Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Ιανουάριος 2009 Καταχωρίσεις ιστολογίου (204)

Γιάντα μικρό ναζιάρικο (Νησιώτικο)

Θαρρώ πως τ' αποφάσισες μικρή να με τρελάνεις,

και πριν να ‘ρθει η ώρα μου θέλεις να με ξεκάνεις.

Τι μια μου λες ότι με θες και μ' αγαπάς για πάντα,

την άλλη με περιφρονείς και σε ρωτάω γιάντα.

Γιάντα μικρό ναζιάρικο με κάνεις άνω κάτω,

Παρασκευή να λες το ναι και όχι το Σαββάτο.

Ποτ' από δω ποτ' από κει σαν μέλισσα γυρίζεις,

με το κεντρί σου τη καρδιά φαρμάκι την ποτίζεις.

Να καταλάβω δε μπορώ αν έρχεσαι ή πηγαίνεις,

σαν το πουλί στον… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 22 Ιανουάριος 2009 στις 0:27 — 10 σχόλια

Όστρακο..

Πως να σου πω για τις σιωπές;

σαν δεν υπάρχει το κενό

δε βγαίνουνε οι φθόγγοι

με τη γλώσσα του σώματος μιλώ

με τα θλιμμένα μάτια,

τη νοηματική μου έμαθαν

οι βράχοι που σμιλεύω

σ΄ένα κατάρτι πήλινο

σημαία δε γυρεύω

Πως να σου πω

για το κυπαρισσόμηλο που από παιδί

στις χούφτες μου το έκλεινα

μαργαριτάρι να γενεί

τάμα να το προσφέρω

σ΄ έναν αλλιώτικο θεό,

έναν… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την L.N.E στις 21 Ιανουάριος 2009 στις 21:49 — 11 σχόλια

Σώσε τα πρέπει σου

Κλείσε τα μάτια σου...

για ν΄αποφύγεις τη μορφή μου

τ΄αυτιά σου κλείσε....

να μην ακούσεις τη φωνή μου

σφράγισ΄τα χείλη σου..

μην σου ξεφύγει το "'σ΄αγαπώ"

κλείδωσ΄το σώμα σου...

που τρέμει απόψε να μη το δω

Πέσε σε λήθαργο...

για να μη νιώσεις το κορμί σου

φωτιά να παίρνει...

και να καίει την ενοχή σου

πνίξε τα θέλω σου..

σ΄ένα ποτάμι από προφάσεις

σώσε τα πρέπει σου

και πάρε τώρα αποφάσεις

Ό,τι κι αν… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την PEIRAIOTISSA στις 21 Ιανουάριος 2009 στις 17:56 — 14 σχόλια

Μ’άφησες μόνο στη βροχή

Μ’άφησες μόνο στη βροχή

Στη μοναξιά στο κρύο

Και την αγάπη στη ψυχή

Κομμάτια χίλια δύο

Μ’ένα χαμόγελο σβηστό

Στα πικραμένα χείλη

Και το παράθυρο κλειστό

Στην άνοιξη τ’Απρίλη

Το χρόνο θέλω πίσω να γυρίσω

Κι απ’την αρχή όλα να τα ζήσω

Είναι ωραία τού έρωτα η ζάλη

Κι ας ξανακάνω τα ίδια λάθη πάλι

Μ’άφησες μόνο στη βροχή

Στην ερημιά στ’αγιάζει

Και τ'όνειρό μου θα χαθεί

Στην πίκρα στο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 21 Ιανουάριος 2009 στις 16:30 — 15 σχόλια

Οι αμαρτίες μου

18—1--2009

11:39:52 PM

Οι αμαρτίες μου

Τι να τα κάνω τα λεφτά

Χρυσάφια και τα σπίτια,

Αφου μου έβαλες φωτιά

Ζωή μεσα στα στήθια.

Τα χρόνια μου τα πέρασα

Και την ζωή θα αφήσω,

Ήθελα την ψυχούλα μου

Μόνο να εξαγνίσω

Θέλω να ξομολογηθώ

Να πω τα κρίματα μου,

Και κάποιες αμαρτίες μου

Που κρίβω στη καρδιά μου

Σε ποιον να πω τον πόνο μου

Και να με καταλάβει,

Θέλω να ρθει ένας… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την agrampeli στις 21 Ιανουάριος 2009 στις 14:51 — 8 σχόλια

Ολα στα μέτρα του φονιά

Στον Γιώργο τον φίλο μου

Τον αριστερό[ όταν ζούσαμε τα πέτρινα χρόνια] 1969 πρωτογνωρίσαμε την κλωτσια των αστυνομικων!!!

