Θα ονειρευτώ παράφορα κάποιο θλιμμένο βράδυ το φως να δω του φεγγαριού να αγγίζει το νερό την τρομαγμένη αστραπή που αρνείται το σκοτάδι και ξάφνου σβήνει χάνεται στον γητευτή ουρανό.Θα ονειρευτώ της άνοιξης τον πιο δροσερό αγέρα σαν ξεγλιστρά περίτεχνα και γέρνει τα λουλούδια κι αν στάξει ήλιο και ευωδιά καθώς θα σβήνει η μέρα της νιότης τα χρυσά μαλλιά θα λύσουν με τραγούδια.Θα ονειρευτώ τους κεραυνούς στην άγρια καταιγίδα τις σκέψεις που εξελίσσονται σε αφόρητες κραυγές και τους δραπέτες της…Δείτε περισσότερα