Αὐστηρότης Κυρίου Μεσιὲ τῶν γατιῶν.

[Ἰάνης Λὸ Σκόκκο]

προσευχὴ - μελλούσης στραγγαλισθῆναι -
γατούλας ποὺ τὴν πλάκωσαν ὀδύναι.

Κύριε μεσιὲ Κλινὸ, δέξου τὰς προσευχάς μου!
Δόξαν, Τιμὴν νἄχεις πλείονας τοῦ Ἐράσμου,
ντὸν'τ σφάξ μη, πλὴζ... - θἆν' ἀδικία καὶ μέγα κρίμα,
γάταν μιζερὰμπλ ἄν σφάξεις! Οὐδένα κύμα
τὰς Σοῦ χείρας ξεπλύνει, ποταμοῦ, θαλάσσης...
Πάσαν ὑπόληψιν ἐν ποιηταῖς θὰ χάσεις.
Καὶ τίνι τρόπῳ, Σὺ, θέλει ζήσεις ἀγατὴς;
Ὁσίων νιὰρ κι' εὐλογημένων μὴν ἀποστατεῖς!
Ὤ, σῶσον, κύριε μεσιὲ Κλινὸ τὴν σήν δούλη,
ἔλεος στὴν Σοῦ λατρευτὴν δεῖξον, πατερούλη.
Ἤμαρτον, κύριε μεσιὲ, ἐλέησόν με! Νιάου!
Ἄνοιξον τὴν ἐπιούσιον κονσέρβαν... - πεινιάου!

[XARMOLYPH]

...αναλώνεσαι...γάτε...κυνήγα ποντίκια...άσε τις κονσέρβες...στα πόδια σου στάσου...τα δεσμά σου σπάσε...δραπέτευσε...

[Παντελής]

η άμυνα είναι κάτι φυσικό σε όλα τα ζωντανά πλάσματα.

[Βαιος Μεταξογιεννης]

Μια γάτα που κάθισε πάνω σε μια ζεστή σόμπα, δεν πρόκειται να καθίσει σε μια ζεστή σόμπα ξανά, αλλά δεν θα ξανακαθίσει ούτε πάνω σε μια κρύα σόμπα.

Mark Twain, 1835-1910, Αμερικανός συγγραφέας

[Ἰάνης Λὸ Σκόκκο]

