Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Πατέρα μ' ακούς

Πατέρα μ’ ακούς
Έφυγες
Κι ο ουρανός σκοτείνιασε
Τα σύννεφα γιγαντιαία
Σέρνουν κλαίγοντας
Τα βήματά τους
Τα πουλιά δεν πετούν
Κρύφτηκαν μες στα δάση
Και τις λόχμες
Ο ήλιος αποκαμωμένος
Έγειρε στο μαξιλάρι του
Η θάλασσα μπλάβα
Και βλοσυρή
Απώλεσε
Τη νηφαλιότητά της
Τα βουνά σκυθρωπά
Σκεπάστηκαν με τη χιονάτη
Κουβέρτα τους
Οι κάμποι θλιμμένοι
Νέκρωσαν
Σαν εγκαταλελειμμένα
Κοιμητήρια
Τα ποτάμια φουσκωμένα
Άσπρισαν απ’ το θυμό τους
Οι λίμνες πάγωσαν
Σαν το χαμόγελο στα χείλη.

Πατέρα μ’ ακούς
Έφυγες
Κι η πολιτεία γκρίζαρε
Οι στέγες αναδίνουν
Μαύρους καπνούς
Τα μπαλκόνια στάζουν
Δάκρυα πικρά
Στα ολισθηρά πεζοδρόμια
Οι δρόμοι ερημικοί
Στην απελπισία τους
Παραδομένοι
Οι καστανάδες στις γωνίες
Περίλυποι
Ζεσταίνουν τα χέρια τους
Τ’αγάλματα στις πλατείες
Γυμνά
Τουρτουρίζουν απ’ το κρύο
Οι κήποι μελαγχολικοί
Με δέντρα ανεμοδαρμένα
Που γέρνουν
Στο μελανωπό ουρανό.

Πατέρα μ’ ακούς
Έφυγες
Και στα στήθια της οδύνης
Ραμφίζει ακατάπαυστα
Ο γυπαετός.

Προβολές: 16

Μου αρέσει

Αυτό αρέσει σε 0 μέλη

Σχόλιο από τον/την ΚΟΝΤΙ ΔΟΝΑΡΑ ΝΤΙΝΑ στις 23 Ιανουάριος 2010 στις 13:17: ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΗΚΟΙ ΣΤΙΧΟΙ///////ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ////ΤΗΝ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΟΥ////

Σχόλιο από τον/την Στιχοπλάστης στις 23 Ιανουάριος 2010 στις 15:30

Σχόλιο από τον/την Μίνα στις 23 Ιανουάριος 2010 στις 19:17: Οι λίμνες πάγωσαν
Σαν το χαμόγελο στα χείλη

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 23 Ιανουάριος 2010 στις 19:45: Πατέρα μ’ ακούς
Έφυγες
Και στα στήθια της οδύνης
Ραμφίζει ακατάπαυστα
Ο γυπαετός.
Καταπληκτικο!!!
καλησπερα

Σχόλιο από τον/την ELPIDA στις 23 Ιανουάριος 2010 στις 20:36

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 23 Ιανουάριος 2010 στις 22:10: Τα απότοκα της απουσίας....

Σχόλιο από τον/την ΞΗΡΟΜΕΡΙΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ στις 23 Ιανουάριος 2010 στις 22:23: Ο πόνος από τον τελειωτικό χωρισμό εκφρασμένος από το γόνο στον γονιό με τον πιο υπέροχο τρόπο!!!!!! Φανταστικό Ισίδωρε !!!!!!!