Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Ύστατη ελπίδα

Σκληρή, αχάριστη, άπονη και κουφή,
έφυγες να χαρίσεις τα ζεστά σου χάδια,
σε μιαν άλλη αγκαλιά και μ’ έριξες τον δύστυχο,
στην απόγνωση βυθισμένο τα βράδια.

Ωστόσο μετανιωμένος σ’ εκλιπαρώ,
να ‘ρθεις γρήγορα και πάλι σε μένα κοντά,
γιατί οπωσδήποτε έσφαλα κ' εγώ, σου χαρίζω
μιαν ύστατη επίκληση απ' την πονεμένη μου καρδιά.

Χορεύαμε μαζί αγκαλιασμένοι θυμάσαι;
Νόμιζα ότι θα καταφέρναμε στολίδι της ζωής μου,
ότι λάθη κι αν κάναμε σ' αγάπησα και θα σ' αγαπώ,
μ' όλη την δύναμη της ψυχής μου.

Είμαστε χώρια και δεν έπαψα να σ' αναζητώ,
σε λατρεύω όσο τίποτε άλλο στο κόσμο γλυκιά μου,
θα σε περιμένω για πάντα πλάι μου να γυρίσεις,
να ξαναερωτευτούμε, όπως την πρώτη φορά νεράιδα μου.

22/01/2011
Πάρης Π.

Προβολές: 53

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 3 μέλη

Σχόλιο από τον/την Πάρης Παπανικολάου στις 6 Φεβρουάριος 2014 στις 1:46: Ένα παλαιότερο από την αρχειοθήκη μου !!!

Σχόλιο από τον/την ΠΑΥΛΙΝΑ στις 6 Φεβρουάριος 2014 στις 9:14: Ομορφη αρχειοθήκη!!!

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 7 Φεβρουάριος 2014 στις 16:06: Πολυ ωραιο!!!

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 7 Φεβρουάριος 2014 στις 22:51: Όταν ψάχνεις τα συρτάρια όλο και κάτι καλό θα βρεις!

Ωραιότατο και από καρδιάς Πάρη!!!