ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ

[Κωνσταντίνος Μαλάμος]

 

Είναι ο Χρόνος Σκοτεινός

κι ο Δρόμος του κομμένος,

μια Πέτρα που το Λάβωσε

κι ο Πόνος του Διπλωμένος.

 

Μέρα τη Μέρα προσπαθεί

το Σώμα του να γιάνει (γιατρευτεί),

να μπει μες το κατάστιχο (θεού)

Ευχής να το προκάνει.

 

Μέσα απ’ τα στήθη του ξανά

την γέννηση (του) προβάλει,

σαν μια Αιώνια μοναξιά

που ανοίγει (μέσα) σ’ ένα Χάδι.

 

Και όταν τα Δέντρα Ανθίζουνε

σε Ευλογημένη ώρα,

γίνεται ο Χρόνος Σόφισμα

σε Διαλεγμένη Χώρα.

 

Είναι  ο Χρόνος Φωτεινός

κι ο Δρόμος του π’ Ανοίγει,

σαν το Κερί που Έλειωσε

Δείχνοντας (μέσα σ’ Εκκλησιά) τ’ Όμορφο Καντήλι !

 

 

 

[Stigmi]

Ένα πόνημα.. ευλογία!!!

Την καλημέρα μου!

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Εξαιρετικο!!!

Γεια σου Κωνσταντινε

[Ειρήνη]

Και όταν τα Δέντρα Ανθίζουνε

σε Ευλογημένη ώρα,

γίνεται ο Χρόνος Σόφισμα

σε Διαλεγμένη Χώρα.

 

Πανέμορφο Κωνσταντίνε!!!

[Κατερίνα]

Είναι  ο Χρόνος Φωτεινός

κι ο Δρόμος του π’ Ανοίγει,

 

ωραιότατο Κωσταντίνε