Αλησμόνητη αγάπη

[Πάρης Παπανικολάου]

Αλησμόνητη αγάπη,
βασανίζει την καρδιά,
δεν αντέχω άλλο την λύπη,
δε περνάει κ’ η βραδιά.

Δε μπορώ να σε ξεχάσω,
όσο και να προσπαθώ,
θέλω να σε αγκαλιάσω,
πια κοντεύω να τρελαθώ.

Είσαι σαν την ανεμώνη,
που ανθίζει ένα πρωί,
η ψυχή μου είναι μόνη,
πονεμένη και πικρή.

Στα χειλάκια σου θα δώσω,
το φιλί μου το γλυκό,
κλαίω ώσπου να βαλαντώσω.
πάθος μου γοητευτικό.

Πάρης Π.

[Πάρης Παπανικολάου]

Καλό Σαββατοκύριακο...

[Δημήτριος Γκόγκας]

Πάρη καλό απόγευμα....δεν θα σταθώ λέγονταςπόσο καλό είναι  πόη γλυκύτητα βγάζουν οι στίχοι σου. Τα έχουμε πει ξανά . Θέλω να επισημάνω και εάν κάνω λάθος μου το σημειώνεις, ότι σε αυτό το ποιημά σου δουλεψε η αφαίρεση ή θα πρέπει να υποχτηρίξω πως αρκετά παίδεψεςτις λέξεις και γενικότερα τους στίχους. Υπάρχει ρυθμός του 15σύλλαβου αλλ΄ασε μια δυο στροφές λιγάκι ξεφεύγεις,, φαλτσάρεις χωρίς αυτό να μειώνει την αξία του. 

[Πάρης Παπανικολάου]

Καλησπέρα κ. Δημήτρη... ευχαριστώ πολύ για τον σχόλιο σας και τον χρόνο που αφιερώσατε στη δημοσίευση μου !!!

Σωστά επισημάνατε η 3η και 4η στροφή ξεφεύγουν όσον αφορά ρυθμό κ μελωδία,

είναι εμφανές άλλωστε αυτό, δεν είναι ότι το δεν το παρατήρησα, αλλά οι στίχοι βγάζουν και περιγράφουν αυτό τον συναισθηματισμό και σκέψη που ένοιωθα κατά την πορεία γραφής, εαν το δούλευα μετέπειτα ως προς το ρυθμό και την μελωδία για να το τελειοποιήσω θα χάνονταν οι εικόνες - νόημα των στίχων...κι έτσι προκειμένου να μη χαθεί το νόημα τους...προτίμησα να το αφήσω σε αυτή την μορφή που είναι κι ας είναι ατελή ως προς την στιχουργική... κι αυτός είναι ο στόχος μου... οι σκέψεις και τα συναισθήματα να έχουν τον πρώτο ρόλο στο σύγγραμμα...και κάτα δεύτερον όλα τα υπόλοιπα. ρίμα - μέτρο κλπ. 

Καλό βράδυ !

[Πάρης Παπανικολάου]

Επίσης πρέπει να πω δεν έχω στόχο να γίνω στιχουργός, δεν επιθυμώ κάτι τέτοιο, με αρέσει στα ποιήματα να χρησιμοποιώ ρίμα κυρίως και όχι τόσο το μέτρο για δυο λόγους:

πρώτα γιατί με αρέσει και δεύτερον βασικότερο, χρησιμοποιωντας ρίμα, με βάζει, θα το 'λεγα όπως παρατηρώ στον εαυτό μου σε τάξη τις σκέψεις μου και έχουν μια συνοχή τα λεγόμενα μου βοηθώντας και σε έμπνευση ακόμα...συγκριτικά με τον ελεύθερο στίχο που θα πρέπει να το περάσω το κείμενο πολλές φορές και αν καταφέρω να έχει μια λογική κι όμορφη συνοχή...αυτός είναι ο βασικός λόγος που επιλέγω την ρίμα.