Μες του μυαλού μου τα στενά,ένας αλήτης κυβερνά,ένας δραπέτης του φωτόςσαν ζυγιασμένος αετός.Μέσα στης νιότης μου το χώρο,της νύχτας πλήρωνα το φόρο,χίλια τραγούδια για σημαίακαι μια  αγκαλιά στην προκυμαία.Μέσα στα χρόνια που περάσαν,ποτά, ξενύχτια με γεράσαν,και των δεκάδων αρωμάτων,γλυκές γυναίκες των θαυμάτων.Μέσα στις νότες που με βρήκαν,θυμάμαι αυτές που μ' αρνηθήκαν,γράφω για αγάπη σε άσπρο τοίχο,με μαύρο δάκρυ γράφω στίχο.Μέσα στου χρόνου την φουρτούνα,λευκό πανί σε μαύρη σκούνα,ήμουν…Δείτε περισσότερα