ΓΙΑ ΠΟΙΑ ΣΕΛΗΝΗ ΜΟΥ ΜΙΛΑΣ



Τα μάτια σου δεν με θωρούν

τα χείλη σου δεν καίνε

και συ μου λες να προσπαθώ

να νιώσω τι μου λένε.

(Ρ)

Για ποια σελήνη μου μιλάς

τι όνειρα μου φέρνεις

εγώ δεν μένω πια εδώ

τι θέλεις τι γυρεύεις.



Δεν είμαι δω και πια δε ζω

έπαψα να ελπίζω

πώς να στεριώσει το φιλί

σε χρώμα μόνο γκρίζο.



Έχω ξεχάσει ν’ αγαπώ

ν’ αγγίζω τους πλανήτες

με νιώθει μόνο η βροχή

μαζί με τους… Συνέχεια

ΠΟΤΕ ΜΟΥ ΔΕ ΛΗΣΜΟΝΗΣΑ



Τ’ άστρο σβήστηκε εκεί

το νιώσαμε κι οι δύο.

Πώς, πονέσαμε πολύ

πικρό, πιοτό το αντίο.



Ποτέ μου δε λησμόνησα

τι σήμαινες εσύ,

για εμένανε εσύ.

Ποτέ, καρδιά δεν έδωσα

σε ξένη αγκαλιά

σε αλλουνού φιλί.



Το πλοίο μίσησα τρελά

που μ’ έκλεψε μακριά σου.

Να’ ρθω νοστάλγησα ξανά

να’ ρθω στη γειτονιά σου.



Ποτέ μου δε λησμόνησα

τι σήμαινες εσύ,

για εμένανε εσύ.

Ποτέ,… Συνέχεια

ΠΕΦΤΟΥΝ ΟΙ ΣΤΑΛΕΣ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ







Πέφτουν οι στάλες της βροχής, μαζεύονται στο χώμα.

Πέφτουν και δάκρυα οργής, που είσαι σ’ άλλο στρώμα.

Εγώ για σένα μια ζωή, πάντα να ανασαίνω

και συ άδικος κριτής, να μ’ έχεις να πεθαίνω.



(Ρ)

Πέφτουν τα δάκρυα βροχή

αλάτι στην πληγή μου!

Τόσα γιατί μ’ ακολουθούν

στην άπονη ζωή μου!



Κλαίει τώρα ο ουρανός, καρτέρι έχει στήσει

στης λησμονιάς σου το στρατί, που μ’ έχεις… Συνέχεια

ΠΑΡΕ ΤΟ Σ’ ΑΓΑΠΩ ΜΟΥ





Με κοίταξες με το βλέμμα σου αυτό...

το μπλε του με καθήλωσε και πάλι!

Και κείνο το αντίο, που σου’ χα από καιρό

κρύφτηκε πάλι, πίσω από ένα δάκρυ!



Σ’ ακούω να μιλάς, με λόγια τρυφερά.

Πως θέλεις πάντα, να’ σαι μαζί μου!

Ελπίζεις λες, και κάνεις όνειρα τρελά

Να γεύεσαι θες, αιώνια τα φιλιά μου!



Είπα να πάρω το δρόμο για το γυρισμό

μα εσύ, συνέχισες αγάπη να μου τάζεις!

«Πάρε το σ’ αγαπώ μου, να… Συνέχεια

ΠΟΣΟ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ





Γέλασα στη παρέα σας, με κάποιο αστείο

και έπεισα τους πάντες, πως καλά περνώ!

Κάποιος ψιθύρισε, τι τάχα να μου λείπει!

Τ’ άστρα πως έχω δικά μου, μα και τον ουρανό!





Πόσο μου λείπεις αγάπη μου, ήθελα να φωνάξω!

Στο σώμα να το χαράξω, μήπως και λυπηθείς!

Κουράστηκα να σκορπίζομαι, θέλω στα χέρια σου ν’ αράξω!

κι όσα χρόνια δεν είπαμε, να’ ρθεις και να μου πεις!



Το δάκρυ μου, δε μπόρεσα άλλο πια… Συνέχεια