος 2014 στις 17:19 — 6 σχόλια

Χαραυγή

Άλλο ένα πρωινό αντίκριζε,

το σκοτεινό μου μάτι στην αυλή,

η νυχτιά ήσυχα στο μανδύα της κοίμιζε,

τον αυγερινό, την πούλια και την χαραυγή.



Ξημέρωνε άλλη μια μέρα,

ανούσια βαριεστημένη πικρή,

μια καταχνιά θολή στον αιθέρα,

η ηλιαχτίδα έπαψε να ‘ναι λαμπερή.



Σ’ έναν ύπνο γλυκό να βρισκόμουν,

ατέλειωτο βαθύ χωρίς ξύπνημα,

στην αγκαλιά…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Πάρης Παπανικολάου στις 11 Φεβρουάριος 2014 στις 12:53 — 4 σχόλια

Η Αλίκη στη χώρα των ρομάντζων

Ω Αλίκη ! Γλυκιά κι αιώνια ύπαρξη,

εσύ που μέσα απ' την καρδιά σου, πηγάζει η μακαριότητα

και πάνω στο δροσοστάλαχτο κορμί σου,

παρατηρώ έκθαμβος την συμπαντική ολότητα !



Τα μάτια σου που ακτινοβολούσαν ρομάντζα αιθέρια,

με τα αστραφτερά σκουρόχρωμα μαλλιά σου που με χάρη ανέμιζαν,

την λαμπερή σου ύπαρξη προμήνυαν οι μούσες των τεχνών,

που με τις…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Πάρης Παπανικολάου στις 10 Φεβρουάριος 2014 στις 23:32 — 5 σχόλια

Μάτια βουρκωμένα



Μάτια βουρκωμένα ριχτήκανε στο κλάμα,

έσταζαν τα δάκρυα στ’ άνθη του αγρού,

φόβος παγερός όπως σε αρχέγονο δράμα,

έπληξαν την ψυχή σου τα πάθη του κακού.



Τα μάτια σου που τα ‘βλεπα πάντα όμορφα,

ακόμα και μουσκεμένα ήταν φωτεινοί ήλιοι,

όπως σε ατέλειωτα της νύχτας μαγευτικά όνειρα,

στην αγκαλιά μου να σε σφίγγα εν’ αυγουστιάτικο δείλι.



Να ‘μουν στο κόσμο της καρδιάς σου η…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Πάρης Παπανικολάου στις 10 Φεβρουάριος 2014 στις 20:10 — 6 σχόλια

Λαχταρώ



Λαχταρώ να γευτώ,

τα χείλη σου μια βραδιά,

τα μάτια σου να δω,

να λάμπουν από χαρά.



Ο έρως χρόνια δε κοιτά,

μικρή μου καστανούλα,

η καρδιά μου από έρωτα πετά,

τα δάκρυα σε μια λιμνούλα.



Ήσουν τόσο γοητευτική,

πλανεύτηκα όταν σ’ αντίκρισα,

για πρώτη φορά σε μια πλατεία.



Η ομορφιά σου ήταν θαμπωτική,

της αγάπης…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Πάρης Παπανικολάου στις 9 Φεβρουάριος 2014 στις 14:28 — 5 σχόλια

Ένας έρωτας

Έρεε το πάθος ανέμελα,

ένα βράδυ βροχερό,

στην αγκαλιά του έρωτα.

 

Τα μάτια της έλαμπαν από χαρά,

γαλάζια στο χρώμα της θάλασσας,

γαλήνια ένοιωθα όταν με κοιτά.

 

Τα…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Πάρης Παπανικολάου στις 8 Φεβρουάριος 2014 στις 0:44 — 6 σχόλια

Γλυκό συναίσθημα

Τα μάτια σου αυτά,

γιοφύρια της χαράς,

τόσο σαγηνευτικά,

κοιτούσα μονομιάς.



Το βλέμμα δε μπορώ,

να τραβήξω από σένα,

το πάθος αναζητώ,

στα χείλη τα φραουλένια.



Ήσουν η οπτασία,

που έδινε ευτυχία,

στης καρδιάς την ουτοπία.



Σε νεραϊδίσιων βάλτων,

πανδαισία χρωμάτων,

γλυκών συναισθημάτων.





Πάρης Π.…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Πάρης Παπανικολάου στις 6 Φεβρουάριος 2014 στις 1:52 — 5 σχόλια

Ύστατη ελπίδα

Σκληρή, αχάριστη, άπονη και κουφή,

έφυγες να χαρίσεις τα ζεστά σου χάδια,

σε μιαν άλλη αγκαλιά και μ’ έριξες τον δύστυχο,

στην απόγνωση βυθισμένο τα βράδια.



Ωστόσο μετανιωμένος σ’ εκλιπαρώ,

να ‘ρθεις…

Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Πάρης Παπανικολάου στις 6 Φεβρουάριος 2014 στις 1:45 — 5 σχόλια

Στατιστικά ιστοσελίδας


Βίντεο

Σήμα

Γίνεται φόρτωση...

Φόρουμ

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΟΥ

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

Η Ποίησή μου

Ξεκίνησε από τον/την Βαγγέλης Βουτσίνος 10 Φεβ. 0 Απαντήσεις

ἡ κατάρα τῆς Ἀθηνᾶς

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 29, 2023. 0 Απαντήσεις

μαζὺ μὲ τὴν ἐπάνοδό μου, αὐτό

Ξεκίνησε από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο. Τελευταία απάντηση από τον/την Ἰάνης Λὸ Σκόκκο Ιουν 19, 2023. 1 Απάντηση

© 2024   Created by Nikolakakos Georgios (spartinos).   Με την υποστήριξη του

Διακριτικά  |  Αναφορά προβλήματος  |  Όροι χρήσης

SEO Services