προσευχὴ - μελλούσης στραγγαλισθῆναι -
γατούλας ποὺ τὴν πλάκωσαν ὀδύναι.
... συνέχεια; Ἀπ' ἀλλοῦ!
~~~~
...ἔτσι προκλητικῶς ἀδιαφόρησαν,
στὸν τοῖχο μ' ἔστησαν  κι' ὁπλοφόρησαν...
Ἐφ' ὅσον τρίτωσε τὸ κακὸ καὶ μ' ἄλλ' ἀντ' ἄλλων ἀσχολήθηκαν,
κι' ὄχι μὲ τοῦ στιχουργήματός μου τὴν ἀξία,
εἶναι νὰ ρωτᾶς πῶς κι' ἔπαθ' ἀναφυλαξία,
κι' ὅλος γέμισ' ἀπ'τὸ κακό μου σπυριὰ κι' οἱ τρίχες μου μαδήθηκαν;
- Τὰ ποιήματά σου, κύριε, ὅπως τὰ κάνεις, κᾶτσε καὶ φᾶ' τα!
Τὴν πλάτη μας τούς γυρνᾶμε κι' ἀσχολούμαστε μὲ τὴν...γάτα!
Ἰάνης Λὸ Σκόκκο.

[Βαιος Μεταξογιεννης]

Φίλε Ιανη δεν σου κρύβω ότι βρήκα το σχόλιο σου απαξιωτικό και πικρόχολο. Από τη στιγμή που θέτεις το έργο σου προς δημοσίευση 'κινδυνεύει' να παρερμηνευτεί ή να μην ερμηνευτεί καθόλου. Δυστυχώς ή ευτυχώς η ανάγνωση ενός ποιήματος καθορίζεται από τα βιώματα μας,τις εμπειρίες μας και από τα γλωσσολογικά και λογοτεχνικά 'εφόδια' που διαθέτουμε ή που δεν διαθέτουμε. Αναγνωρίζω το γεγονός πως δεν καταβάλουμε πιθανόν το χρόνο και τη σκέψη που πολλές φορές απαιτείτε για να ερμηνεύσουμε και να αναλύσουμε το έργο ενός δημιουργού, καταφεύγοντας σε ευχολόγια και σύντομες συναισθηματικές εντυπώσεις που όμως προέρχονται από την καρδιά. Έχεις ομως υπόψιν το γεγονός ότι οι περισσότεροι είμαστε 'ερασιτέχνες'. αυτό σημαίνει ότι άλλοι μπορούν και άλλοι όχι να υποβάλουν τεχνικές αναλύσεις στις οποίες θα συνυπάρχουν στοιχεία κριτικής ως προς το περιεχόμενο και τη δομή ενός έργου. Ίσως και κατά βάθος να μην το θέλουμε γιατί και τα δικά μας έργα θα 'υποστούν' ανάλογες κριτικές που θα αποκαλύψουν ενδεχομένως τα αδύναμα σημεία της δουλειάς μας με ότι συνεπάγεται για το Εγώ μας και την ψυχοσύνθεση μας (χωρίς να συμφωνώ απαραίτητα με αυτό). Προσωπικά ευγνωμονώ τον κάθε ένα από εσάς που αφιερώνει λίγο από το χρόνο του για να διαβάσει και να σχολιάσει το έργο μου. Στη χειρότερη τον περιπτώσεων όταν η ερμηνεία ή το σχόλιο δεν με καλύπτει απλά το δέχομαι ως ένα φιλικό, συντροφικό χτύπημα στην πλάτη που μου δίνει επιπλέον δύναμη να συνεχίσω να γράφω και να βελτιώνομαι όσο μπορώ και ανάλογα με το ταλέντο που διαθέτω ή για άλλους μπορεί και να μην διαθέτω. (Φιλικά... από τον τρίτο πόλο του Κακού!) 

[Ἰάνης Λὸ Σκόκκο]

ἐκρίθη πικρόχολο κι' ἀπαξιωτικὸ,
τοῦτο τὸ...ποιηματάκι! Κι' ὄχι ποιοτικὸ.
Ἄλλη κακία δὲν ὑπάρχει σὰν τὴν δική μου,
καὶ τὴν ἐπισυνάπτω δίκην χαρτοσήμου
στὸ κάθε τὶ ποὺ γράφω.
Κι' ἔχετε παλμογράφο
τῆς μοχθηρίας μου, χωρὶς νὰ μὲ στείλετε
στὸν χὲρ Φρόυντ... Μπορεῖτε ν' ἀναγγείλετε
πὼς καὶ μόνος μου παραδέχομαι
τὸ μίσος ἐξ οὗ διακατέχομαι.

[Ἰάνης Λὸ Σκόκκο]

Καλή μου Λυρὰν, πρωὶ-πρωὶ, εἶδα τὸ χέρι σου καὶ τὴν Χιονούλα σου, ὕστερ' ἀπὸ μαῦρες σκέψεις, ποὺ δὲν εἶναι τῆς παρούσης, καὶ σκέφτηκα νὰ γράψω κάτι. Τὶ ἄλλο; Ποιηματάκι.
Νὰ σοῦ τὸ ἀφιερώσω. Καὶ κυρίως, μιᾶς καὶ εἶμαι τέρας κακίας, φθόνου κτλ, νὰ ἐξιλεωθῶ στὰ μάτια τῆς Ποιητικῆς Γωνιᾶς, ὅπου μὲ κατσάδιασες, λίαν προσφάτως, ὅτι πρῶτα τάχα μου
πάω ἀλλοῦ καὶ μετὰ ἐδῶ! Καὶ νὰ: μόλις κατάφερα ἕνα, πές το, τραγούδι, ποὺ θὰ δημοσιευθεῖ ἐπὶ τόπου καὶ θὰ πάει ὕστερα στὸ Λίγη ἀγάπη γιὰ τὰ ζωάκια καὶ ἀλλοῦ. Πρὶν κάθε κριτικὴ,
θέλω νὰ πέσεις γονατιστὴ μπροστά μου, νὰ ζητήσεις συγγνώμη κι' ἄν τὸ ἐπιτρέπει ἡ Ποιητική μου Ἀ-γωνιώδης συνείδηση θὰ σοῦ δώσω ἄδεια νὰ πᾶς νὰ μεταλάβεις τὴν θεία γατία.

Νἄμουν κι' ἐγὼ γατάκι μὲ οὐρὰ!
- μίμηση ποὺ δὲν φέρνει συμφορὰ
Σὰν τὸ γατὶ νἄχα οὐρὰ ὦ ὦ ὦ
αὐτιὰ χωνιὰ,
λευκὰ μουστάκια μακρυὰ...
καὶ ἕνα χέρι νὰ χαϊδεύει,
ἕνα χέρι ἁπαλὸ,
νὰ χαϊδεύει τὴν κοιλιά μου,
νὰ μὴ βρίσκει ἀφαλὸ.

Εἶμαι τέρας λογικὸ,
δίποδο καὶ δουλικὸ,
δίποδο καὶ δουλικὸ
τέρας εἶμαι λογικὸ.

Μὲ τὴν οὐρά μου φουντωτὴ ὦ ὦ ὦ
θὰ ξάπλωνα,
θὰ ξάπλωνα κάθε στιγμὴ
κι' ὅλο νάζια κι' ὅλο χάρη
ποιὸ σκοτάδι ζοφερὸ,
ποιὸ σκοτάδι νὰ μὲ πάρει;
Μὲς τὸ φῶς πάντα νὰ ζῶ.

[Ἰάνης Λὸ Σκόκκο]

Πᾶντα ταῦτα τώρ' ἀλλοῦ μεταφέρονται,
γατοσαβουὰρ-γατοβὶβρ,
σὲ γκρὰντε βιβλίο, book, livre,
πῶς, σὰν ἐμᾶς, δέον νὰ συμπεριφέρονται
κι' ἅπαντες οἱ ἄλλοι!
Κλινὸ κι' Ὀμφάλη,
Λυδίας βασίλισσα καὶ Ἠρακλὴς,
τῆς λογοτεχνίας ὁ μερακλὴς.