Ήσουν, μικρός κ’ ανώριμος

Και ήθελες, να δικάσεις

Ήσουν μικρός, δεν μπόραγες

Να φτάσεις, και να πιάσεις

Είχες λουλούδια, στην καρδιά

Μια πέτρα, μες τη ψυχή σου

Γιατί, το χέρι του φονιά

Στιγμάτιζε! την ζωή σου

Ήσουν μικρός, μα γνώριμος

Σαν να είχες, χίλιες γνώσεις

Ήσουν μικρός, δεν… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 21 Ιανουάριος 2009 στις 12:30 — 10 σχόλια

ΝΥΜΦΗ ΚΟΡΗ ΛΑΓΓΕΜΕΝΗ

Στου άγιου χρόνου τα τεμένη,

νύμφη, κόρη λαγγεμένη,

κάθεται στον αργαλειό.

Την ανέμη της γυρίζει,

και τραγούδι ψυθιρίζει,

για τον πόνο τον παλιό.

Με κλωστή μαλαματένια

αστραπή, κτυπάει τα κτένια,

δυνατά με υπομονή.

Με γητειές, ξόρκια και μάγια,

φαίνει η μάγισσα η νάγια,

ηλιοκέντητο πανί.

Με του πόθου το βελόνι,

μία ράβει, μιά ξηλώνει,

της αγάπης φορεσιά.

Σ'άλλον δίνει στολισμένη,

άλλος με κουρέλια… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την paroikos στις 21 Ιανουάριος 2009 στις 10:31 — 8 σχόλια

ΔΕΝ ΣΟΥ ΘΥΜΩΝΩ

ΔΕΝ ΣΟΥ ΘΥΜΩΝΩ

πριν φύγεις απόψε

πριν χαθείς πριν χαθώ

πριν με σκοτώσεις «εν ψυχρώ»

κι αδιάφορα την πλάτη σου γυρίσεις

άσε την αγάπη μου να κρύψω

στο βάθος της καρδιάς σου το ιερό

πρέπει ν΄ έχει ένα μέτρο να συγκρίνει

όταν άλλος θα σου λέει «σ΄ αγαπώ »

δεν σου θυμώνω δεν σου θυμώνω

Εγώ κακία δεν σου κρατώ

Και στο δηλώνω ναι στο δηλώνω

Ότι κι αν κάνεις θα σ΄ αγαπώ

πριν φύγεις απόψε

πριν χαθείς μες τη… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΕΡΩΤΙΚΟΣ στις 21 Ιανουάριος 2009 στις 10:29 — 8 σχόλια

Aμετανόητο άγγιγμα...

Σε μια άλλη διάσταση,
θα μπούμε αμετανόητοι
για αυτό το πάθος,
που δεν γνωρίζει σύνορα
και λογική του χρόνου..

Θα ματώσω επάνω
σε όσα αγαπήσαμε
και πιστέψαμε, αφόρητη
σύνδεση σε άφθαστη διάρκεια,
να μετουσιώνεται
γύρω από το άγγιγμα,
του τέλειου κορμιού σου.

Προστέθηκε από τον/την santana στις 21 Ιανουάριος 2009 στις 9:59 — 11 σχόλια

Τις νύχτες ένα όνειρο παλιό

Μάτια κλειστά , χαμόγελα σβηστά

και σιωπές νοήματα γεμάτες

στιγμές που δεν τολμήσανε να 'ρθουν

πρόσωπα λυπημένα κι αυταπάτες.

Τις νύχτες ένα όνειρο παλιό

στις μύτες των ποδιών του περπατάει

διώχνει όλες τις σκέψεις μακριά

και πάντα στο πλευρό μου ξενυχτάει.

Και έρχεται τη μια σιωπηλό

την άλλη ντροπαλό ή θυμωμένο

μα πάνε χρόνια που δεν του μιλώ

που τό 'χω απ' τη ζωή μου ξεγραμμένο.

Τις νύχτες ένα όνειρο… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Κατερίνα στις 21 Ιανουάριος 2009 στις 0:19 — 14 σχόλια

Μη τους ακούς (με τραγούδι) - ζειμπέκικο

Μη τους ακούς που με κακολογούνε

ζηλεύουνε γιατί με αγαπάς.

