ΜΑΡΤΙΝ ΛΟΥΘΕΡ ΚΙΝΓΚ

[ΙΣΙΔΩΡΟΣ ΚΑΡΔΕΡΙΝΗΣ]

Μάρτιν Λούθερ Κινγκ
Τα λόγια σου
Μέσα στα οκτώ λεπτά που σου ‘χανε παραχωρηθεί
Για να μιλήσεις στη λαοθάλασσα
Μπροστά στο μνημείο Λίνκολν
Σπάζανε σαν τσεκούρια του ρατσισμού τα δεσμά
Τα συνθήματά σου
Φτερουγίζανε προς τις τέσσερις πύλες του ορίζοντα
Σαν λευκά περιστέρια
Το όνειρό σου
Σαν ανθηρό της άνοιξης λουλούδι
Είχε φυτρώσει στης καρδιάς μας τα παρτέρια.

Κι όταν η σφαίρα καρφώθηκε στο σώμα σου
Οι φτωχογειτονιές των μαύρων
Σκεπάστηκαν από σύννεφα βαριά
Τα μάτια κοκκίνισαν από το κλάμα
Τα λουλούδια μουσκεύτηκαν μέχρι το μεδούλι
Οι ρίζες τους ήπιαν απ’ το αίμα σου
Και μονομιάς καινούργια άνθη γεννοβόλησαν.

Οι κιθάρες τότε ανάψανε ασημένια αστέρια
Που τους δρόμους μας φωτίσανε
Μες στη βαρυχειμωνιά που μας πάγωνε τα χέρια.

[Ειρήνη]

Πάρα πολύ ωραίο!!!

[Nikolakakos Georgios (spartinos)]

Πολυ καλο!!!

[Τάσος Π. Δασκαλάκης]

΄

Πάρα πολύ καλό !!!!!!!!!!!