Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Φλόγα Πορφυρή

Έκπτωτοι με αποδιώξανε, φορώντας μου στεφάνι.

Πύρινες γλώσσες μ άφησαν σε στενεμένη γη.

Μάνα! όταν σου φώναξα με έλουσες, με μελάνι

να γράφω την γυμνή ψυχή, στυγνά με ενοχή.

Σάπιοι καημοί με έσυραν σ αδιάβατη χαράδρα,

αποδιωγμένη πνίγομαι, σπρώχνοντας την καρδιά.

Να ζήσω όταν γύρεψα, μου έφραξαν την ανάσα

Έρημοι, δύσβατοι συρμοί του ελέους η μοναξιά.

Βέβηλα όνειρα βίασαν τα όσια και ιερά μου

τόσο το έλεος τους ζω, που όλο ξερνώ χτικιό.

Φρενιάζονται οι ελπίδες μου, σφάζουν τα σωθικά μου

και η στερνή ανάσα μου, δεν σβήνει να σωθώ ..

Φτηνή Στιγμή, επάρατη, κουβάλησα σαν φταίχτρα.

Τυλίγομαι και κρύβομαι να μην με ξαναδώ.

Κι αφού, δεν φτάνω την ζωή και είμαι σαν την πέτρα,

γίνομαι φλόγα πορφυρή και καίω το εγώ!

Προβολές: 12

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 18 Φεβρουάριος 2011 στις 9:10: Καταπληκτικο!!!

καλημερα

Σχόλιο από τον/την Κωνσταντίνος Μαλάμος στις 18 Φεβρουάριος 2011 στις 9:12: Πάρα Πολύ Ωραίο .......!!!!!!!

Την Καλημέρα μου !!!!!!!!!!

Σχόλιο από τον/την Τάσος Π. Δασκαλάκης στις 18 Φεβρουάριος 2011 στις 18:30: .
Πάρα πολύ καλό και δυνατό!!!!!!!!!!!!!!!!

Την καλησπέρα μου!

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 18 Φεβρουάριος 2011 στις 20:40: Φτηνή Στιγμή, επάρατη, κουβάλησα σαν φταίχτρα.

Τυλίγομαι και κρύβομαι να μην με ξαναδώ.

Κι αφού, δεν φτάνω την ζωή και είμαι σαν την πέτρα,

γίνομαι φλόγα πορφυρή και καίω το εγώ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Καταπληκτικό!!!

Πάρα πολύ μου άρεσε!!!