Μη τους πιστεύεις ότι και να σου πούνε

μα τη καρδιά μου σφικτά τηνε κρατάς.

Σε αγαπώ στ’ ορκίζομαι μικρό μου

είσαι η φωλιά μου στο δέντρο της ζωής.

Σε αγαπώ και είσαι τ’ όνειρο μου

να μας χωρίσει δε το μπορεί κανείς.

Λόγια πολλά σου είπανε για μένα

πως μ’ είδανε με άλλες να γυρνώ.

Άστους να λένε και μην ακούς κανένα

άκου μονάχα αυτά που θα σου πω.

Σε αγαπώ… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 20 Ιανουάριος 2009 στις 18:00 — 12 σχόλια

Τα πέντε γράμματα

Aν μπορούσες να δεις τη σκέψη μου

θά΄βλεπες μέσα μόνο εσένα

αν μπορούσες να μπεις στο αίμα μου

εκεί κυλάς..μαζί μ΄έμένα

Τα πέντε γράμματα απ΄τ΄όνομά σου

πάνω στο δέρμα μου είναι γραμμένα

τα λόγια πού΄πες πριν από χρόνια

μεσ΄την καρδιά μου τά΄χω κρυμμένα

Δεν ξέρεις τίποτα..κι ούτε θα μάθεις

πόσο υποφέρω...πόσο μου λείπεις

ό,τι έχω πάθει...εσύ μην πάθεις

είναι φρικτό να νιώθεις τύψεις

Να μην μπορείς να… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την PEIRAIOTISSA στις 20 Ιανουάριος 2009 στις 16:02 — 10 σχόλια

ΜΙΑ ΑΝΑΣΑ ΖΩΗΣ!

Μια ανάσα ζωής

απ' τα χείλη μου πήρες,

και ξυπνήσαν θαρρείς,

κοιμισμένοι κρατήρες!

Μια σταγόνα δροσιάς,

το δικό σου το χάδι.

Πινελιές ζωγραφιάς,

σ' ένα άχαρο βράδυ!...

΄Ενα διάλειμμα πες,

σε μια άχρωμη μέρα,

ήταν Τρίτη μου λες

κι όμως ήταν Δευτέρα.

Σ' αγαπώ μου' χες πει,

κι εγώ σ' είχα πιστέψει,

όμως κάποιο πρωϊ,

είχες φύγει πριν φέξει!...

Στο κελί σου σκυφτός,

ξαναγύρισες φως μου,

τι κι αν… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Νίκη-Αννα Π. στις 20 Ιανουάριος 2009 στις 15:30 — 9 σχόλια

Σαν την Παλίρροια η καρδιά σου

Σαν την παλίρροια η καρδιά σου

Εγώ ψάχνω να την βρω

Φεγγάρι που χάνεσαι την νύχτα

Και σ’ ένα ήλιο σκοτεινό

και εγώ που τόσο σ'αγαπώ

Πόσο ήθελα να σου μοιάσω

Να γίνω αγέρας να πετώ

Όπου σε παν τα κύματα σου

πλάι σου μια ώρα να βρεθώ

Μες την παλίρροια τα όνειρα σου

σβήνουν κάθε πρωινό

στ α μάτια μένει μόνο η πίκρα

στην ζωή σου ένα κενό

και εγω να λιώνω να πονώ

πόσο ήθελα να σου μοιάσω

να γίνω αγέρας να… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 20 Ιανουάριος 2009 στις 14:34 — 8 σχόλια

Patas me sta8era bimata

Erxesai stis skepseis moy
pantote aprosklitos
mazi soy ftanei ki o 8ymos
dynatos ki aprosdokitos

Patas me sta8era bimata
3ereis kala to dromo
na milas me ainigmata
exeis ma8ei ton tropo

Erxesai tis meres moy
na tis anastatwseis
ta kataferneis pantote
na me plhgwseis.

