ΗΡΘΕΣ ΚΑΙ Μ' ΑΝΑΣΤΑΤΩΣΕΣ

[Παντελής]

ΗΡΘΕΣ ΚΑΙ Μ’ ΑΝΑΣΤΑΤΩΣΕΣ

 

Ήρθες και μ’ αναστάτωσες,

Τη ζωή μου ανακάτωσες,

Κι όμως δεν απόρησα,

Π’ απ’ όλες σε ξεχώρισα.

 

Το ήξερες μου έλειψες,

Και αυτό το παρέλειψες,

Όσο να σου το τόνισα,

Όλο τον κόσμο αλώνισα.

 

Ήρθες και με σημάδεψες,

Με κρύα χέρια με χάδεψες,

Θα άλλαζες πια νόμισα,

Κι ο έρμος λοξοδρόμησα.

 

Το ήξερες μ’ έλειψες,

Μα πάλι με εγκατέλειψες,

Πικρά κι ας μετανόησα,

Ούτε τώρα σ’ αγνόησα.

 

+ 13/4/12

10:41 μμ

Παντελής.

καλό ξημέρωμα στη παρέα σας.

 

 

[Ειρήνη]

Πικρά κι ας μετανόησα,

Ούτε τώρα σ’ αγνόησα.

Πάντως με τίποτα δεν μπορεί κανείς να σε αγνοήσει Παντελάκο!!!

Έχουμε και το πιο πρόσφατο παράδειγμα με τον Ιάννη!

Έτσι για να μη λες ότι είμαι υπερβολική.....

[Ειρήνη]

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Παρα πολυ ωραιο!!!

καλησπερα Παντελη

[ΓΕΩΡΓΙΑ ΜΠΑΚΑΛΗ]

''Πικρά κι ας μετανόησα,

Ούτε τώρα σ’ αγνόησα.''

πολύ καλό Παντελή..!!!!!!!!!!!!!

[Nefeli riga]

Παντελή μου σε ευχαριστώ για την απάντησή σου.! 

Το ποίημά σου ? τρυφερότατο, με  ζηλευτή κατανόηση...

Πολύ ωραίο.!!

[Celestia]

Πολυ ωραιο και γεματο ευαισθησια!!!!!!

Νασαι καλα Παντελη!

[Κατερίνα]

δεν υπάρχεις φίλε !

αξίζεις πολλά Παντελή ... τα σέβη μου

[ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ]

Πολύ ωραίο Παντελή.Καλό βράδυ φίλε.