Ποιητική γωνιά

Της ψυχής μας το στέκι

Χρόνος

Είναι κάποιες νύχτες που η σιωπή κεντάει το κατάλευκο πέπλο του πόνου

Και εγώ έτοιμος να με τυλίξει, κάθομαι πάνω στην καρέκλα του χρόνου.

Αυτού του άδικου τρελού, που κρατάει τα σκήπτρα των στιγμών,

Αυτού που γελώντας κτίζει, ομορφαίνει και στο τέλος καταστρέφει.

Ασήμαντες λεπτομέρειες, οι φόβοι μου και τα όνειρα μου,

Σαν περάσουν τα χρόνια δεν θα θυμάμαι καν ότι υπήρξαν.

Η μισάνοιχτη πόρτα όμως πάντα θα τις προδίδει,

Αυτή η πόρτα που δεν πρόλαβες να κλείσεις, δειλέ χρόνε.

Δίπλα στο κομοδίνο πάντα θα κτυπάει μια ηλιαχτίδα ενός χαμένου παράδεισου,

Το ύστατο φύλλο, η πρώτη νιφάδα, η πρώτη ζέστη, το πρώτο λουλούδι,

Αχ, το πρώτο λουλούδι πάντα θα μαρτυρούν την ύπαρξη μιας χαμένης αγάπης,

Το λουλούδι όμως που φύλαξα, ξεραμένο πια, πάντοτε θα την επιβεβαιώνει.

Τι ωραίο το λουλούδι που ξεφυτρώνει στον κήπο, τι γλυκά που μυρίζει το χώμα

Πόσο όμορφο το ουράνιο τόξο και πόσο περιπετειώδες το ταξίδι προς το χαμένο θησαυρό του

Πάντοτε τον έψαχνα, δεν σταμάτησα ποτέ μου, ακόμα κι αν μου λέγανε πως δεν υπάρχει

κι όμως υπάρχει και μόνο το ταξίδι του μπορεί να καθυστερήσει τον άδικο χρόνο που προσπερνάει ,ΕΠΙΠΟΛΑΙΑ!

Προβολές: 27

Σχόλιο από τον/την Ειρήνη στις 18 Μάιος 2011 στις 0:38: Αυτό το...ταξίδι πολύ με απασχολεί τελευταία, Αρέστη....

Ωραία έγραψες!!!

Σχόλιο από τον/την arestis aresti στις 18 Μάιος 2011 στις 1:16: σου εύχομαι να το κάνεις αν το αποφασίσεις φυσικα

Σχόλιο από τον/την Nikolakakos Georgios (spartinos) στις 18 Μάιος 2011 στις 7:21: Πολυ ωραιο!!!

καλημερα

Σχόλιο από τον/την Τάσος Π. Δασκαλάκης στις 18 Μάιος 2011 στις 7:45: .

Ωραιότατο !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Τ` ωραίο το ταξίδι του

Με γκάζια και με φρένα (Κατερίνας)

Στα ροδαλά του δειλινά

Τη νιότη νά `χουν φρέσκια.....

Την ταξιδιώτικη καλημέρα μου !