Patas me sta8era bimata
3ereis kala to dromo
na milas me ainigmata
exeis ma8ei ton tropo

Προστέθηκε από τον/την Mυρτώ στις 20 Ιανουάριος 2009 στις 11:23 — 8 σχόλια

Παντού σιωπή

(κ)

Σιωπή, παντού σιωπή

όλα αυτά που πάντα σε θυμίζουν

ένα - ένα από μόνα τους γκρεμίζουν

με έπνιξαν τόσα πολλά γιατί

παντού σιωπή

(ρ1)

Περιμένω τόση ώρα να γυρίσεις

το ρολόι μου κρατάει συντροφιά

κι άλλη μια βραδιά το βλέπω πως θα αργήσεις

μες στα μάτια μου μια μαύρη συννεφιά

(ρ2)

Είσαι μόνη σού ή άλλος σ’ αγκαλιάζει;

σε φιλάει ή σου αγγίζει το κορμί;

κι αν η αγάπη που σου έχω σε τρομάζει

είναι η αιτία ή απλά μια… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ ΛΑΟΥΔΗΣ στις 20 Ιανουάριος 2009 στις 0:24 — 8 σχόλια

Άιντε

Άιντε να περάσουμε
κι αυτόν εδώ το σκόπελο,
ας μην το προδικάσουμε
ότι θα είν' ανώφελο.

Άκου το προσκλητήριο
και της καρδιάς το πρόσταγμα,
πριν πιούμε δηλητήριο,
του πόνου το απόσταγμα.

Λίγο πριν την κατάλυση
τον έρωτα να σώσουμε,
κάποτε την απάρνηση
κι οι δυο θα την πληρώρουμε.

Άιντε μια προσπάθεια
μην πέσουμε στα άπατα,
στα τελευταία στάδια
κάνει η ψυχή μας άλματα.
------

Προστέθηκε από τον/την Ειρήνη στις 19 Ιανουάριος 2009 στις 22:00 — 13 σχόλια

Μέσο θα βάλω δυνατό, γιά τους Νατάσσα-Σπαρτινό..

Οι μόνοι που γνωρίζανε τα κόλπα τα κρυμμένα,

ήτανε ο Σπαρτινός κι η Νατάσσα η 'σένια'...

Μου γράψαν στο ερώτημα, φατσούλες πως να βάζω,

διάφορα 'μαγειρικά' που διόλου δεν 'σκαμπάζω'.

Τ' άφησα..!! Τα παράτησα..!! Αμορφωσιά με δέρνει...

Τότε ο μόρτης Σπαρτινός, το Super-pouma στέλνει...

Μου έστειλε, του έστειλα και αλληλοσταλθήκαμε

και τότε εγώ κι η 'γκλάβα' μου κάπου μια άκρη βρήκαμε.

Τις μαγικές φατσούλες πιά, τώρα και γω κατέχω,

αν κι… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την Στιχοπλάστης στις 19 Ιανουάριος 2009 στις 14:17 — 20 σχόλια

Η ψυχή (το δικό μου πιστεύω)

Όταν πεθαίνει η ψυχή δεν μπαίνει με στο χώμα,
περιπλανιέται στο κενό για να μπει σ’ άλλο σώμα.

Κι εκεί στην περιπλάνηση ότι έζησε ξεχνάει,
μα την κατάλληλη στιγμή πίσω ξαναγυρνάει.

Το σύμπαν το απέραντο ειν’ των ψυχών λιμάνι,
που ξεκινάει κάθε μια, ταξίδι για να κάνει.

Ταξίδι είναι η ζωή, ψυχής με ένα σώμα,
απόλαυσε το όσο μπορείς, έχεις καιρό ακόμα!!!

Προστέθηκε από τον/την Γιάννης Πρεβενιός στις 19 Ιανουάριος 2009 στις 14:00 — 14 σχόλια

Μου είπες πως πάλιωσα!!

Κάποτε μου λεγες αγέρας σου

Να γίνω

Στου ονείρου σου μέσα να είμαι

Της στιγμές

Κάποτε μου έδινες τα χείλη σου

Να πίνω

Σε θάλασσες και νύχτες να ζούμε

μαγικές

μα τώρα τέλειωσαν,

μου πες πως, πάλιωσα

και σβήσαν οι χαρές

ήρθανε κύματα κρυφά μηνύματα

και άλλες αγκαλιές

κάποτε μου λεγες ανάσα σου

να γίνω

του πόνου σου μέσα να πνίξω

της πληγές

κάποτε μου λεγες την φλόγα σου

να σβήνω

μου λεγες… Συνέχεια

Προστέθηκε από τον/την ορφανιδης νικος στις 19 Ιανουάριος 2009 στις 13:32 — 10 σχόλια